Idi na sadržaj

Monogensko nasljeđivanje

S Wikipedije, slobodne enciklopedije

Monogensko nasljeđivanje obuhvata sve kvalitativne komponente (osobine) individualnog fenotipa koje su determinisane alelnim varijantama samo jednog gena, odnosno ona svojstva koja se ispoljavaju pod kontrolom genetičke informacije alela istog genskog lokusa. Za ovakva fenotipska svojstva karakteristična je diskontinuirana varijacija – sa ograničenim brojem alternativnih fenotipskih varijanti i relativno beznačajan uticaj sredinskih faktora na njihovo ispoljavanje. Broj fenotipova u pojedinim sistemima kvalitativne, monogenski kontrolisane varijacije, zavisi od broja alelnih varijanti odgovarajućeg gena i prirode njihove interakcije. Općepoznato je da se interakcija alelnih gena manifestira u fenotipskom ispoljavanju heterozigotnih genotipova. Postoje tri osnovna oblika tog međudjelovanja (interakcije gena: dominantnost, recesivnost i intermedijarnost).[1][2][3]

Također pogledajte

[uredi | uredi izvor]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Lawrence E. (1999): Henderson's Dictionary of biological terms. Longman Group Ltd., London, ISBN 0-582-22708-9.
  2. ^ King R. C., Stransfield W. D. (1998): Dictionary of genetics. Oxford niversity Press, New York, Oxford, ISBN 0-19-50944-1-7; ISBN 0-19-509442-5.
  3. ^ Hadžiselimović R. (2005). Bioantropologija – Biodiverzitet recentnog čovjeka. Institut za genetičko inženjerstvo i biotehnologiju (INGEB), Sarajevo. ISBN 9958-9344-2-6.