Idi na sadržaj

Sančo VII, kralj Navare

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
Sančo
Sančo
SupružnikKonstanca Tuluška
Klemencija, kraljica Navare
DjecaRamiro, biskup Pamplone
OtacSančo VI, kralj Navare
MajkaSanča od Kastilje (navarska kraljica)
Rođenje?

Sančo VII (bas. Antso VII.a Nafarroakoa; latinski: Sanctius; španski: Sancho VII de Navarra; engleski: Sancho VII of Navarre) bio je kralj Navare.[1][2][3] Ovaj vladar je poznat i kao Sančo Snažni (španski: Sancho El Fuerte) ili Sančo Umni.

Porodica

[uredi | uredi izvor]

Njegovi roditelji su bili Sančo VI, kralj Navare[4] i njegova supruga, Sanča od Kastilje (navarska kraljica).[5]

Njegove najpoznatije sestre su bile Berengarija od Navare (kraljica Engleske, žena Rikarda I) i Blanka od Navare (grofica),[6] čiji sin je bio Teobald I, kralj Navare. Sančo i Rikard od Engleske bili su veoma dobri prijatelji. Berengarija je bila poznata po ljepoti, a udala se za Rikarda na Kipru.

Biografija

[uredi | uredi izvor]

Sančo je kao infant najvjerovatnije rođen 17. aprila 1154. u Tudeli. Vrlo vjerovatno je bio najstarije dijete svojih roditelja.

15. augusta 1194. Sančo je okrunjen za kralja (španski: rey) u Pamploni, nakon očeve smrti.

Danas je kralj Sančo najpoznatiji po tome šta je sudjelovao u bitci kod Las Navasa de Tolose (bitka kod Al-Uqaba) 16. jula 1212.[7] Kršćani, koje su vodili nadbiskup Rodrigo Jiménez de Rada, Alfonso VIII, kralj Kastilje, Petar II, kralj Aragonije i sam Sančo, sukobili su se sa muslimanima, koje je predvodio almohadski halifa Maroka, Muhammed El-Nasir.[8] Snage kršćana su pobijedile.

Sančo je nastavio izgradnju katedrale u Pamploni te je navodno dao sagraditi jedan gotički most.

Premda je u mladosti bio vitak, poslije je obolio te se udebljao, zbog čega se povukao u dvorac u Tudeli te je njegova sestra Blanka došla i de facto preuzela vlast u Navari.

Jevreji su uživali sva prava kao i kršćani tokom Sančove vladavine. Sančo je imao veliku biblioteku.[9]

Lični život

[uredi | uredi izvor]

Sančo je imao barem dvije supruge. Njegova prva supruga bila je Konstanca Tuluška, kćerka jednog grofa.[10] Vjenčali su se 1195, ali su se rastali 1200; nisu imali djece.[11] Konstanca se preudala za jednog plemića.

Druga Sančova žena možda je bila Klemencija (kći cara Fridrika I). Navodno je njihov sin bio infant Fernando.[12] On je umro u dobi od 15 godina.

Neki izvori spominju da je Sančo oženio i jednu muslimanku, kćerku halife Ebu Jusufa Jakuba Mensura, šta je malo vjerovatno.

Prema teorijama, Sančo je bio biseksualac te ga neki historičari pokušavaju seksualno povezati sa njegovim šogorom Rikardom.[13]

Sančo je imao barem jednu konkubinu te trojicu sinova rođenih izvan braka;[14] jedan od njih je bio Ramiro, biskup Pamplone.

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Javier Leralta (2008). A podos reales: historia y leyenda de los motes regios. Silex Ediciones. ISBN 978-84-7737-211-0.
  2. ^ Guggenberger, Anthony. A General History of the Christian Era: The Papacy and the Empire (B. Herder, 1913).
  3. ^ Elizari Huarte, Juan Francisco (1993). Tiempos de ruptura, tiempos de sosiego. Historia Ilustrada de Navarra. Pamplona: Diario de Navarra. ISBN 84-604-7413-5.
  4. ^ Biografija Sanča VII
  5. ^ Don Sančo VI
  6. ^ Moćne žene. "She was the youngest daughter of Sancho VI of Navarre (who died 1194) and Sancha of Castile."
  7. ^ Alvira Cabrer, Martín (2012). Las Navas de Tolosa, 1212: idea, liturgia y memoria de la batalla. Sílex Ediciones. Madrid.
  8. ^ Charles-André Julien. Histoire de l'Afrique du Nord, des origines à 1830. 1931.
  9. ^ Chronica Albrici Monachi Trium Fontium
  10. ^ Chronique de Guillaume de Puylaurens
  11. ^ Family of Peter Bermond
  12. ^ Hronike Karla IV
  13. ^ Jamie Frater. Listverse.com's ultimate book of bizarre lists: fascinating facts and shocking trivia on movies, music, crime, celebrities, history and more.
  14. ^ Biografija kralja Sanča VII