Patrijarh srpski German (Đorić)
Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). |
Patrijarh Patrijarh German | |
---|---|
Datoteka:Патријарх Герман.jpg | |
Rođenje | Jošanička Banja, Raška, Kraljevina Srbija | 19. august 1899.
Smrt | 27. august 1991 | (92 godine)
Patrijarh German (svjetovno ime Hranislav Đorić, rođen 19. augusta 1899) od oca Mihaila, učitelja (koji je kasnije rukopoložen za svećenika) i majke Cvete. Osnovnu školu završava u Kruševcu, a bogosloviju, u Beogradu i Sremskim Karlovcima 1921. Izvjesno vrijeme je studirao pravo u Parizu, a potom je završio Pravoslavni bogoslovski fakultet Univerziteta u Beogradu (1942. godine).
U čin đakona rukopoložio ga je episkop žički Jefrem. Predavao je vjeronauk u čačanskoj gimnaziji. Iz zdravstvenih razloga napustio je crkveno-administrativnu službu i pošto je rukopoložen u čin prezvitera, 1927, postavljen je za paroha u Miokovcima. Na ovoj parohiji je ostao do 1931. godine, a tada je premješten u Vrnjačku Banju. Poslije izbora patrijarha Gavrila, 1938, postavljen je za referenta Svetog arhijerejskog sinoda. Na toj dužnosti ga je zatekao izbor za vikarnog episkopa moravičkog. Kao udovog svećenika, zamonašio ga je u manastiru Studenici episkop šumadijski Valerijan davši mu ime German.
Čin arhijerejske hirotonije izvršio je, 15. jula 1951. godine, patrijarh srpski Vikentije uz učešće episkopa šumadijskog Valerijana, srijemskog Nikanora i banjalučkog Vasilija.
Novoizabrani episkop German je, u isto vrijeme, primio i dužnost glavnog sekretara Svetog arhijerejskog sinoda, koju je vršio sve do izbora za episkopa žičkog 1956. U isto vrijeme, uređivao je "Glasnik", službeni list Srpske pravoslavne crkve.
Na zasjedanju Svetog arhijerejskog sabora 1952. godine izabran je za episkopa budimskog. Poslije smrti episkopa žičkog Nikolaja, 1956, episkop German izabran je za episkopa žičkog.
Na patrijaraškom tronu naslijedio je patrijarha Vikentija, 13. septembra 1958.
Bio je 32 godine patrijarh Srpske pravoslavne crkve od 1958. do 1990.
Jedna od njegovih najvećih zasluga je ta što je uspio izboriti se za nastavak izgradnje Hrama Svetog Save u Beogradu, poslije višedesetljetne borbe gradnja je odobrena 1984. Zabilježeno je da je 88 puta patrijarh German podnosio molbu i vodio razgovore sa raznim nivoima vlasti, dok se nije izborio za nastavak gradnje, poslije 26 godina njegove službe. Izgradnja hrama je ponovo počela kada je 12. maja 1985. odslužena arhijerejska liturgija i postavljena povelja.
Veoma se trudio na otvaranju bogoslovije i u izdavanju crkvenih listova za vjersko prosvjećivanje svog naroda.
Kada je 1989. godine slomio kuk bio je to početak bolesti koja je trajala do kraja njegovog života. Prema mišljenju liječnika sa nije više bio u stanju da obavlja složene crkvene dužnosti i arhijereji su donijeli odluku da biraju novog patrijarha, krajem 1990. godine. Patrijarh German je umro 27. augusta 1991. i sahranjen je unutar Crkve Svetog Marka u Beogradu.
Njegov nasljednik na patrijaršijskom tronu je patrijarh Pavle.
Literatura
[uredi | uredi izvor]- Protojerej-stavrofor Milana D. Jankovića, "Patrijarh srpski German u životu i borbi za Spomen-hram", Beograd 2001.
Također pogledajte
[uredi | uredi izvor]- Srpska pravoslavna crkva
- Spisak poglavara Srpske pravoslavne crkve
- Pravoslavna crkva u Bosni i Hercegovini