Korisnik:Palapa/Simfonija br. 9 (Beethoven)
Simfonija br. 9 u d-molu, op. 125, je horska simfonija, posljednja kompletna simfonija Ludwiga van Beethovena, komponovana između 1822. i 1824. godine. Prvi put je izvedena u Beču 7. maja 1824. godine. Simfoniju mnogi kritičari i muzikolozi smatraju remek-djelom zapadne klasične muzike i jednim od vrhunskih dostignuća u cjelokupnoj historiji muzike.[1] [2] Jedno od najpoznatijih djela u muzičkoj praksi,[1] spada među najčešće izvođene simfonije u svijetu.[3]
Deveta je bila prvi primjer velikog kompozitora koji je postigao vokalne dijelove u simfoniji.[4] Završni (4.) stav simfonije čine četiri vokalna solista i refren u paralelnom moduliranom tonu u D-duru. Tekst je adaptiran iz "An die Freude (Oda radosti)", pjesme koju je napisao Friedrich Schiller 1785. i revidirana 1803., uz dodatni tekst koji je napisao Beethoven.
Godine 2001. Beethovenov originalni, rukom pisani rukopis partiture, koji čuva Berlinska državna biblioteka, dodat je na listu Svjetske baštine programa Memorija koju su ustanovile Ujedinjene nacije, postavši tako prva muzička partitura.[5]
Forma[uredi | uredi izvor]
Simfonija je u četiri stavka. Struktura svakog pokreta je sljedeća: [6]
 |
|
| Imate probleme kod slušanja ovih datoteka? Pogledajte pomoć oko medija. | |
|
|
| Imate probleme kod slušanja ove datoteke? Pogledajte pomoć oko medija. | |
Bilješke
Mnogi kasniji kompozitori iz perioda romantizma i šire bili su pod uticajem Devete simfonije.
Koristi se kao (državna) himna[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Cook 1993
- ^ Service, Tom (9 September 2014). "Symphony guide: Beethoven's Ninth ('Choral')". The Guardian.
the central artwork of Western music, the symphony to end all symphonies
- ^ "Lansing Symphony Orchestra to perform joyful Beethoven's 9th" by Ken Glickman, Lansing State Journal, 2 November 2016
- ^ Bonds, Mark Evan, "Symphony: II. The 19th century", The New Grove Dictionary of Music and Musicians, Second Edition (London: Macmillan, 2001), 29 vols. ISBN 0-333-60800-3, 24:837.
- ^ "Memory of the World (2001) – Ludwig van Beethoven: Symphony No 9, D minor, Op. 125".
- ^ IMSLP score.
Izvori
- Cook, Nicholas (1993). Beethoven: Symphony No. 9. Cambridge Music Handbooks. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-39039-7.
- Cook, Nicholas (1993b). "2. Early impressions". Beethoven: Symphony No. 9. Cambridge Music Handbooks. Cambridge: Cambridge University Press. str. 26–47. doi:10.1017/cbo9780511611612.003. ISBN 978-0-521-39924-1.
- Hopkins, Antony (1981). The Nine Symphonies of Beethoven. London: Heinemann.
- Free sheet music of Symphony No. 9 from Cantorion.org
- Levy, David Benjamin (2003). Beethoven: the Ninth Symphony (revised izd.). Yale University Press.
- Makell, Talli (2002). "Ludwig van Beethoven". u Alexander J. Morin (ured.). Classical Music: The Listener's Companion. San Francisco: Backbeat Books.
- Matthews, David (1980). Michael Tippett: An Introductory Study. London: Faber.
- Noorduin, Marten (2021-05-17). "The metronome marks for Beethoven's Ninth Symphony in context". Early Music. 49: 129–145. doi:10.1093/em/caab005. ISSN 0306-1078.
- Sachs, Harvey (2010). The Ninth: Beethoven and the World in 1824. Faber and Faber (Review by Philip Hensher, The Daily Telegraph (London), 5 July 2010).