Rafting Tarom

Turistički rafting rijekom Tarom počeo je 1964. godine sa proširenjem programa turističkog splavarenja, što se do tada povremeno radilo, samo na rijeci Drini, drvenim splavovima.  

Rafting Tara

Kanjonom rijeke Tare vršeno je samo transportovanje balvana sve do 1970. godine iz nepristupačnih dijelova kanjona. Danas je rafting na Tari spoj avanture i odmora. S obzirom na atraktivnost, rafting na Tari je kategoriziran od III-IV stepena (prema međunarodnoj ljestvici kategorizacije rijeka), što Taru svrstava u sam vrh najatraktivnijih rijeka na svijetu, zajedno s Coloradom i Zambezijem.  

Tara je plovna dužinom od 95 km. Njen najuzbudljiviji dio je u posljednjih 20 km, od mjesta zvanog Brštanovica, do spoja s Pivom gdje se od ove dvije rijeke formira Drina. To je i prirodna granica između Bosne i Hercegovine i Crne Gore. U ovom dijelu nalazi se preko 20 lijepih, uzbudljivih i najvećih bukova. U donjim dijelovima Tare izdvajaju se tzv. Manita Vrela, koja se sa visine od oko 20m obrušavaju na Taru i vodopad Šipčanica.

Trajanje raftinga ovisi o visini vode, vremenskim uvjetima i broju posade u čamcu. Tokom godine rijeka Tara ima varijacije u nivou i visini vodostaja. U maju, kada je vodostaj najviši, spuštanje traje oko 45 minuta, a u augustu i septembru 3-4 sata. Rafting se obavlja gumenim čamcima, specijalno rađenim za "divlje" vode, kapaciteta od 8 do 10 osoba. Turisti koji dolaze na rafting dobijaju opremu za rafting: neoprensko odijelo, čizme, pojas za spašavanje, kacige i veslo, a u slučaju kiše dobijaju kabanice. Važnu ulogu u raftingu igra skiper, osoba koja upravlja čamcem, koja je i vodič raftinga. Skiperi su prošli obuku i certificirani su od Međunarodne federacije za rafting (IRF).

Prije samog starta, skiper održava kratki kurs o raftingu. Tokom raftinga turisti mogu nositi foto-aparate i kamere koji se čuvaju u posebnim hermetički zatvorenim kesama ili spremnicima. Na najatraktivnijim mjestima pauze se uzimaju za fotografije i osvježenja.