MAPK1IP1L
| MAPK1IP1L | |||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Identifikatori | |||||||||||||||||||||||||
| Aliasi | MAPK1IP1L | ||||||||||||||||||||||||
| Vanjski ID-jevi | OMIM: 617226 MGI: 2444022 HomoloGene: 44893 GeneCards: MAPK1IP1L | ||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| Ortolozi | |||||||||||||||||||||||||
| Vrste | Čovjek | Miš | |||||||||||||||||||||||
| Entrez | |||||||||||||||||||||||||
| Ensembl | |||||||||||||||||||||||||
| UniProt | |||||||||||||||||||||||||
| RefSeq (mRNK) | |||||||||||||||||||||||||
| RefSeq (bjelančevina) | |||||||||||||||||||||||||
| Lokacija (UCSC) | Chr 14: 55.05 – 55.07 Mb | Chr 14: 47.54 – 47.56 Mb | |||||||||||||||||||||||
| PubMed pretraga | [3] | [4] | |||||||||||||||||||||||
| Wikipodaci | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Proteinoliki MAPK-interaktivni proteinski stabilizator diobenog vretena je protein koji je kod ljudi kodiran genom MAPK1IP1L.[5][6]
Gross (2016) locirao je gen MAPK1IP1L na poziciji hromosoma 14, regija 14q22.3, na osnovu poravnanja sekvence MAPK1IP1L (GenBank BC015621) sa genomskom sekvencom (GRCh38).[7]
Oociti kičmenjaka se zaustavljaju u metafazi druge mejotske diob (metafaza II ili MII), zbog aktivnosti citoplazmatske supstance jajeta koja se naziva citostatski faktor (CSF). CSF zadržavanje posreduje put MO -mitogen-aktivirane protein-kinaze (MAPK). MAPK1IP1Lu je mišji homolog Mapk1ip1 ili Miss, MAPK-supstrat koji sudjeluje u održavanju integriteta vretena tokom zadržavanja likvora (Lefebvre et al., 2002).
Aminokiselinska sekvenca[uredi | uredi izvor]
Dužina polipeptidnog lanca je 245 aminokiselina, a molekulska težina 24 269 Da.[8].
| 10 | 20 | 30 | 40 | 50 | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| MSDEFSLADA | LPEHSPAKTS | AVSNTKPGQP | PQGWPGSNPW | NNPSAPSSVP | ||||
| SGLPPSATPS | TVPFGPAPTG | MYPSVPPTGP | PPGPPAPFPP | SGPSCPPPGG | ||||
| PYPAPTVPGP | GPTGPYPTPN | MPFPELPRPY | GAPTDPAAAG | PLGPWGSMSS | ||||
| GPWAPGMGGQ | YPTPNMPYPS | PGPYPAPPPP | QAPGAAPPVP | WGTVPPGAWG | ||||
| PPAPYPAPTG | SYPTPGLYPT | PSNPFQVPSG | PSGAPPMPGG | PHSYH |
- Simboli
C: Cistein
D: Asparaginska kiselina
E: Glutaminska kiselina
F: Fenilalanin
G: Glicin
H: Histidin
I: Izoleucin
K: Lizin
L: Leucin
M: Metionin
N: Asparagin
P: Prolin
Q: Glutamin
R: Arginin
S: Serin
T: Treonin
V: Valin
W: Triptofan
Y: Tirozin
Kloniranje i ekspresija[uredi | uredi izvor]
Lefebvre et al. (2002) je dobili su sekvencu mišjeg Miss pune dužine. Izvedeni protein od 263 aminokiseline sadrži N-kraj bogat prolinom, PEST sekvencu, bipartitni signal jedarne lokalizacije, mjesto pristajanja MAPK i ćetiri navodna MAPK mjesta fosforilacije. Analiza baze podataka otkrila je potencijalni ljudski homolog. RT-PCR analiza je otkrila je Miss-ovu iRNK u jajnicima miša, nezrelim mišjim oocitima u fazi zametnih mjehurića (GV) i ranom mišjem embrionu. Međutim, Western blot i imunofluorescentne analize pokazale su Miss protein samo u zrelim mišjim oocitima. Analiza imunofluorescencije lokalizirala je endogeni Miss na vretenima mišićnih oocita zadržanih u mejozi II (MII). Slično tome, Miss označena GFP-om lokalizirala se u obojenjima duž vlakana nalik na kinetohorne mikrotubule MII vretena.
Funkcija gena[uredi | uredi izvor]
Korištenjem 2-hibridnog pregleda s bibliotekom cDNK nezrelih jajnih ćelija, Lefebvre et al. (2002) otkrili su da je mišja Miss komunicirala s pacovskom Erk2 (MAPK1). Potvrdili su interakciju koimunoprecipitacijom Miss sa endogenim Erk2 iz ekstrakata oocita ksenopusa. Koristeći mišje oocite s manjkom Mos, Lefebvre t al. (2002) pokazali su da je Miss fosforilirana putem Mos-MAPK. Nakon mikroinjekcije u kultiviranim GV mišjim oocitima, označena kao Myc kasno se akumulirala tokom mejotskog sazrijevanja, sugerirajući da protein postaje stabilan u MII. Stabilnost bila je neovisna od puta Mos-MAPK. Prekid mikrotubula rezultirao je akumulacijom Miss u MI, što pokazuje da je nestabilnost Miss u MI posljedica degradacije ovisne o mikrotubulama. Nokdaun Miss u nezrelim mišjim oocitima doveo je do ozbiljne dezorganizacije vretena u oocitima zadržanim u MII, uključujući gubitak bipolarnosti vretena MII i pojavu brojnih astera u citoplazmi. Vraćanjem Miss obnovljena je normalna organizacija vretena MII u oocitima osiromašenih Miss. Zaključili su da MISS ima ulogu u održavanju bipolarnog vretena u MII, tokom zastoja CSF-a.[9]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b c GRCh38: Ensembl release 89: ENSG00000168175 - Ensembl, maj 2017
- ^ a b c GRCm38: Ensembl release 89: ENSMUSG00000021840 - Ensembl, maj 2017
- ^ "Human PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
- ^ "Mouse PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
- ^ Lefebvre C, Terret ME, Djiane A, Rassinier P, Maro B, Verlhac MH (maj 2002). "Meiotic spindle stability depends on MAPK-interacting and spindle-stabilizing protein (MISS), a new MAPK substrate". J Cell Biol. 157 (4): 603–13. doi:10.1083/jcb.200202052. PMC 2173866. PMID 12011110.
- ^ "Entrez Gene: C14orf32 chromosome 14 open reading frame 32".
- ^ Gross, M. B. Personal Communication. Baltimore, Md. 11/23/2016.
- ^ "UniProt, Q8NDC0". Pristupljeno 27. 7. 2021.
- ^ Lefebvre, C., Terret, M. E., Djiane, A., Rassinier, P., Maro, B., Verlhac, M.-H. Meiotic spindle stability depends on MAPK-interacting and spindle-stabilizing protein (MISS), a new MAPK substrate. J. Cell Biol. 157: 603-613, 2002. PubMed: 12011110
Dopunska literatura[uredi | uredi izvor]
- Olsen JV, Blagoev B, Gnad F, et al. (2006). "Global, in vivo, and site-specific phosphorylation dynamics in signaling networks". Cell. 127 (3): 635–48. doi:10.1016/j.cell.2006.09.026. PMID 17081983.
- Rual JF, Venkatesan K, Hao T, et al. (2005). "Towards a proteome-scale map of the human protein-protein interaction network". Nature. 437 (7062): 1173–8. doi:10.1038/nature04209. PMID 16189514.
- Gerhard DS, Wagner L, Feingold EA, et al. (2004). "The Status, Quality, and Expansion of the NIH Full-Length cDNA Project: The Mammalian Gene Collection (MGC)". Genome Res. 14 (10B): 2121–7. doi:10.1101/gr.2596504. PMC 528928. PMID 15489334.
- Ota T, Suzuki Y, Nishikawa T, et al. (2004). "Complete sequencing and characterization of 21,243 full-length human cDNAs". Nat. Genet. 36 (1): 40–5. doi:10.1038/ng1285. PMID 14702039.
- Heilig R, Eckenberg R, Petit JL, et al. (2003). "The DNA sequence and analysis of human chromosome 14". Nature. 421 (6923): 601–7. doi:10.1038/nature01348. PMID 12508121.
- Strausberg RL, Feingold EA, Grouse LH, et al. (2003). "Generation and initial analysis of more than 15,000 full-length human and mouse cDNA sequences". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 99 (26): 16899–903. doi:10.1073/pnas.242603899. PMC 139241. PMID 12477932.
- Andersson B, Wentland MA, Ricafrente JY, et al. (1996). "A "double adaptor" method for improved shotgun library construction". Anal. Biochem. 236 (1): 107–13. doi:10.1006/abio.1996.0138. PMID 8619474.
Vanjski linkovi[uredi | uredi izvor]
- Lokacija ljudskog genoma MAPK1IP1L i stranica sa detaljima o genu MAPK1IP1L u UCSC Genome Browseru.