668.
(Preusmjereno sa 668)
| Godine:
◄◄ | ◄ | 664. | 665. | 666. | 667. | 668. | 669. | 670. | 671. | 672. | ► | ►► |
| Decenije:
◄ | 630-e | 640-e | 650-e | 660-e | 670-e | 680-e | 690-e | ► |
| Vijekovi: |
| Gregorijanski kalendar | 668 DCLXVIII |
| Ab Urbe condita | 1421 |
| Asirski kalendar | 5418 |
| Bengalski kalendar | 75 |
| Berberski kalendar | 1618 |
| Budistički kalendar | 1212 |
| Burmanski kalendar | 30 |
| Bizantijski kalendar | 6176–6177 |
| Kineski kalendar | 丁卯年 (Vatreni Zec) 3364 ili 3304 — do — 戊辰年 (Zemljani Zmaj) 3365 ili 3305 |
| Koptski kalendar | 384–385 |
| Diskordijanski kalendar | 1834 |
| Etiopijski kalendar | 660–661 |
| Hebrejski kalendar | 4428–4429 |
| Hindski kalendari | |
| - Vikram Samvat | 724–725 |
| - Šaka Samvat | 590–591 |
| - Kali Juga | 3769–3770 |
| Holocenski kalendar | 10668 |
| Iranski kalendar | 46–47 |
| Islamski kalendar | 47–48 |
| Julijanski kalendar | 668 DCLXVIII |
| Korejski kalendar | 3001 |
| Minguo kalendar | 1244 prije Tajvana 民前1244年 |
| Seleukidska era | 979/980 AG |
| Tajlandski solarni kalendar | 1210–1211 |
Godina 668. (DCLXVIII) bila je prijestupna godina koja počinje u subotu u julijanskom kalendaru. Oznaka 668. za ovu godinu se koristi od ranog srednjeg vijeka, kada je kalendarska era Anno Domini u Evropi postala glavnom metodom označavanja godina.
Događaji
[uredi | uredi izvor]Bizantijsko Carstvo
[uredi | uredi izvor]- 15. juli – Car Konstan II ubijen je pod misterioznim okolnostima u svom kupatilu, tokom pobune u Sirakuzi. Bizantijski dvor se vraća u Konstantinopol nakon petogodišnjeg odsustva, tokom kojeg su muslimansko-arapi vršili godišnje invazije i pustošenja Anatolije. Konstansa je vjerovatno ubio njegov komornik nakon 27-godišnje vladavine. Zavjerenici su izabrali Armena po imenu Mizize (Mezezius ili Mecetius) za cara. Saznavši za ovu uzurpaciju, sin Konstantina II, Konstantin IV Pogonat ("Bradati"), okupio je svoje snage za ekspediciju protiv Sicilije. Mecetius je svrgnut i ubijen sljedećeg proljeća.[1]
- Konstantin IV vlada zajedno sa svojom braćom Heraklijem i Tiberijem kao suvladarima. Nakon što je ugušio ustanak trupa na Siciliji, prekinuo je s politikom svog oca i preusmjerio fokus na Istok.
- Mezezije, bizantijski general i patricij ("prvi patricij"), proglašen je carem od strane vojske u Sirakuzi. Konstantin IV organizuje ekspediciju za gušenje vojne pobune na Siciliji.
Emevijski Halifat
[uredi | uredi izvor]- Halifa Muavija I prima poziv od Saboriosa, bizantijskog zapovjednika trupa u Armeniji, da pomogne u svrgavanju Konstantina IV u Konstantinopolu. Šalje muslimansku vojsku pod komandom svog sina Jazida protiv Bizantijskog Carstva.
- Jazid stiže do Halkedona u Bitiniji i zauzima važno bizantijsko središte Amorij (moderna Turska).[2]
- Arapske snage osvajaju Garamante u Saharskoj pustinji (Libija).
Evropa
[uredi | uredi izvor]- Ebroin, gradonačelnik palate, postaje de facto vladar Neustrije i (u teoriji) "Franaka". Prema Bedi, on vodi vanjsku politiku i unutrašnju sigurnost nacije.
- Kotrag, vladar (kagan) Velike Bugarske, predvodi Hazare u svrgavanju svog brata Batbajana iz Onogura i kreće se južno u Karpate.
- Asparuh, vođa Utigura, napušta područje Ongala Kotragu i vodi svoj narod u Meziju u sjevernoj Bugarskoj (približan datum).
Azija
[uredi | uredi izvor]- Kineske trupe koje je poslao car dinastije Tang, Gao Zong, završavaju svoju ekspediciju na Koreanskom poluostrvu. Vođe ekspedicije odabrala je careva moćna konkubina Vu Zetian. Kraljevstvo Gogurjeo je oboreno; počinje period Ujedinjene Sille.
- Januar-februar: Japanski car Tendži zvanično stupa na prijestolje, ustoličen je za cara Japana u Ìtsuu.[3] Organizovao je prvi popis stanovništva, standardizovao registar plemićkih porodica i uspostavio pravni zakonik od dvadeset i dva toma (Ìmi zakonik).
- Pisma razmijenjena između princa Oame i princeze Nukate zabilježena su u Man'jōšūu.
- Monah Gjōki, jedan od osnivača japanskog budizma, rođen je u okrugu Otori u provinciji Kawachi.[4]
- Početak vladavine Mahendravarmana II, kralja Pallave Kanchija, u Indiji (668-672)[[5]
668 u temama
[uredi | uredi izvor]Religija
[uredi | uredi izvor]- 26. mart: Grčki monah, Teodor iz Tarsa, postavljen je za nadbiskupa Canterburyja od strane pape Vitalijana. Poslan je u misiju u Englesku s afričkim monahom Adrianom da nadgleda školu Canterburyjske katedrale i monašku školu Svetih Petra i Pavla. Teodor ostaje nadbiskup Canterburyja do 690. godine. Reorganizirao je Englesku crkvu prema papskim principima, uvodi strogi rimski župni sistem koji postaje model za sekularnu državu.[6]
- Colman iz Lindisfarnea, u pratnji 30 učenika, plovi za Irsku, nastanjuje se na Inishbofinu i osniva manastir.[7]
- Al-Valid I, muslimanski halifa (umro 715.)
- Gjōki, japanski budistički svećenik (umro 749.)
- Justinijan II, istočnorimski car (umro 711.)
- 15. septembar – Konstans II, bizantijski car (r. 630.)
- Brahmagupta, indijski matematičar i astronom (r. oko 598.)
- Judok, bretonski plemić i katolički svetac (r. 600.)
- Saborios, bizantijski general (približan datum)
- Wandregisel, franački monah i opat
- Zhiyan, kineski (budistički) patrijarh (r. 602.)
Reference
[uredi | uredi izvor]- ↑ Histoire du Bas-Empire, par Charles Le Beau, Hubert Pascal Ameilhon, De l'imprimerie de Firmin Didot, 1830
- ↑ Bury, John Bagnall (1889). A History of the Later Roman Empire from Arcadius to Irene. Vol. II. London: Macmillan, p. 307.
- ↑ The Cambridge history of Japan, par Donald H. (Donald Howard) Shively, William H. McCullough, John Whitney Hall, Éditeur Cambridge University Press, 1993 (ISBN 978-0-521-22352-2)
- ↑ Kashiwahara Y., Sonoda K. "Shapers of Japanese Buddhism", Kosei (1994)
- ↑ Temples de l'Inde méridionale (VIe – VIIIe siècles), par Edith Parlier, Presses Paris Sorbonne, 2007 (ISBN 978-2-84050-464-1)
- ↑ Les moines d'Occident depuis saint Benoît jusqu'à saint Bernard, par Charles Forbes Montalembert, Éditeur J. Lecoffre, 1868
- ↑ Walsh, Michael (2007). A New Dictionary of Saints: East and West. London: Burns & Oats, p. 127. ISBN 978-0-86012-438-2.
