Urobilin
| Urobilin | |
|---|---|
 | |
| Općenito | |
| Hemijski spoj | Urobilin |
| Druga imena | Urohrom |
| Molekularna formula | C33H42N4O6 |
| CAS registarski broj | 1856-98-0 |
| SMILES | O=C1/C(=C(/CC)[C@@H](N1)Cc2c(c(c(n2)\C=C3/N=C(\C(=C3CCC(=O)O)C)C[C@@H]/4NC(=O)\C(=C\4C)CC)CCC(=O)O)C)C |
| InChI | InChI = 1/C33H42N4O6/c1-7-20-19(6)32(42)37-27(20)14-25-18(5)23(10-12-31(40)41)29(35-25)15-28-22(9-11-30(38)39)17(4)24(34-28)13-26-16(3)21(8-2)33(43)36-26/h15,26-27,35H,7-14H2,1-6H3,(H,36,43)(H,37,42)(H,38,39)(H,40,41)/b28-15-/t26-,27-/m0/s1 |
| Osobine1 | |
| Rizičnost | |
| NFPA 704 | PubChem=6433298 MeSH ime=Urobilin |
| 1 Gdje god je moguće korištene su SI jedinice. Ako nije drugačije naznačeno, dati podaci vrijede pri standardnim uslovima. | |
Urobilin ili urohrom je – po hemijskom učinku – primarno odgovoran za žutu boju urina. To je linearni tetrapirolski spoj koji je, skupa sa srodnim urobilinogenom, are degradacijski proizvod cikličnog tetrapirola hema.[1][2][3]
Metabolizam[uredi | uredi izvor]
Urobilin nastaje razlaganjem hema, koji se prvo degradira kroz biliverdin u bilirubin. Bilirubin se zatim izlučuje kao žuč, koju dalje razgrađuju mikrobi, koji su prisutni u debelom crijevu, u urobilinogen. Nešto od njega ostaje u debelom crijevu, a pretvaranje u sterkobilin daje izmetu smeđe boje. Resorbira se i u krvotok, gdje se oksidira do urobilina i na kraju izlučuje putem bubrega, dajući urinu njegovu žutu boju.[4]
Značaj[uredi | uredi izvor]
Mnogi testovi urina (mokraće) prate u njemu iznos urobilina, čije razine mogu dati uvid o učinkovitosti funkcije urinarnog trakta. Normalno, urin se javlja ili kao svijetlo žut ili bezbojan. Nedostatak unosa tečnosti, na primjer, tokom spavanja ili dehidracije, smanjuje sadržaj vode uurinu, čime se koncentriše urobilin i proizvodi tamniji urin. Opstruktivna žutica smanjuje lučenje žučnog bilirubina, koji se zatim izlučuje direktno iz krvotoka u urin, dajući mu tamne nijanse, ali sa paradoksalno niskom koncentracijom urobilina, a ne urobilinogena, i obično uz odgovarajuće blijedi izmet. Tamniji urina također nastaje i zbog drugih hemikalija, kao što su razne komponente hrane ili lijekova, porfirina u bolesti porfirija i homogentizata kod bolesnika sa alkaptonurijom.
Također pogledajte[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Sofradžija A., Šoljan D., Hadžiselimović R. (2004). Biologija 1. Svjetlost, Sarajevo. ISBN 9958-10-686-8.CS1 održavanje: više imena: authors list (link)
- ^ Guyton, A.C. & Hall, J.E. (2006) Textbook of Medical Physiology (11th ed.) Philadelphia: Elsevier Saunder ISBN 0-7216-0240-1
- ^ Međedović S., Maslić E., Hadžiselimović R. (2002). Biologija 2. Svjetlost, Sarajevo. ISBN 9958-10-222-6.CS1 održavanje: više imena: authors list (link)
- ^ Donald J. Voet; Judith G. Voet; Charlotte W. Pratt (2008). "Synthesis and degradation of amino acids". Principles of Biochemistry, Third edition. Wiley. str. 778. ISBN 978-0470-23396-2.
Dopunska literatura[uredi | uredi izvor]
- Nelson, L., David, Cox M.M., .2005. “Chapter 22- Biosynthesis of Amino Acids, Nucleotides, and Related Molecules”, pp. 856, In Lehninger Principles of Biochemistry. Freeman, New York. pp. 856
- Bishop, Michael, Duben-Engelkirk, Janet L., and Fody, Edward P. "Chapter 19, Liver Function, Clinical Chemistry Principles, Procedures, Correlations, 2nd Ed." Philadelphia: copyright 1992 J.B. Lippincott Company.
- Munson-Ringsrud, Karen and Jorgenson-Linné, Jean "Urinalysis and Body Fluids, A ColorText and Atlas." St. Louis: copyright 1995 Mosby
Vanjski linkovi[uredi | uredi izvor]
 |
Commons ima datoteke na temu: Urobilin |