Stille Hilfe
 | Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). |
Organizacija Stille Hilfe für Kriegsgefangene und Internierte je 1951. godine osnovana njemačka humanitarna organizacija od strane Helene Elisabeth Prinzessin von Isenburg (1900–1974), koja je kritikovana zbog podrške bivšim članovima nacionalsocijalističkih organizacija, kao i pomoći ratnim zločincima iz Drugog svjetskog rata.
Osnivanje
[uredi | uredi izvor]Organizacija je osnovana na osnivačkoj konferenciji 7. oktobra 1951. godine u Münchenu, a 15. novembra iste godine, upisana je u registar u gornjobajerskom gradu Wolfratshausenu. Za prvu predsjednicu izabrana je Helene Elisabeth Prinzessin von Isenburg, koja je imala dobre kontakte sa njemačkim plemstvom, te konzervativnim građanskim krugovima, kao i sa crkvenim krugovima. Organizacionom komitetu pripadali su i umirovljeni evangelistički biskup Theophil Wurm, koji je imao dobre kontakte sa tzv. Ispovjednom Crkvom, te rimokatolički pomoćni biskup Johannes Neuhäusler, koji je kao član njemačkog pokreta otpora bio zatvoren u koncentracionom logogu u Dachauu. Osim njih komitetu su pripadali i visoki funkcioneri Trećeg rajha, bivši SS-Standartenführer Wilhelm Spengler i bivši SS-Obersturmbannführer Heinrich Malz, koji je bio osobni referent Ernsta Kaltenbrunnera