Izvorni kôd stranice Indij

{{Infokutija hemijski element
| Hemijski element = Indij
| Simbol = In
| Atomski broj = 49
| Serija = Metali
| Grupa = 13
| Perioda = 5
| Blok = p
| Boja serije = DarkGray
| Slika = [[Datoteka:Indium (49 In).jpg|180px]]
| Izgled = srebrenasti sjajni metal
| Zastupljenost = 1 · 10<sup>−5</sup><ref name="harry" />
| Atomska masa = 114,818
| Atomski radijus = 155
| Atomski radijus izračunat = 156
| Kovalentni radijus = 144
| Van der Waalsov radijus = 193
| Elektronska konfiguracija = &#x5B;[[Kripton|Kr]]&#x5D; 4d<sup>10</sup>5s<sup>2</sup>5p<sup>1</sup>
| Izlazna energija = 
| Elektroni u energetskom nivou = 2, 8, 18, 18, 3
| Energija ionizacije_1 = 558,3
| Energija ionizacije_2 = 1820,7
| Energija ionizacije_3 = 2704
| Agregatno stanje = čvrsto
| Mohsova skala tvrdoće = 1,2
| Struktura kristala = tetragonalna
| Gustoća = 7310
| Magnetizam = dijamagnetičan (<math>\chi_{m}</math> = −5,1 · 10<sup>−5</sup>)<ref name="weast" />
| Tačka topljenja_K = 429,7485<ref name="Preston" />
| Tačka topljenja_C = 156,5985
| Tačka ključanja_K = 2273<ref name="Zhang" />
| Tačka ključanja_C = 2000
| Molarni volumen = 15,76 · 10<sup>−6</sup>
| Toplota isparavanja = 225<ref name="Zhang" /> - 231,8<ref name="Norbert" />
| Toplota topljenja = 3,26
| Pritisak pare = 1
| Pritisak pare_K = 1196<ref name="Stull" />
| Brzina zvuka = 1215
| Brzina zvuka_K = 293,15
| Specifična toplota = 233
| Specifična toplota_K = 
| Specifična električna provodljivost = 12,5 · 10<sup>6</sup>
| Specifična električna provodljivost_K = 
| Toplotna provodljivost = 81,6
| Toplotna provodljivost_K = 
| Oksidacioni broj = '''3''', 1
| Oksidi = 
| Elektrodni potencijal = −0,343 [[Volt|V]] (In<sup>3+</sup> + 3e<sup>−</sup> → In)
| Elektronegativnost = 1,78
| Oznaka upozorenja = ''prah''<br />{{Oznake upozorenja|F}}
| Oznake upozorenja R = {{Oznake upozorenja R|11}}
| Oznake upozorenja S = {{Oznake upozorenja S|9|16|29|33}}
| Radioaktivan = Ne
| Izotopi = 
{{Infokutija Hemijski element/Izotop
| Broj tipova raspada = 0
| Simbol = In
| Maseni broj = 113
| Rasprostranjenost u prirodi = 4,3
}}
{{Infokutija Hemijski element/Izotop
| Broj tipova raspada = 2
| Simbol = In
| Maseni broj = 114
| Rasprostranjenost u prirodi = 0
| Vrijeme poluraspada =  71,9 [[sekunda|s]]
| Tipraspada1ZM = [[beta-zraci|β<sup>-</sup>]]
| Tipraspada1ZE = 1,989
| Tipraspada1ZP = <sup>114</sup>Sn
| Tipraspada2ZM = [[Elektronski zahvat|ε]]
| Tipraspada2ZE = 1,452
| Tipraspada2ZP = <sup>114</sup>Cd
}}
{{Infokutija Hemijski element/Izotop
| Broj tipova raspada = 1
| Simbol = In
| Maseni broj = 115
| Rasprostranjenost u prirodi = '''95,7'''
| Vrijeme poluraspada =  4,41 · 10<sup>14</sup> [[godina|god]]
| Tipraspada1ZM = [[beta-zraci|β<sup>-</sup>]]
| Tipraspada1ZE = 0,495
| Tipraspada1ZP = <sup>115</sup>Sn
}}
|}}
'''Indij''' je [[hemijski element]] sa [[hemijski simbol|simbolom]] '''In''' i [[atomski broj|atomskim brojem]] 49. U [[Periodni sistem elemenata|periodnom sistemu]] nalazi se u [[Elementi 5. periode|5. periodi]] i četvrti je element 3. glavne grupe, odnosno [[13. grupa hemijskih elemenata|13. grupe]] po [[IUPAC]]-u, zvane ''grupa [[bor (element)|bora]]''. Indij je jedan veoma rijetki, srebreno-bijeli i mehki teški metal. Njegova rasprostranjenost u Zemljinoj kori može se mjeriti rasprostranjenošću [[srebro|srebra]]. Za ljudski organizam, indij nije esencijalan element, ali isto tako vrlo malo je poznato njegovih [[otrov|toksičnih]] osobina.<ref name="Holl" /> Metal se danas u najvećoj mjeri prerađuje u indij-kalaj-oksid, koji služi kao transparentni provodnik za ravne računarske i TV ekrane i [[touchscreen]]e. Od početka 21. vijeka porasla je potražnja za indijem, što je dovelo i do povećanja njegove cijene na tržištu kao i diskusija o skorom nestanku njegovih zaliha u svijetu.<ref name="nzz.ch" />

== Historija ==
[[Datoteka:IndiumMetalUSGOV.jpg|lijevo|thumb|Indij]]
Indij su 1863. otkrila dvojica [[njemačka|njemačkih]] [[hemičar]]a [[Ferdinand Reich]] i [[Theodor Richter (hemičar)|Theodor Richter]] na Tehničkom univerzitetu Bergakademie Freiberg. Ispitivali su jedan uzorak [[sfalerit]]a pronađen u blizini na prisustvo [[talij]]a u njemu. Pri tome su na apsorpcijskom spektru, umjesto očekivanih linija talija, uočili dotad nepoznate indigo-plave spektralne linije, te tako zaključili da se radi o nekom nepoznatom elementu. Prema njima, novi element je i dobio svoje ime. Nedugo poslije, dobijen je i metalni indij redukcijom indij-oksida sa [[vodik]]om. Veća količina indija prvi put je prikazana na svjetskoj izložbi "Expo" 1867. u [[Pariz]]u.<ref name="In" />

Nakon što je prvi put upotrijebljen kao sastojak legure u stomatološkom zlatu 1933, veća upotreba indija započela je sa [[Drugi svjetski rat|Drugim svjetskim ratom]]. [[Sjedinjene Američke Države]] koristile su ga kao sredstvo za površinsku zaštitu [[ležaj]]eva u [[avion]]ima, koji su bili izloženi velikim naprezanjima. Nakon Drugog svjetskog rata, indij se prvenstveno koristio u elektroničkoj industriji, kao materijal za lemljenje te u lahkotopivim legurama. Osim toga, njegova upotreba u kontrolnim šipkama u [[nuklearni reaktor|nuklearnim reaktorima]] postala je važna sve većom upotrebom nuklearne energije. Ovo je do 1980. dovelo i do prvog snažnog rasta cijena indija. Međutim nakon nuklearne nesreće u elektrani Three Mile Island, potražnja i cijena indija su značajno opale.<ref name="commprof"/>

Od 1987. razvijena su dva nova spoja indija, poluprovodnik [[indij-fosfid]] i [[indij-kalaj-oksid]] koji je providan i, u tankim slojevima, dobar provodnik. Naročito je indij-kalaj-oksid je razvojem [[LCD monitor|ekrana na bazi tečnog kristala]] postao tehnički veoma zanimljiv. Zbog velike potražnje od 1992. najveći dio indija se prerađuje upravo u indij-kalaj-oksid.<ref name="commprof"/>

== Osobine ==
=== Fizičke ===
[[Datoteka:Indium uc.png|mini|150px|Elementarna ćelija indija sa koordinacijskom okolinom centralnog atoma indija]]
[[Datoteka:Indium cp.png|mini|150px|Koordinacijski poliedar atoma indija sastavljen iz 4 + 8 = 12 susjednih atoma u obliku nepravilnog kubnog oktaedra]]
{| class="wikitable float-left"
|+ Kristalografski podaci<ref name="Graham" />
| [[Kristalni sistem]]
| tetragonalni
|-
| Prostorna grupa 
| ''I''4/''mmm''
|-
| Parametar mreže<br />(elementarne ćelije) 
| ''a'' = (''b'') = 325 pm<br />''c'' = 495 pm
|-
| Broj (Z)<br />formulskih jedinica
| Z = 2
|}
Indij je srebreno-bijeli [[metal (hemija)|metal]], sa vrlo niskom [[talište|tačkom topljenja]] od 156,60&nbsp;°C.<ref name="Preston" /> Nižu tačku topljenja od indija među čistim (nelegiranim) metalima imaju još samo [[živa]], [[galij]] i većina alkalnih metala. Indij je u tečnom stanju u veoma velikom temperaturnom rasponu od gotovo 2000&nbsp;°C. Tečni indij na staklu trajno ostavlja tanki sloj (film), koji se veže na staklo. Sličnu osobinu ima i galij.

Metal posjeduje veoma veliku [[duktilnost]] i veoma malehnu tvrdoću (po [[Mohsova skala tvrdoće|Mohsovoj skali]]: 1,2).<ref name="harry" /> Prema tome, indij, poput [[natrij]]a, moguće je rezati običnim nožem. Istovremeno, indij na papiru ostavlja uočljiv trag. Ispod kritične temperature od 3,41 K, indij je [[superprovodnik]].<ref name="webelementscom" /> Posebnost indija, koju dijeli sa [[kalaj]]em, je karakterističan zvuk koji se može čuti pri savijanju indija (''[[Kalaj#Osobine|kalajni vrisak]]'').

U normalnim uslovima okoline, poznata je samo jedna [[kristal]]na modifikacija indija, koja se kristalizira u [[tetragonalni kristalni sistem|tetragonalnom kristalnom sistemu]] u ''I''4/''mmm'' te se tako kristalizira u tetragonalno-unutrašnje centriranu rešetku sa parametrima rešetke ''a'' = 325 pm i ''c'' = 495 pm kao i dvije formulske jedinice u elementarnoj ćeliji. Atom indija u kristalnoj strukturi je okružen sa 12 ostalih atoma, pri čemu četiri potječe iz susjednih elementarnih ćelija i imaju manji razmak (325 pm, crveni spojevi na slici) od osam [[atom]]a koji su naslonjeni na vrhovima elementarnih ćelija atoma (337 pm, zeleni spojevi na slici).

Kao koordinacijski poliedar iskazuje se nepravilni kubični oktaedar kroz [[koordinacijski broj]] 4 + 8 = 12. Kristalna struktura stoga se može opisati kao tetragonalna nepravilna, kubne najgušće kuglasto pakovanje. U eksperimentima sa visokim pritiscima, otkrivena je još jedna modifikacija indija, koja je stabilna pod pritiskom iznad 45 [[Paskal (jedinica)|GPa]] a kristalizira se u ortorompskom kristalnom sistemu u prostornu grupu ''Fmmm''.<ref name="Takemura" />

=== Hemijske ===
Hemijske osobine indija dosta su slične onima kod njegovih ''komšija'' iz grupe, [[galij]]a i [[talij]]a. Tako je indij, kao i druga dva elementa, neplemeniti metal, koji pri visokim temperaturama može reagirati sa mnogim nemetalima. Izložen zraku, na sobnoj temperaturi je stabilan, jer, poput [[aluminij]]a, na njegovoj površini stvara se gusti sloj oksida koji putem [[pasivizacija|pasivizacije]] štiti materijal od daljnje oksidacije. Tek pri višim temperaturama odvija se reakcija kojom nastaje [[indij(III) oksid]].

Iako indij mogu napadati mineralne kiseline kao što je [[sumporna kiselina|sumporna]] ili [[dušična kiselina]], on nije rastvorljiv u vreloj vodi, bazama i većini [[Organska kiselina|organskih kiselina]]. Također ni slana (morska) voda ne napada indij. Pri sobnoj temperaturi, indij je najbolje rastvorljiv metal u živi.<ref name="CIT"/>

=== Izotopi ===
Poznato je 38 različitih [[izotop]]a indija i još 45 [[nuklearni izomer|nuklearnih izomera]] počev od <sup>97</sup>In do <sup>135</sup>In.<ref name="nubase" /> U prirodi postoje samo dva izotopa, <sup>113</sup>In sa 64 [[neutron]]a i zastupljenošću od 4,29% i <sup>115</sup>In (66 neutrona) koji ima udio od 95,71%<ref name="nubase"/> u prirodnoj izotopskoj smjesi. Češći izotop, <sup>115</sup>In, je blago [[radioaktivnost|radioaktivan]]. Raspada se vrlo sporo beta-raspadom, sa vremenom poluraspada od 4,41 · 10<sup>14</sup> godina. Tako naprimjer kilogram indija ima aktivnost od 250 bekerela. Oba prirodna izotopa indija može se dokazati uz pomoć NMR spektroskopije. Najstabilniji vještački izotopi su <sup>111</sup>In i <sup>114m</sup>In koji imaju [[vrijeme poluraspada]] od nekoliko dana, dok se polovina izotopa <sup>113m</sup>In raspadne za oko 1,5 sat. Izotopi <sup>111</sup>In i <sup>113m</sup>In koriste se u medicinskoj dijagnostici za postupke dobijanja slika (poput scintigrafije i SPECT metode).<ref name="PMID5822736" /><ref name="PMID67094" />

== Rasprostranjenost ==
Indij je relativno rijedak element, njegov udio u kontinentalnoj Zemljinoj kori iznosi samo 0,05 [[Parts per million|ppm]].<ref name="Wedepohl" /> Uspoređen s drugim elementima, njegova količina se može mjeriti količinom [[srebro|srebra]] ili [[živa|žive]]. U [[samorodni elementi|samorodnom obliku]], tj. elementarnoj formi, indij je do danas (stanje 2014.) pronađen na samo nekoliko mjesta na [[Zemlja (planeta)|Zemlji]]. Kao tip lokaliteta pri tome vrijede nalazišta ruda [[tantal]]a kod Olovjanaje u ruskoj [[Zabajkalski kraj|Zabajkalskoj regiji]]. Osim tamo, samorodni indij se, između ostalog, može pronaći još u rudnom polju Perzanskoje u ukrajinskoj [[Žitomirska oblast|Žitomirskoj oblasti]] i u uzbekistanskoj provinciji Taškent u Čatkalskom gorju, a pronađen je i u probama tla sa [[Mjesec (satelit)|Mjeseca]].<ref name="mindatind" />

Također i [[minerali]] koji sadrže indij su vrlo rijetki i do danas (stanje 2014.) poznato je samo 13 takvih minerala. To su uglavnom sulfidski minerali poput [[indit]]a FeIn<sub>2</sub>S<sub>4</sub>, [[laforêtit]]a AgInS<sub>2</sub> i [[roquesit]]a CuInS<sub>2</sub> kao i u minerali koji se ubrajaju u minerale elemenata, kao što su prirodne legure damiaoit PtIn<sub>2</sub> i yixunit Pt<sub>3</sub>In.<ref name="Chem-In" /> Međutim, takvi oblici su veoma rijetki i za dobijanje indija ne igraju nikakvu ulogu.

Najveće zalihe indija nalaze se u rudama [[cink]]a, naročito [[sfalerit]]a. Teoretske rezerve su procijenjene na oko 16.000 tona, ali je od toga ekonomski isplativo oko 11.000 tona.<ref name="usgs" /> Najveća nalaziša nalaze se u [[Kanada|Kanadi]], [[Kina|Kini]] i [[Peru]]u. Rude sa sadržajem indija pronađene su i u [[Australija|Australiji]], [[Bolivija|Boliviji]], [[Brazil]]u, [[Japan]]u, [[Rusija|Rusiji]], [[Južnoafrička Republika|Južnoafričkoj Republici]], SAD-u, [[Afganistan]]u i nekim evropskim državama. U Njemačkoj, naprimjer, pronađene su u Rudnom gorju (''Erzgebirge'') te na Rammelsbergu u gorju [[Harz]].<ref name="In"/>

== Dobijanje ==
Indij se gotovo isključivo dobija kao sporedni proizvod u procesu dobijanja cinka ili [[olovo|olova]]. Ekonomski isplativo dobijanje je moguće, samo ako se u određenim fazama procesa proizvodnje sirovina koja sadrži indij podvrgne obogaćivanju. Ta sirovina često bude prašina nastala tokom žarenja [[cink-sulfid]]a, kao i ostaci koji preostaju nakon [[elektroliza|elektrolize]] mokrim postupkom u proizvodnji cinka.<ref name="CIT" /> Njima se dodaje [[sumporna kiselina|sumporna]] ili [[hlorovodična kiselina]] te se otapaju u rastvor. Pošto je koncentracija indija u kiselinama veoma malehna, on se mora obogaćivati. To se dešava putem ekstrakcije sa [[tributilfosfat]]om ili taloženjem kao [[indij-fosfat]].

Dobijanje metalnog indija slijedi nakon [[elektroliza|elektrolitičkog postupka]]. U njemu se koristi rastvor [[indij(III) hlorid]]a u hlorovodičnoj kiselini. On se pomoću živinih elektroda pretvara u elementarni indij. Pri elektrolizi se mora voditi računa da rastvor ne sadrži nimalo [[talij]]a, jer je [[elektrodni potencijal|standardni potencijal]] oba ova elementa vrlo sličan.<ref name="CIT"/>
:<math>\mathrm{In^{3+} + 3\ e^- \ \xrightarrow{Hg-elektr.} \ In}</math>

Pomoću pogodnog procesa poput [[zonalno topljenje|zonalnog topljenja]]<ref name="Lucien F. Trueb" /> ili višekratne elektrolize istopljenih soli [[indij(I) hlorid]]a<ref name="CIT"/>  sirovi indij se može dalje pročišćavati tako da se može dobiti indij čistoće preko 99,99 %.

=== Proizvodnja ===
[[Datoteka:Indium world production.svg|thumb|desno|Vremenski razvoj proizvodnje indija]]
Primarna (rafinerijska) proizvodnja indija u 2006. iznosila je, prema različitim izvorima, između 500<ref name="EUPV" /> i 580 tona.<ref name="usgs"/> Zbog vrlo malih prirodnih zaliha od 11.000 tona<ref name="usgs"/> u istovremenu ogromnu potražnju, indij se ubraja u najkritičnije sirovine na Zemlji. U Kini je 2008. godine objavljen podatak da su dosadašnje procjene od 280 tona prirodnih zaliha indija povećane na 8.000 tona, što je produžilo očekivani vijek trajanja svjetskih zaliha sa šest na 19 narednih godina. Sekundarna proizvodnja tj. recikliranje premašuje primarnu te je u 2008. iznosila 800 tona.<ref name="EUPV"/>

{| class="wikitable" style="width: 38%; font-size: 95%;"
|+ Rafinerijska proizvodnja<br>po državama (2008)<ref name="usgs"/>
|- 
! Država
! Tona
! % svjetske<br>proizvodnje
|-
| {{ZID|Kina}}
| 330
| 58,1
|-
| {{ZID|Japan}}
| 60
| 10,6
|-
| {{ZID|Kanada}}
| 50
| 8,8
|-
| {{ZID|Južna Koreja}}
| 50
| 8,8
|-
| {{ZID|Belgija}}
| 30
| 5,3
|-
| {{ZID|Rusija}}
| 12
| 2,1
|-
| {{ZID|Peru}}
| 6
| 1,1
|-
| drugi
| 30
| 5,3
|-
| ukupno (zaokr.)
| 568
| 100
|}
[[Proizvodnja]] indija u Kini započela je rast u skorije vrijeme. U 1994. proizvedena količina iznosila je samo 10 tona.<ref name="indiumcs96" /> Od tada, udio Kine u svjetskoj proizvodnji povećao se na 60% u 2005. godini. Proizvodnja u drugim državama poput Japana, Kanade i Francuske se povećala u vrlo malom postotku ili je smanjena zbog iscrpljivanja nalazišta. Tako naprimjer, japanski [[rudnik]] Tojoha je 2006. zatvoren te je tamošnja proizvodnja indija znatno smanjena.<ref name="nzz.ch" />

Pošto je potražnja za indijem porasla znatno više nego njegova proizvodnja, proizašao je snažan rast cijena indija sa 97 [[američki dolar|US dolara]] u 2002. na 827 dolara po kg u 2005. godini.<ref name="usgs"/> Recikliranje indija je isplativo naročito putem ponovne prerade ostataka iz katodne pulverizacije.<ref name="usgs"/> Jedina država gdje se trenutno u većim količinama reciklira indij je Japan.<ref name="nzz.ch" />

U industrijskoj tankoslojnoj tehnologiji je reciklaža ostataka katodne pulverizacije ekonomski prihvatljiva praksa zbog oblika u kojem se javlja indij (komadići) i relativno malo potrebnog rada i truda sa velikom vrijednošću materijala,<ref name="giessen.de" /> za razliku od zidnih i ugradbenih pulverizacijskih komora kao i nekim strukturalnim otpadima.<ref name="Materialeffizienz" /> Zamjena indija u providnim provodnim slojevima (TCO, "transparentni, električni provodni oksid") sa cink-oksidom, naročio kod [[Bakar-indij-galij-diselenid|CIGS]]-,<ref name="fvee1" /> ali i kod [[amorfni silicij|a-Si]]- odnosno [[silicij|c-Si]]-[[solarna ćelija|solarnih ćelija]]<ref name="fvee2" />, kao i korištenje sekundarnih materijala za upotrebu u metama od indija manje čistoće,<ref name="bmbf.de" /> također je aktuelna tema istraživanja finansiranih od strane javnog sektora i resursno-ekonomskih [[nauka o materijalima]].

Iako se indij u većini aplikacija može zamijeniti drugim materijalima, ipak se takvim proizvodima često smanjuje neke osobine ili [[ekonomičnost]] proizvodnje. Tako naprimjer [[indij-fosfid]] se može zamijeniti s [[galij-arsenid]]om a i za indij-kalaj-oksid poznati su neki, mada kvalitativno lošiji, zamjenski materijali.<ref name="usgs"/>

== Upotreba ==
{{preuređivanje sekcija}}
Indij je našao primjenu u mnogim [[industrija]]ma, međutim zbog svoje rijetkosti i visokih [[trošak|troškova]] proizvodnje, njegova upotreba je dosta ograničena. Najveći dio proizvedenog indija se ne koristi u elementarnom stanju, nego se prerađuje u razne spojeve. Samo u [[2000.]] godini 65% cjelokupne svjetske proizvodnje indija je potrošeno za proizvodnju indij-cink-oksida. Koristi se za zaštitu različitih galvanskih elemenata, proizvodnju [[ležaj]]eva u automobilskoj i avio-industriji, ali se zbog visokih cijena indija prešlo na druge metale. Zbog pravilne [[polarizacija|polarizacije]] [[svjetlost]]i, koristi se i za pravljenje kvalitetnih [[ogledalo|ogledala]].

== Toksičnost ==
{{preuređivanje sekcija}}
Nisu poznate toksične osobine indija, međutim savjetuje se oprez pri rukovanju s njegovim prahom, jer može doći do zapaljenja i eksplozije.

== Također pogledajte ==
* [[Indij galij arsenid]]

== Reference ==
{{refspisak|refs=
<ref name="harry">{{Cite book|author=Harry H. Binder|title=Lexikon der chemischen Elemente|publisher=S. Hirzel Verlag|year=1999|isbn=3-7776-0736-3}}</ref>
<ref name="weast">{{Cite book|author=Weast, Robert C. (gl.ur.)|title=CRC Handbook of Chemistry and Physics|url=https://archive.org/details/crchandbookofche70edunse|publisher=CRC (Chemical Rubber Publishing Company)|location=Boca Raton|year=1990|pages=E-129 - E-145|isbn=0-8493-0470-9}}</ref>
<ref name="Preston">H. Preston-Thomas, ''[http://media4.physics.indiana.edu/~courses/p340/S11/Lecture_Presentations/ITS-90_metrologia.pdf The International Temperature Scale of 1990] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20120711035208/http://media4.physics.indiana.edu/~courses/p340/S11/Lecture_Presentations/ITS-90_metrologia.pdf |date=11 Juli 2012 }}'' (ITS-90) u: ''Metrologia'', 1990, 27, 3–10</ref>
<ref name="Zhang">Yiming Zhang, Julian R. G. Evans, Shoufeng Yang: ''Corrected Values for Boiling Points and Enthalpies of Vaporization of Elements in Handbooks.'' u: ''Journal of Chemical & Engineering Data.'' 56, 2011, str. 328–337, {{doi|10.1021/je1011086}}.</ref>
<ref name="Norbert">{{Cite book|author=John A. Dean, Norbert A. Lange|title=Lange’s handbook of chemistry|edition=15|publisher=McGraw-Hill|location=New York, NY|year=1999|isbn=0-07-016384-7}}</ref>
<ref name="Stull">{{Cite book|author=D. Stull; Dwight E. Gray (ur.)|chapter=vo|title=American Institute of Physics handbook|url=https://archive.org/details/isbn_007001485|edition=3|publisher=McGraw-Hill|location=New York|year=1972|isbn=0-07-001485-X}}</ref>
<ref name="Holl">{{cite book |author=Holleman A. F.; Wiberg E; Wiberg Nils |year=1985 |chapter=Cadmium |title=Lehrbuch der Anorganischen Chemie|edition=102 |publisher=Walter de Gruyter |pages=1056–1057 |isbn=978-3-11-007511-3 |language=de}}</ref>
<ref name="nzz.ch">[http://www.nzz.ch/2005/12/07/ft/articleDBCDJ.html ''Die stofflichen Grenzen des Wachstums.'' Pressespiegel Physik der Uni Augsburg], pristupljeno 26. oktobra 2015.</ref>
<ref name="In">{{Cite book|author=Ulrich Schwarz-Schampera, Peter M. Herzig|title=Indium: Geology, mineralogy, and economics|url=https://archive.org/details/indiumgeologymin0000schw|publisher=Springer|location=Berlin, New York|year=2002|isbn=3-540-43135-7}}</ref>
<ref name="commprof">[http://pubs.usgs.gov/of/2004/1300/2004-1300.pdf Mineral Commodity Profile: Indium der usgs mineral resources] (engl.; PDF).</ref>
<ref name="Graham">J. Graham, A. Moore, G. V. Raynor: ''The effect of temperature on the lattice spacings of indium.'' u: ''Journal of the Institute of Metals.'' 84, 1954, str. 86–87.</ref>
<ref name="webelementscom">[http://www.webelements.com/indium/physics.html Fizičke osobine indija na stranici www.webelements.com].</ref>
<ref name="Takemura">K. Takemura, H. Fujihaza: ''High-pressure structural phase transition in indium.'' u: ''Physical Review, Serie 3. B – Condensed Matter''. 47, 1993, str. 8465–8470.</ref>
<ref name="CIT">Wilhelm Morawiez: ''Herstellung von hochreinem Indium durch Amalgam–Elektrolyse.'' u: ''Chemie Ingenieur Technik – CIT.'' 1964, 36, 4.</ref>
<ref name="nubase">G. Audi, O. Bersillon, J. Blachot, A. H. Wapstra: ''[http://www.nndc.bnl.gov/amdc/nubase/Nubase2003.pdf The NUBASE evaluation of nuclear and decay properties] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20130724211828/http://www.nndc.bnl.gov/amdc/nubase/Nubase2003.pdf |date=24. 7. 2013 }} (PDF)''. u: ''Nuclear Physics''. vol. A 729, 2003, str. 3–128.</ref>
<ref name="PMID5822736">{{Cite journal|author=J. A. Burdine|title=Indium-113m radiopharmaceuticals for multipurpose imaging|url=https://archive.org/details/sim_radiology_1969-09_93_3/page/605|journal=Radiology|volume=93|issue=3|date=1. 9. 1969|issn=0033-8419|pages=605–610|doi=10.1148/93.3.605|pmid=5822736}}</ref>
<ref name="PMID67094">{{Cite journal|author=M. L. Thakur|title=Gallium-67 and indium-111 radiopharmaceuticals|journal=The International journal of applied radiation and isotopes|volume=28|issue=1-2|year=1977|issn=0020-708X|pages=183–201|pmid=67094}}</ref>
<ref name="Wedepohl">K. H. Wedepohl: ''The composition of the continental crust.'' u: ''Geochimica et Cosmochimica Acta.'' 1995, 59, 7, 1217–1232.</ref>
<ref name="mindatind">[http://www.mindat.org/min-2030.html indij] na stranici www.mindat.org, pristupljeno 27. oktobra 2015.</ref>
<ref name="Chem-In">[http://webmineral.com/chem/Chem-In.shtml Webmineral - Indium, Elementinformationen und Mineralliste].</ref>
<ref name="usgs">[http://minerals.usgs.gov/minerals/pubs/commodity/indium/mcs-2009-indiu.pdf Indium na stranici USGS mineral resources (2009)] (PDF).</ref>
<ref name="Lucien F. Trueb">{{Cite book|author=Lucien F. Trueb|title=Die chemischen Elemente, Ein Streifzug durch das Periodensystem|publisher=S. Hirzel Verlag|location=Stuttgart/Leipzig|year=1996|isbn=3-7776-0674-X}}</ref>
<ref name="EUPV">[http://www.indium.com/_dynamo/download.php?docid=552 Indium and Gallium Supply Sustainability September 2007 Update] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20081228230728/http://www.indium.com/_dynamo/download.php?docid=552 |date=28. 12. 2008 }}, 22. EU PV konferencija, Milano, Italija, 16. februar 2009.</ref>
<ref name="indiumcs96">[http://minerals.usgs.gov/minerals/pubs/commodity/indium/indiumcs96.pdf Indium bei usgs mineral resources (1996)] (PDF).</ref>
<ref name="giessen.de">[http://www.inst.uni-giessen.de/materialwissenschaften/dateien-nanosurface/G._Braeuer.pdf G. Bräuer: ''„Transparent leitfähige Oxide -Eigenschaften, Herstellung und Anwendungsgebiete“'' Vortrag im Rahmen der Veranstaltung ''„Nano Surface: Industrielle Oberflächentechnik“'' in Gießen] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20140714213827/http://www.inst.uni-giessen.de/materialwissenschaften/dateien-nanosurface/G._Braeuer.pdf |date=14 Juli 2014 }}, 19. juli 2005. {{Simboli jezika|de|njemački}}</ref>
<ref name="Materialeffizienz">[http://ressourcen.wupperinst.org/downloads/MaRess_AP9_1.pdf ''"Mapa puta resursno efikasnije fotovoltike 2020+"''. u okvirima istraživačkih projekata BMBF-a ''„Efikasnost materijala i štednje resursa (MaRess)"''] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20120417082238/http://ressourcen.wupperinst.org/downloads/MaRess_AP9_1.pdf |date=17. 4. 2012 }}. Wuppertal, novembar 2010. ISSN 1867-0237.</ref>
<ref name="fvee1">[http://www.fvee.de/fileadmin/publikationen/Workshopbaende/ws2002/ws2002_03_06.pdf H. Steiger et al.: ''"(Zn,Mg)O als Teil der Fensterschicht für Chalkopyrit Solarzellen"''. Sažetak u okvirima FVS-radionica ''"TCO-istraživanje materijala"'' 2002. ForschungsVerbund Erneuerbare Energien.] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20150924020314/http://www.fvee.de/fileadmin/publikationen/Workshopbaende/ws2002/ws2002_03_06.pdf |date=24. 9. 2015 }} {{Simboli jezika|de|njemački}}</ref>
<ref name="fvee2">[http://www.fvee.de/fileadmin/publikationen/Workshopbaende/ws2002/ws2002_01_03.pdf F. Fenske, et al.: ''"Al-dotierte ZnO-Schichten für a-Si/c-Si Solarzellen“''. Sažetak u okvirima FVS-radionica ''"TCO-istraživanje materijala"'' 2002. ForschungsVerbund Erneuerbare Energien.]{{Mrtav link}} {{Simboli jezika|de|njemački}}</ref>
<ref name="bmbf.de">[http://www.bmbf.de/pubRD/VIP_Ingenieurswissenschaften.pdf Kurzbeschreibung des Forschungsvorhabens ''“Einsatz von Sekundärmaterial in der Herstellung von Chalkopyrit Photovoltaik (SECUMAT-CIS)“'' im Rahmen der BMBF Förderinitiative ''“Validierung des Innovationspotenzials wissenschaftlicher Forschung“''.] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20150923223324/http://www.bmbf.de/pubRD/VIP_Ingenieurswissenschaften.pdf |date=23 Septembar 2015 }} {{Simboli jezika|de|njemački}}</ref>
}}

== Vanjski linkovi ==
* {{Commonscat-inline|Indium}}

{{PSE}}

[[Kategorija:Hemijski elementi]]
[[Kategorija:Indij|*]]