Lav Tolstoj
Lav Tolstoj | |
---|---|
Puno ime | Lav Nikolajevič Tolstoj |
Rođenje | Jasnaja Poljana, Ruska imperija | 9. septembar 1828.
Smrt | 20. novembar 1910 Astapovo, Ruska imperija | (82 godine)
Zanimanje | književnik |
Jezik | Ruski jezik |
Nacionalnost | Rus |
Period | 1852–1910 |
Žanr | Realizam |
Poznata djela | |
Suprug(a) | Sophia Behrs |
Djeca | 13 |
Potpis | |
Leo Tolstoy signature.svg |
Grof Lav Nikolajevič Tolstoj (ruski: Лев Никола́евич Толсто́й) bio je ruski književnik,[1] koji se smatra jednim od najvećih pisaca svih vremena.[2] Rođen je 28. augusta 1828. u Jasnoj Poljani, Tulja pokrajina u Rusiji, umro 20. novembra 1910. godine od upale pluća. U nekim biografijama stoji da je rođen 9. septembra 1828, ali nije sasvim poznato koji je datum ispravan.
Bio je nominovan za Nobelovu nagradu za književnost svake godine od 1902. do 1906. i za Nobelovu nagradu za mir 1901., 1902. i 1909. godine; činjenica da nikada nije pobijedio je velika kontroverza.[3][4][5][6]
Značajna djela uključuju romane Rat i mir (1869) i Ana Karenjina (1878),[7] koji se često navode kao vrhunci realističke fantastike.[2] Prvi put je stekao književno priznanje u svojim dvadesetim godinama svojom poluautobiografskom trilogijom, Djetinjstvo, dječaštvo i mladost (1852–1856) i Sevastopoljske crtice (1855), zasnovane na iskustvima iz Krimskog rata. Njegova fikcija uključuje desetine kratkih priča poput "Poslije bala" (1911) i nekoliko novela kao što su Smrt Ivana Iljiča (1886), Porodična sreća (1859) i Hadži Murat (1912). Pisao je i drame i filozofske eseje.
1870-ih doživio je duboku moralnu krizu, nakon čega je uslijedilo ono što je smatrao jednako dubokim duhovnim buđenjem, kao što je navedeno u svojnefikcionalnom djelu Ispovijest (1882). Njegovo doslovno tumačenje Isusovog etičkog učenja, usredsređeno na Propovijed na gori, dovelo ga je do toga da postane vatreni kršćanski anarhista i pacifista.[2] Njegove ideje o nenasilnom otporu, izražene u djelima kao što je "Kraljevstvo Božje je u vama" (1894), imale su dubok utjecaj na ključne ličnosti 20. stoljeća kao što su Mahatma Gandhi[8] i Martin Luther King Jr.[9] Također je postao posvećeni zagovornik džordžizma, ekonomske filozofije Henry George, koju je ugradio u svoje pisanje, posebno u romanu Uskrsnuće (1899).
Biografija
[uredi | uredi izvor]Rođen je kao četvrto dijete od ukupno pet u aristokratskoj, porodici ali je zbog rane smrti roditelja odgajan kod familije. Godine 1844. Tolstoj je upisao pravo i orijentalne jezike na Univerzitetu u Kazanju, ali je ubrzo napustio studije i vratio se u rodno mjesto. Da bi pobjegao od kockarskih dugova, 1851. priključio se svom bratu na putu za Kavkaz, gdje će pristupiti vojsci.
Nakon godinu dana, objavljena je njegova prva knjiga. Bilo je to Djetinjstvo, prvi dio trilogije o mladosti.
Bibliografija
[uredi | uredi izvor]Nepotpuna bibliografija (u zagradi godina objavljivanja)
- Djetinjstvo (1852)
- Dječaštvo (1854)
- Mladost (1857)
- Sevastopoljske pripovijetke (1855–1856)
- Obiteljska sreća (1859)
- Kozaci (1863)
- Polikuška (1863)
- Rat i mir (1867–1869)
- Ana Karenjina (1873–1877)
- Smrt Ivana Iljiča (1884–1886)
- Vlast tame (1886)
- Plodovi prosvjete (1886–1889)
- Gospodar i sluga (1895)
- Uskrsnuće (1889–1899)
- Kreutcerova sonata (1890)
- Otac Sergije (1890–1889)
- Živi leš (1900)
- Hadži Murat (1896–1904)
- Krug čitanja (1903)
Vanjski linkovi
[uredi | uredi izvor]- Ana Karenjina (en)
- Rat i mir (en)
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ "Leo Tolstoy | Russian writer". Encyclopedia Britannica (jezik: engleski). Pristupljeno 17. 2. 2020.
- ^ a b c "Leo Tolstoy". Britannica.com. Pristupljeno 4. 9. 2018.
- ^ "Nomination Database". nobelprize.org. Arhivirano s originala, 6. 10. 2019. Pristupljeno 8. 3. 2019.
- ^ "Proclamation sent to Leo Tolstoy after the 1901 year's presentation of Nobel Prizes". nobelprize.org (jezik: engleski). Pristupljeno 8. 3. 2019.
- ^ Hedin, Naboth (1. 10. 1950). "Winning the Nobel Prize". The Atlantic (jezik: engleski). Pristupljeno 8. 3. 2019.
- ^ "Nobel Prize Snubs In Literature: 9 Famous Writers Who Should Have Won". Huffington Post (jezik: engleski). 7. 10. 2010. Pristupljeno 8. 3. 2019.
- ^ Beard, Mary (5. 11. 2013). "Facing death with Tolstoy". The New Yorker.
- ^ Martin E. Hellman, Resist Not Evil in World Without Violence (Arun Gandhi ed.), M.K. Gandhi Institute, 1994, pristupljeno 14. 12. 2006
- ^ King, Martin Luther Jr.; Carson, Clayborne; et al. (2005). The Papers of Martin Luther King, Jr., Volume V: Threshold of a New Decade, January 1959 – December 1960. University of California Press. str. 149, 269, 248. ISBN 978-0-520-24239-5.
Dodatna literatura
[uredi | uredi izvor]- Bayley, John (1997). Leo Tolstoy. Oxford University Press. ISBN 978-07463-0744-1.
- Bloom, Harold, ured. (2009) [2003]. Leo Tolstoy. Infobase Publishing. ISBN 978-14381-1328-9.
- Dillon, Emile Joseph (1934). Count Leo Tolstoy: A New Portrait. Hutchinson.
- Moulin, Daniel (2014). Leo Tolstoy. Bloomsbury Publishing. ISBN 978-14725-0484-5.
- Rowe, William W. (1986). Leo Tolstoy. Twayne Publishers. ISBN 978-08057-6623-3.
- Simmons, Ernest Joseph (1946). Leo Tolstoy. Little, Brown and Company.
- Zorin, Andrei (2020). Leo Tolstoy. Reaktion Books. ISBN 978-17891-4256-3.
- Craraft, James. Two Shining Souls: Jane Addams, Leo Tolstoy, and the Quest for Global Peace (Lanham: Lexington, 2012). str. 179.
- Lednicki, Waclaw (april 1947). "Tolstoy through American eyes". The Slavonic and East European Review. 25 (65).
- Leon, Derrick (1944). Tolstoy His Life and Work. London: Routledge.
- Trotsky's 1908 tribute to Leo Tolstoy Published by the International Committee of the Fourth International (ICFI).
- The Life of Tolstoy: Later years by Aylmer Maude, Dodd, Mead and Company, 1911 at Internet Archive
- Why We Fail as Christians by Robert Hunter, The Macmillan Company, 1919 at Wikiquote
- Why we fail as Christians by Robert Hunter, The Macmillan Company, 1919 at Google Books