Izvorni kôd stranice Moša Pijade

{{Preuređivanje}}
{{Infokutija osoba 
| ime                = Moša  Pijade
| slika              =
| veličina_slike     =
| opis               = 
| datum_rođenja      = {{Datum rođenja|1890|1|4}}
| mjesto_rođenja     = Beograd, Srbija
| datum_smrti        = {{Datum smrti i godine|1957|3|15|1890|1|4}}
| mjesto_smrti       = Pariz, Francuska
| nacionalnost       = 
| druga_imena        = 
| zanimanje          = 
| godine_aktivnosti  = 
| poznat_po          = 
| značajna_djela     = 
}}
'''Moša Pijade''' ([[Beograd]], [[4. januar]] [[1890]]. - [[Pariz]], [[15. mart]] [[1957]]. godine)<ref>{{Cite book|title=Narodni heroji Jugoslavije|publisher=Mladost|year=1975|editor-last=Đurđević-Đukić|editor-first=Olga|location=Beograd}}</ref> bio je istaknuti [[srbija]]nski politički radnik i državnik u bivšoj [[SFRJ|Jugoslaviji]]. Rođen u trgovačkoj porodici u Beogradu. Studirao slikarstvo u [[München]]u, a zatim [[Pariz]]u. Međutim, svoj život nije posvetio [[slikarstvo|slikarstvu]]. Bavio se novinarstvom. [[1920]]. godine priključuje se Radničkom pokretu KPJ. Svestrano i neumorno radio na jačanju KPJ u predratnom, NOB-a u ratnom i SFRJ u poslijeratnom periodu. Prevodio Kapital, Bjedu filozovije itd. Tokom [[Drugi svjetski rat|Drugog svjetskog rata]] bio je šef ekonomskog odsjeka Vrhovnog štaba. Učesnik [[AVNOJ]]-a u Jajcu [[1943]]. godine. Poslije rata biran je za člana Savezne narodne skupštine. Iznenadna smrt ga je zatekla u Parizu, pri povratku iz [[Engleska|Engleske]], gdje je bio na čelu jugoslovenske parlamentarne delegacije.

== Biografija ==
Rođen je 4. januara 1890. u Beogradu, u bogatoj sefardskoj židovskoj porodici. Završio je nižu gimnaziju, a zatim je studirao i slikarstvo u Beogradu, [[München]]u i Parizu od 1905. do 1910. godine.

Pored ovoga, bavio se aktivno i novinarstvom. Svoje novinarske korake započeo je 1910. godine. Bio je sekretar Udruženja novinarskih saradnika (1911 i 1912.). Od 1913. do 1915. bio je nastavnik crtanja u gimnaziji u Ohridu. Od marta do decembra 1919. izdavao je napredni dnevnik „Slobodna reč“.

Član KPJ postaje 1. januara 1920. godine. Od 1921-1922. nalazio se na mjestu Izvršnog odbora KPJ, bio je i urednik „Slobodne reči“ i „Organizovanog radnika“. Od 1925. godine do 1939. proveo je na robiji u [[Sremska Mitrovica|Sremskoj Mitrovici]] i Lepoglavi. U [[Lepoglava|Lepoglavi]] se upoznao sa Titom i kao dug za dobro prijateljstvo naslikao mu je [[portret]].

Nakon izlaska sa robije, Pijade od 1939. do 1941. živi i radi u Beogradu kao slikar. Tada je po drugi put osuđen i sproveden u koncentracioni logor u Bileći, gdje će provesti do početka rata.

Po izbijanju Trinaestojulskog ustanka u Crnoj Gori, učestvuje u organizaciji ustanka, a od decembra 1941. prelazi u Vrhovni štab NOPOJ, u kome se kao načelnik ekonomskog odjeljenja i odjeljenja za pozadinske vlasti najviše bavio organizovanjem narodne vlasti i pozadine.

Tvorac je Fočanskih propisa, koji su izdate na slobodnoj partizanskoj teritoriji u prvoj polovini 1942. godine.

Novembra 1942. vijećnik je na prvom zasjedanju AVNOJ-a, a u novembru 1943. potpredsjednik AVNOJ-a. Jedan je od tvoraca historijskih odluka koje je donio AVNOJ na svom zasjedanju u Bihaću i Jajcu. U Jajcu je organizovao Telegrafsku agenciju nove Jugoslavije, [[Tanjug]].

U jesen 1944. i početkom 1945. nalazi se u političkoj misiji u [[Moskva|Moskvi]]. Po oslobođenju Jugoslavije, stalno je biran u Beogradu za narodnog poslanika Narodne skupštine FNRJ i Narodne skupštine NR Srbije prvog i drugog saziva.

Bio je Predsjednik Ustavotvornog, a zatim Zakonodavnog odbora Narodne skupštine FNRJ sve do januara 1953.

Od tada do 28. januara 1954. biva potpredsjednik Saveznog izvršnog vijeća, kada je izabran za predsjednika Savezne narodne skupštine. I kao potpredsjednik Saveznog izvršnog vijeća, a u svojstvu predsjednika Koordinacionog odbora, bavio se izgradnjom zakonodavstva i novog ustavnog uređenja.

U službu političke misije, poslan je na Konferenciji mira u Parizu 1946. Kao delegat FNRJ, a bio je i šef jugoslovenske delegacije u Engleskoj, Francuskoj, Turskoj, Grčkoj i Čehoslovačkoj.

Bio je jedno vrijeme i član Izvršnog komiteta CK SKJ i član CK SKS, član predsjedništva Saveznog odbora SSRNJ i centralnog odbora Saveza boraca.

Pored toga, bio je redovan član [[Srpska akademija nauka i umjetnosti|Srpske akademije nauka]], Udruženja novinara i Udruženja likovnih umjetnika Jugoslavije.

Iz političkog života se povukao 1955. godine. Odlazi u Pariz, gde je živio jedno vreme i prije rata. Umro je u Parizu 15. marta 1957. godine.

Moša Pijade je u ratu bio poznat pod pseudonimom „Čika Janko“. Naročito je bio poznat kao oštar i besprijekoran komunista. Vladavina Moše Pijade u Kolašinu (od početka 1942. do polovine 1942), praćena je i politikom "Levih skretanja", kojima se i sam Pijade pridružio.

Imao je čin general-majora JNA u rezervi.

== Odlikovanja ==

Odlikovan je:

* [[Orden narodnog heroja|Ordenom narodnog heroja]]
* Ordenom junaka socijalističkog rada
* Ordenom bratstva i jedinstva
* Ordenom partizanske zvijezde
* Ordenom zasluge za narod I reda
* Ordenom narodnog oslobođenja
* Ordenom za hrabrost
== Reference ==
{{reference}}

== Također pogledajte ==
* [[Titoizam]]
* [[Josip Broz Tito]]

{{Commonscat}}

{{Članovi Vrhovnog štaba NOV i POJ}} 
{{Predsjednici Skupštine SFRJ}}
{{Narodni heroji iz Srbije}}

{{DEFAULTSORT:Pijade, Moša}}
[[Kategorija:Srbijanski političari]]
[[Kategorija:Članovi SANU]]
[[Kategorija:Biografije, Beograd]]
[[Kategorija:Rođeni 1890.]]
[[Kategorija:Umrli 1957.]]
[[Kategorija:Nosioci Partizanske spomenice 1941.]]