Šiveluč
| Šiveluč | |
|---|---|
 Pogled na Šiveluč s Međunarodne svemirske stanice (10. juli 2007) | |
| Najviša tačka | |
| Visina | 3.307 m |
| Istaknutost | 3.168 m |
| Izoliranost | 80 km |
| Koordinate | 56°39′12″N 161°21′42″E / 56.65333°N 161.36167°E |
| Geografija | |
  Šiveluč | |
| Država/Pokrajina | Kamčatski kraj |
| Lanac | Istočni hrbat |
| Geologija | |
| Vrsta planine | Stratovulkan |
| Vulkanskiluk/pojas | Ključevska vulkanska grupa |
| Posljednja erupcija | Od 1999. do 2021 (u toku, non-stop)[1] |
| Penjanje | |
| Normalna ruta | Osnovni uspon po stijenama / snijegu |
Šiveluč je najsjeverniji aktivni stratovulkan na ruskom poluostrvu Kamčatki, na dalekom istoku zemlje. Dio je Istočnog hrpta. Zajedno s Karimskim, najaktivniji je od svih vulkana na Kamčatki te jedan od najvećih među njima.[2]
Historija[uredi | uredi izvor]
Počeo se formirati prije 60.000–70.000 godina i imao je najmanje 60 velikih erupcija tokom holocena.[2] U toj eri najintenzivniji periodi vulkanizma – uključujući česte velike i umjerene erupcije – bili su oko 6500–6400. p. n. e., 2250–2000. p. n. e. i 50–650. Ovo se podudara s vrhuncem aktivnosti drugih vulkana na Kamčatki. Trenutni aktivni period počeo je oko 900. p. n. e. Otad se velike i umjerene erupcije smjenjuju u intervalima od 50 do 400 godina.[3] Katastrofične erupcije dogodile su se 1854. i 1957, kada se veliki dio vulkanske kupole urušio i uzrokovao razornu lavinu.[4]
Najskorija erupcija Mladog Šiveluča počela je 15. augusta 1999. i još traje (zaključno s 2021).[2] Dana 27. februara 2015. vulkan je erumpirao izbacujući približno 9 km u atmosferu pepeo, koji je prešao Beringovo more i dospio na Aljasku.[5]
Karakteristike[uredi | uredi izvor]
Šiveluč pripada Ključevskoj vulkanskoj grupi.[4] Sastoji se od tri elementa: stratovulkana Stari Šiveluč, drevne kaldere te aktivnog Mladog Šiveluča, s približnom nadmorskom visinom 2.800 m.[6] To je stratovulkan sastavljen od naizmjeničnih slojeva stvrdnutog pepela, stvrdnute lave i vulkanskih stijena.[7]
Naselje najbliže Šiveluču jesu Ključi, udaljeni 50 km.[8] Ono je dovoljno malo da se može brzo obaviti evakuacija u slučaju veće erupcije.[4]
Galerija[uredi | uredi izvor]
-
Aktivnost 6. novembra 2012. -
Toplotni potpis piroklastičnog toka na Šiveluču u januaru 2011. -
Ova satelitska slika u pseudobojama prikazuje ostatke velikog piroklastičnog toka na padinama Šiveluča -
Aktivnost 7. septembra 2010. -
Aktivnost 13. februara 2010. -
Aktivnost 3. oktobra 2009. -
Aktivnost 9. maja 2004. -
Aktivnost (crvena tačka) 17. septembra 2002. -
Šiveluč otpušta mali stub pare
,_2012-11-06.png)
Također pogledajte[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ "Shiveluch volcano" (jezik: engleski). 19. 2. 2018.
- ^ a b c "Sheveluch". Global Volcanism Program. Smithsonian Institution. CS1 održavanje: nepreporučeni parametar (link)
- ^ "Holocene Eruptive History of Shiveluch Volcano, Kamchatka Peninsula, Russia". Geofizička monografija. 2007. Arhivirano s originala, 14. 9. 2012. Pristupljeno 20. 9. 2009.
- ^ a b c "Kamchatka volcano Shiveluch emitted a 7-km column of ash". Vesti.ru. 27. 4. 2009. Pristupljeno 20. 9. 2009.
- ^ "Alaska flights canceled over ash from Russian volcano". Pristupljeno 1. 3. 2015.
- ^ Holocene Volcanoes in Kamchatka / Shiveluch
- ^ "Shiveluch Volcano". NASA. 29. 3. 2007. Pristupljeno 20. 9. 2009.
- ^ "Klyuchi: Russia". Geographic.org. Pristupljeno 3. 4. 2011.
Vanjski linkovi[uredi | uredi izvor]
 |
Commons ima datoteke na temu: Šiveluč |
- Veb-kamera koja prati Šiveluč
- Aktivnost Šiveluča na zvaničnom sajtu Instituta za vulkanologiju i seizmologiju
- Članak o vulkanu na zvaničnom sajtu navedenog instituta
- Šiveluč[mrtav link] na Globalnom vulkanističkom programu
- Šiveluč na VolcanoLiveu
- Članak o Šiveluču (ru)
- Satelitska slika (Google Maps)