Honoré de Balzac

Honoré Balzac
Honoré Balzac
Rođenje	20. maj 1799.; Tours, Francuska
Smrt	18. august 1850 (51 godina); Pariz, Francuska

Honoré de Balzac (Onore de Balzak, Tours, 20. maj 1799. - Pariz, 18. august 1850.) bio je francuski pisac i duhovni začetnik evropskog realizma. Prikazao je više od 2000 likova iz svih slojeva francuskoga društva te ekonomske, političke, socijalne i kulturne uvjete svoga doba. Sva ta djela čine cjelinu pod nazivom "Ljudska komedija". Posebno mjesto u njegovu opusu zauzimaju "Škakljive priče", kao primjer tipične francuske erotske tragikomike zvane "galski humor".^[1]

Život[uredi | uredi izvor]

Honoré de Balzac je francuski književnik i pisac koji je rođen u Toursu, Francuska, 1799. godine. Balzac je odrastao u malograđanskoj porodici i završio je pravo u Parizu, ali se posvetio književnosti. Počeo je pisati u dvanaestoj godini, želeći da postane poznat i uspješan u Parizu. Međutim, njegovi roditelji su se protivili književničkom zanatu, misleći da će Balzac biti materijalno neosiguran. Njegovi prvi radovi nisu postigli uspjeh i Balzac se opterećuje dugovima. Međutim, nije klonuo duhom te se uspješno bavi književnošću. Balzac je postao prvi moderni profesionalni pisac, utemeljivši tzv. kritički ili društveni realizam. Svojim djelima je ispoljio svoju pripovjedačku snagu i postao poznat i cijenjen književnik.

Napisane romane, priče i novele je svojevoljno uvrstio u ciklus nazvan Ljudska komedija dalje podijeljen u Studije iz društvenog života (privatni, provincijski, pariški, politički, vojni i seoski), Filozofske studije i Analitičke studije. Ciklus je ostao nedovršen, sa tim da se većina djela nalaze pod Studijom iz društvenog života, 22 završena djela iz Filozofskih studija, i jedno završeno od pet planiranih djela iz Analitičkih studija.^[1] Balzac je Ljudskom komedijom namjeravao prikazati tipove ličnosti prisutne u društvu njegovog doba^[2], a to podrazumijeva doba Bourbonske restauracije (1815-1830) i doba Julske monarhije (1830-1848).

Balzac je bio poznat po svojoj neumornoj energiji, provedenoj radeći 12 sati dnevno^[3]. Sedmice je proveo u svojoj sobi, baveći se pisanjem. Njegov život je bio pun životnih borbi, a on se borio s povjeriocima i izdavačima koji su tražili da se ispune obećanja o napisanom romanu. Balzac se oženio 1850. godine, nekoliko mjeseci prije svoje smrti. Njegovo ime je postalo slavno još za njegovog života, ali je njegova plodna karijera bila prekinuta iste godine u velikoj borbi između života i smrti.

Djela[uredi | uredi izvor]

"Otac Goriot"
"Chagrinska koža"
"Sjaj i bijeda kurtizana"
"Seoski liječnik"
"Eugenie Grandet"
"Seljaci"
"Ljiljan u dolu"
"Kad žena zri"

Reference[uredi | uredi izvor]

^ ^a ^b Solar, Milivoj (2015). Povijest svjetske književnosti. JP Službeni glasnik. str. 223. ISBN 978-86-519-1751-9.
^ Lukić, Sveta (1968). O realizmu. Beogard: Prosveta. str. 29–42.
^ Taine, Hippolyte (1954). Studije i eseji. Beograd: Kultura. str. 170.

Wikicitati imaju citate vezane za: Honore de Balzac

Commons ima datoteke na temu: Honoré de Balzac

[:0-1] Solar, Milivoj (2015). Povijest svjetske književnosti. JP Službeni glasnik. str. 223. ISBN 978-86-519-1751-9.

[2] Lukić, Sveta (1968). O realizmu. Beogard: Prosveta. str. 29–42.

[3] Taine, Hippolyte (1954). Studije i eseji. Beograd: Kultura. str. 170.

[1]

[2]

[3]