Ibrahim ibn Muhammed
Ibrahim ibn Muhammed | |
|---|---|
إِبْرَاهِيم ٱبْن مُحَمَّد | |
 Kaligrafija imena | |
| Rođenje | Mart/April, 630. |
| Smrt | 27. januar, 632 |
| Porodica | Ehli-Bejt |
Ibrahim ibn Muhammed (arapski: إِبْرَاهِيم ٱبْن مُحَمَّد ), bio je sin islamskog poslanika Muhammeda i Marije Kibtije.[1][2] Umro je u drugoj godini života.
Rođenje, bolest i smrt[uredi | uredi izvor]
Ibrahimova majka bila je Egipćanka koja je došla od Bizantijskog zvaničnika Muhammedu 628. godine. Prema Ibn-Kesiru, citirajući Ibn Sa'da, on je rođen u posljednjem mjesecu 8. godine po Hidžri, odnosno 630. n.e. [3]. Dijete je dobilo ime po Ibrahimu, poslaniku poštovanom u jevrejskoj, kršćanskoj i muslimanskoj tradiciji. Ibrahim je stavljen na brigu o medicinskoj sestri po imenu Umm Sajf, žena Ebu-Sajfa, kovača, u tradiciji Arapa, kojoj je Muhammed dao nekoliko koza da dopune zalihe mlijeka.[4] Kada se razbolio, premješten je u voćnjak datula u blizini njegove majke, pod brigom nje i njene sestre Sirin. Kada je postalo jasno da vjerovatno neće preživjeti, Muhammed je obaviješten.[4]
Pojava pomračenja[uredi | uredi izvor]
U svojoj knjizi, Ibn-Kesir spominje da je Ibrahim umro u četvrtak 10. Rebiul-evvela, 10. hidžretskog dana, a istog dana odmah nakon njegove smrti, došlo je do pomračenja sunca, pa su ljudi na trenutak je počeo da se priča da Bog izražava saučešće svom proroku pomračenjem Sunca. Muhammed, ne želeći da njegovi drugovi padnu u fitnu pripisujući božanstvo njemu ili njegovom sinu, stajao je kod džamije i rekao: „Sunce i mjesec ne pomračuju zbog smrti ili života (tj. rođenja) nekoga. Kada vidite pomračenje molite se i zazovite Boga."[5]
Ukop[uredi | uredi izvor]
Također se navodi da je Muhammed obavijestio Mariju i Sirina da će Ibrahim imati svoju medicinsku sestru u raju. Različiti izvještaji govore da je gusl za Ibrahima izvršila ili Umm Burdah, ili el-Fadl ibn Abas, pripremajući se za ukop. Nakon toga su ga Muhammed, njegov ujak el-Abbas i drugi odnijeli na groblje na malom mezaru. Ovdje je, nakon dženaze koju je predvodio Muhammed, sahranjen. Muhammed je zatim napunio grob pijeskom, poškropio ga vodom i postavio nišan, rekavši da „Nadgrobni spomenici ne čine ni dobro ni zlo, ali pomažu umiriti žive. Sve što čovjek uradi, Bog mu želi da uradi dobro.”[4]
Tvrdnje o nelegitimnosti[uredi | uredi izvor]
Budući da nikoja od drugih Muhammedovih žena, osim Hatidže, nije rodila dječaka, proširila se glasina da je Mariju zapravo oplodio njen bratić Mabur, koji mu je također dat kao rob. Kada je Muhammed čuo te glasine, naredio je ubistvo Mabura bez ikakvog sudskog procesa, što bi zahtijevao šerijat (islamski zakon) u sličnom slučaju s bilo kojom drugom osobom. Također, budući da se radilo o bludu između dvoje neoženjenih robova, kazna je trebala biti 50 udaraca bičem, a ne smrt.
Braća i sestre[uredi | uredi izvor]
- Kasim ibn Muhammed
- Abdullah ibn Muhammed
- Zejneb bint Muhammed
- Rukajja bint Muhammed
- Umm Kulsum bint Muhammed
- Fatima
Također pogledajte[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Tafsir (Exegesis) of Quran by Ibn Kathir for Chapter 66 of Quran verses 1-5.
- ^ Zaad al-Ma’aad, 1/103.
- ^ Ibn Kathir, quoting Ibn Saad
- ^ a b c Muhammad Husayn Haykal, Translated by Isma'il Razi A. al-Faruqi, The Life of Muhammad, American Trust Publications, 1976, ISBN 0-89259-002-5
- ^ "Hadith - Book of Eclipses - Sahih al-Bukhari - Sayings and Teachings of Prophet Muhammad (صلى الله عليه و سلم)". Sunnah. Pristupljeno 28. 11. 2019.