Zuko Džumhur
Zulfikar Džumhur | |
---|---|
Rođenje | 24. septembar 1920. Konjic, Kraljevina SHS |
Smrt | 29. novembar 1989 (69 godina) Herceg Novi, SR Crna Gora, SFR Jugoslavija |
Zanimanje | putopisac, karikaturista i slikar |
Nacionalnost | Bošnjak |
Zulfikar Zuko Džumhur, bio je bosanskohercegovački putopisac, slikar i karikaturista.
Biografija
[uredi | uredi izvor]Rođen je u Konjicu 24. septembra 1920. godine. Otac mu je bio Abduselam Džumhur i majka Vasvija rođena Tufo. Osnovnu školu i nižu gimnaziju završio je u Beogradu, gdje mu je otac radio kao imam, a višu gimnaziju u Sarajevu 1939. godine.[1]
Karijera
[uredi | uredi izvor]Počeo je studirati pravo, ali je prešao na likovnu akademiju i završio je u klasi Petra Dobrovića. Slikarstvo mu je bila trajna životna strast, a naročito karikatura. Oblikovanje šaljivih likovnih minijatura s vremenom je doveo do savršenstva. Prve crteže objavio je u Narodnoj armiji 1947, a od tada sarađuje kao karikaturista i ilustrator za časopisims: Ježu, Borbi, Vetrenjači, Politici, Oslobođenju, reviji Danas, NIN-u kao stalni saradnik i urednik. Objavio je više od 10.000 karikatura. Prva karikatura koja je iz istočnog bloka objavljena 1950. u njemačkom listu Stern bila je karikatura Zuke Džumhura.
Napisao je scenarije za više kratkih i tri za igrane filmove. Uradio je 35 scenografija za pozorište. Zaslužan je za populariziranje žanra putopisne reportaže, kada je posljednjih deset godina radio na Radioteleviziji Sarajevo kao pisac scenarija i voditelj serija putopisnih emisija Hodoljublje, koje je snimio zajedno s režiserom Mirzom Idrizovićem. Pisao je scenarije na osnovu kojih je Mirza Idrizović snimao filmove, a njihov zajednički rad dao je doprinos televizijskoj i filmskoj umjetnosti Bosne i Hercegovine. Zajedno sa Momom Kaporom autor je knjige "Zelena čoja Montenegra". Ivo Andrić napisao je predgovor za knjigu Zuke Džumhura "Nekrolog jednoj čaršiji".[2] Predsjednik SFRJ, Josip Broz Tito, se družio sa Zukom. Zuko se smatra jednim od najvećih boema svoga vremena. Umro je u Herceg Novom, a ukopan je u rodnom Konjicu 29. novembra 1989. godine.
Bibliografija
[uredi | uredi izvor]- Nekrolog jednoj čaršiji
- Pisma iz Azije, Mostar, 1973.
- Hodoljublja, Zagreb, 1982.
- Putovanja bijelom lađom, Sarajevo, 1982.
- Pisma iz Afrike i Evrope
- Stogodišnje priče
- Adakale
- Izabrana djela (posthumno), Sarajevo, 1991.
- Putopisi (posthumno; izabrani putopisi u okviru edicije "Bošnjačka književnost u 100 knjiga"), Sarajevo, 1997.
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ "Biografija Zuke Džumhura". sećanja.com. Pristupljeno 29. 10. 2018.
- ^ "Zuko Džumhur – učenjak, boem, najveća skitnica Jugoslavije". aljazeera.net. Pristupljeno 24. 8. 2022.
- Rođeni 1920.
- Umrli 1989.
- Biografije, Konjic
- Bosanskohercegovački pisci
- Bosanskohercegovački slikari
- Jugoslavenski pisci
- Jugoslavenski slikari
- Jugoslavenski karikaturisti
- Bosanskohercegovački karikaturisti
- Jugoslavenski scenaristi
- Bosanskohercegovački scenaristi
- Jugoslavenski likovni kritičari
- Bosanskohercegovački likovni kritičari