Izvorni kôd stranice Beogradski mir

[[Datoteka:Banat03.png|mini|250px|Politička situacija na Balkanu 1739, nakon Beogradskog mira]]
'''Beogradski mir''' je mirovni ugovor potpisan 18. septembra 1739. u [[Beograd]]u između [[Osmansko Carstvo|Osmanskog]] i [[Austro-Ugarska|Austro-Ugarskog Carstva]] u vrijeme sultana Mahmuda I i cara Karla VI, kojim su Srbija i Vlaška vraćen pod osmansku vlast.<ref>[https://www.europeana.eu/hr/item/2023827/E279D905F9C90F53C655161E7C1003307FBEC385 Mir između cara Karla VI. i sultana Mahmuda I. sklopljen u Beogradu 18. rujna 1739. - www.europeana.eu]</ref> Mir je potpisan nakon Austrijsko-turskog rata (1737–1739) i Rusko-turskog rata (1735–1739).

Na osnovu ovog mirovnog sporazuma Osmanlije su povratili područja na [[Balkan|Balkanskom poluostrvu]] koja su izgubili [[Požarevački mir|Požarevačkim mirom]] 1718:
* sjeverne dijelove u [[Bosna i Hercegovina u Osmanskom Carstvu|Bosni]], 
* sjevernu Srbiju s [[Beograd]]om, koje je Austro-Ugarska dobila nakon [[Požarevački mir|Požarevačkog mira 1718]]. 
* Vlašku s Orşovom.

Austro-Ugarska je zadržala Temišvarski Banat ali je morala porušiti i napustiti sva utvrđenja koje je sagradila za vrijeme okupacije od 1718. do 1739, ali i sva utvrđenja uz [[Dunav]] prema Osmanskom Carstvu. 
 
Demarkaciona linija između dotad zaraćenih strana bile su rijeke [[Sava]] i [[Dunav]]. Mirom je proglašena opšta amnestija, uređen je promet Savom i Dunavom, trgovcima iz obe zemalje zajamčena sloboda trgovine, nepovredivost granica te zabranjeno primanje izbjeglica.

Rusija je ubrzo nakon toga sklopla mir sa Osmanlijama (Mir iz Niša), na osnovu kojeg je mogla izgraditi tvrđavu [[Azov]], čime je dobila uporište na [[Crno more|Crnom moru]].

Nakon 1739. granica na Savi postala je "tvrda", nezavisno o tome je li riječ o vojnom ustrojstvu, kretanju ljudi i dobara, sprečavanju širenja zaraznih bolesti, i slično. Beogradski mir 1739, s habsburškim uzmakom na Savu, nametnuo je potrebu izgradnje jakih fortifikacijskih sistema duž cijele granice.

Slično je bilo i na osmanskoj strani. Nikada se nije toliko ulagalo u izgradnju fortifikacija, naročito u Bosni. [[Kapetanija|Kapetanije]] su bile reformirane, a njihov broj znatno uvećan. Osnovano je 28 novih kapetanija, pored onih 12 što su preostale iza Karlovačkog mira. U njima su fortifikacijski bili građene tvrđave, [[Kula|kule]] i čardaci.

Članovi posada: zapovjednici ili age i zabiti, kao i svi vojnici ili neferi, postavljani su sultanovim beratima. Svi su bili stalni i plaćeni, a sve službe od kapetana do zadnjeg vojnika bile su nasljedne i prelazile s oca na sina ili bližeg rođaka.<ref>{{Cite web |url=https://vdocuments.mx/hamdija-kresevljakovic-kapetanije-u-bih.html |title=Hamdija Kreševljakovića – Kapetanije u Bosni i Hercegovini |access-date=1. 6. 2021 |archive-date=2. 6. 2021 |archive-url=https://web.archive.org/web/20210602214451/https://vdocuments.mx/hamdija-kresevljakovic-kapetanije-u-bih.html |url-status=dead }}</ref>

== Reference ==
{{Refspisak}}

{{Normativna kontrola}}

{{Sporazumi Osmanskog Carstva}}

[[Kategorija:Historija Austro-Ugarske]]
[[Kategorija:Bosna i Hercegovina u Osmanskom Carstvu]]
[[Kategorija:Historija Beograda]]
[[Kategorija:Historija Osmanskog Carstva]]
[[Kategorija:Sporazumi Osmanskog Carstva]]
[[Kategorija:Sporazumi potpisani 1739.]]