Ibn Arebi
Ibn Arabi | |
|---|---|
 | |
| Rođenje | 26. juli 1165. |
| Smrt | 16. novembar 1240. |
| Pokret | Sufizam |
| Religija | Islam |
| Veb-sajt | ibnarabisociety.org |
Ibn Arabi (26. juli 1165 – 16. novembar 1240) bio je arapski andaluzijski muslimanski učenjak, sufija, pjesnik i filozof, čija su djela postala vrlo utjecajna izvan muslimanskog svijeta. Od preko 800 djela koja su mu pripisana, 100 je sačuvano u izvornom rukopisu. Njegova kosmološka učenja postala su dominantan svjetonazor u mnogim dijelovima islamskog svijeta.[1]
Biografija
[uredi | uredi izvor]Ebu Bekr Muhammed ibne-l-Arebi el-Hâtimī et-Tâī rođen je na jugu Španije u gradu Murciji 1165. godine u arapskoj porodici iz plemena Tâ'ī. U islamskom svijetu je poznat pod imenom Ibn Arebi, po tituli al-Shaykh al-Akbar (Doctor Maximus) i po nadimku Muhjuddin (Oživljač vjere).
Poslije prvih godina provedenih u Murciji, odlazi u Sevillu gdje je odrastao i stekao svoje prvo obrazovanje. U tom periodu se upoznao sa dvije žene: jedna je bila Jasmina od Maršena, a druga Fatima od Kordobe. One su mnogo uticale na njegovu životnu orijentaciju. U dvadesetim godina svoga života dosta je putovao, obilazeći gradove Andaluzije. U tom periodu susreo se u Kordobi sa filozofom Ibn Rušdom.
Bibliografija
[uredi | uredi izvor]Ibn Arabi je iza sebe ostavio veliki broj djela. Njegova najpoznatija djela su:
- Mekanska otkrovenja (Al-Futuhat al-Makkiyya)
- Dragulji mudrosti (Fususu-l-hikem)
- Stvaranje planetnih sfera (Inšau-d-devair)
- Čarolija odanog sluge (Čarolija odanog slugeUqletul-mustevfiz)
- Božanska upravljanja (Et-Tedbirat el-ilahijjetu)
- Rasprava o povučenosti (Risalatu-l-halve)
- Duhovne oporuke (El- Vesaja)
- Tumač želja (Terdžuman el-ešvaq)
- Dîvân
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Ibrahim Kalin, Salim Ayduz The Oxford Encyclopedia of Philosophy, Science, and Technology in Islam