Luk (arhitektura)
 |
Ovaj članak ili neka od njegovih sekcija nije dovoljno potkrijepljena izvorima (literatura, web-stranice ili drugi izvori). Ako se pravilno ne potkrijepe validnim izvorima, sporne rečenice i navodi mogli bi biti obrisani. Pomozite Wikipediji tako što ćete navesti validne izvore putem referenci te nakon toga možete ukloniti ovaj šablon. |
Luk je konstruktivni i dekorativni element u arhitekturi. On predstavlja gornji završetak otvora u zidu ili među stubovima, obično izveden tehnikom svođenja.
Luk se prvi put razvio u Mezopotamiji, Asiriji, starom Egiptu te Etruriji. Kasnije su ga usavršili Rimljani. U srednjem vijeku luk je postao važna tehnika gradnje katedrala. Prihvativši rimski luk, oslonjen na grčke stubove, i posebno bizantijski stil, islamski graditelji su doprinjeli raznovrnosti, oblikujući tipičan potkovičast luk (zaobljen luk sa izbočenim osloncima).
Oblici lukova[uredi | uredi izvor]
-
Trokutasti luk
-
Polukružni luk
-
Segmentalni luk
-
Nepravilni polukružni luk
-
Oštri ili slomljeni luk
-
Nejednaki šiljasti luk
-
Plosnati luk
-
Trolisni luk
-
Potkovasti luk
-
Ovalni luk (luk trostrukog središta)
-
Eliptični luk
-
Udubljeni luk
-
Ogee luk
-
Obrnuti ogee luk
-
Tudorski (Sedlasti) luk
-
Parabolični luk
Također pogledajte[uredi | uredi izvor]
 |
Commons ima datoteke na temu: Luk (arhitektura) |
