Mahmud Harbi
| Mahmud Harbi | |
|---|---|
| Potpredsjednik Vlade Francuskog Somalilanda | |
| Vrijeme na dužnosti 1957. – decembar 1958. | |
| Lični podaci | |
| Rođenje | 1921. Al Sabieh, Džibuti |
| Smrt | 29.9. 1960. |
| Nacionalnost | Somalac |
| Politička stranka | Republička unija |
Mahmud Harbi (1921; Al Sabieh, Džibuti - 29.9. 1960) bio je somalski političar. Kao pansomalac, bio je potpredsjednik Vladinog Vijeća Francuskog Somalilanda od 1957. do decembra 1958. godine, tokom perioda prije nezavisnosti Džibutija. U vrijeme održavanja referenduma o statusu Francuskog Somalilanda bio je zagovornik njegovog ujedinjenja sa Somalijom koja tada još nije stekla nezavisnost.[1]
Biografija
[uredi | uredi izvor]Rođen 1921. godine u Ali Sabiehu, drugom najvećem gradu u današnjem Džibutiju, u somalijskoj porodici, iz plemena Issa.[1][2] Još kao dijete naučio je čitati Kur'an i savladao lingvistiku arapskog jezika. Sa 17. godina ostaje bez oca te je prisiljen da samostalno zarađuje za život. Zbog toga odlazi u grad Djibouti gdje radi kao konobar u jednom od restorana. Tokom drugog svjetskog rata volontirao je i kao mornar u francuskoj mornarici zajedno s bratom sultana Tadjure, Ibrahimom Muhammedom. Skoro da je izgubio i život u nesreći broda u Sredozemlju. Poslije toga odlazi u Francusku. Kasnije se pridružuje kolonijalnoj vojsci a za zasluge tokom 2. svjetskog rata dodijeljen mu je francuski orden Croix de Guerre.[3]
Politička karijera
[uredi | uredi izvor]U Džibuti se vraća 1946. godine i počinje raditi u luci Džibuti. Nakon što je postao predsjednik Unije radnika Somalije, 1947. osnovao je stranku Demokratsku uniju, koja se odvojila od sindikata. U tom periodu iako mlad uspijeva dominirati političkom scenom u narednom desetljeću. Povećava broj svojih prijatelja na Bliskom istoku dodjelom poklona i darova kao npr. darovanje lavova imamu Jemena i kralju Saudijske Arabije koji su ga zauzvrat podržali novčanim sredstvima. Glavni politički protivnik Harbija bio je Hasan Gouled Aptidon, koji je sredinom 1950-ih navodno izrazio želju da se svi stranci protjeraju iz Džibutija. Harbi je iskoristio grešku svog političkog oponenta odbranom stranih zajednica. Kao posljedicu toga, stekao je materijalnu podršku rezidentnih Arapa u cjelini a posebno Alija Koubečea, sina jednog od bogatih trgovaca na teritoriji Džibutija.[4] Harbi će kasnije imenovati Koubečea za ministra finansija u svom kabinetu.[5]
Reference
[uredi | uredi izvor]Vanjski linkovi
[uredi | uredi izvor]