Korisnik:Palapa/Sabira Husedžinović

Dana 31. decembra 2015 godine, preminula je dr Sabira Husedžinović, jedan od najboljih poznavalaca osmanske sakralne arhitekture na prostoru bivše Jugoslavije

Diplomirala je na Arhitektonsko-urbanističkom fakultetu u Sarajevu, specijalizirala i magistrirala je u oblasti zaštite graditeljskog naslijeđa na Arhitektonskom fakultetu u Beogradu i doktorirala je u istoj oblasti na Arhitektonskom fakultetu u Zagrebu.

Nezamjenjiv je njen studiozni doprinos proučavanju kulturno-istorijskog naslijeđa Bosne i Hercegovine. Odmah nakon završetka studija, započela je nučno-istraživački rad u polju zaštite naslijeđa, prvo u Zavodu za zaštitu kulturno-istorijskog i prirodnog naslijeđa Bosne i Hercegovine gdje se bavila proučavanjem sakralnog i stambenog graditeljstva, a posebno starim gradovima i ambjentalnim cjelinama u Zavodu za zaštitu kulturno-istorijskog i prirodnog naslijeđa u Banjoj Luci.

Radila je na projektima sanacije, adaptacije, restauracije, i revitalizacije objekata kulturnog naslijeđa, gdje se posebno ističe njen doprinos zaštiti banjalučkog Kastela. Naučni radovi koje je objavila u stručnim domaćim i međunarodnim časopisima predstavljaju samo dio naučno-istraživačkog rada koji je krunisan naučnom knjigom „Dokumenti opstanka“, jednom od rijetkih ove vrste štampanih u Bosni i Hercegovini nakon rata. Drugo kapitalno djelo, Leksikon bosanskohercegovačkog graditeljstva gdje je kroz tekstove, skice, tehničke crteže i slike opisala više od 500 spomenika kulture u Bosni i Hercegovini ostalo je neobjavljeno. Profesorica Sabira Husedžinović bila je i učesnik brojnih naučnih skupova širom svijeta gdje je prezentovala i isticala značaj bosanskohercegovačke baštine. Kao koordinator Savjeta Evrope za kulturno naslijeđe vodila je manifestaciju „Dani evropskog naslijeđa”, koja je imala veliki broj aktivnosti sa ciljem podizanja svijesti o kulturnom naslijeđu kao dijelu kulturnog identiteta svih naroda koji žive u Bosni i Hercegovini. Predavala je na Arhitektonskom fakultetu Univerziteta u Sarajevu i radila je kao stručni savjetnik za kulturno-istorijsko naslijeđe u Ministarstvu za kulturu i sport FBiH.

Svoje zvanje obavljala je humano, odgovorno i dostojanstveno stavljajući dobrobit zajedničkog bosanskohercegovačkog naslijeđa na prvo mjesto. Dobila je posebnu medalju za rad na zaštiti i obnovi objekata graditeljskog naslijeđa.

Profesorica Sabira Husedžinović pružila je nadljudski napor pri dokumentovanju stanja prije i poslije rušenja i očuvanju ostataka srušenih banjalučkih džamija. Ugrozavajući svoj zivot kako bi u vrijeme ratnog sukoba zaštitila banjalučko naslijeđe, postavila je najsvjetliji primjer kako se štiti baština. Ovim plemenitim i hrabrim činom zadužila je bosanskohercegovačku akademsku zajednicu i sve građane naše zemlje.

Profesorica Sabira bila je naučnik, istoričar arhitekture, pedagog, veliki poznavalac teorije i struke zaštite naslijeđa. Posjedovala je ogromno znanje koje je kod studenata, ali i njenih univerzitetskih kolega izazivalo divljenje i veliko poštovanje. Bila je profesor u pravom smislu te riječi. Poznavala je apsolutno sve istorijske stilove i periode razvoja arhitekture do najsitnijih detalja istorijskih objekata, a najviše bosanskohercegovačko naslijeđe, te uopšte naslijeđe Balkanskih zemalja. Njena predavanja su bili pravi izvori znanja koji su rezultat dugogodišnjeg bavljenja strukom i zanesenog istraživačkog rada u polju zaštite.

Njen odlazak predstavlja nepovratan gubitak za bosanskohercegovačku akademsku zajednicu.

Za profesoricu Sabiru istorija arhitekture nije bila samo zanimanje, niti se naslijeđem bavila samo radnim danom u sklopu radnog vremena. Za profesoricu Sabiru, istorija arhitekture je bila stil i način života usko vezani za svakodnevne aktivnosti. Ljubav i strast prema profesiji kojom se čovjek može baviti se ne viđa tako često, niti tu sreću imaju baš svi. Takva predanost i akribičnost u naučno-istraživačkom radu mogla se vidjeti samo još kod profesorice Sabire.