Copa Libertadores
| Copa Libertadores | |
|---|---|
 | |
| Osnovano | 1960. |
| Regija | Južna Amerika (CONMEBOL) |
| Broj ekipa | 47 (ukupno) |
| Trenutni šampioni |  River Plate (4 titule) |
| Najuspješniji klub | Club Atlético (7 titula) |
| Internet stranica | copalibertadores.com |
 Copa Libertadores 2019. | |
Copa Libertadores je nogometno klupsko takmičenje u kome učestvuju najbolji klubovi iz južnoameričkih nogometnih liga. Takmičenje se igra pod organizacijom CONMEBOL-a. Ovo je najvažnije klupsko nogometno takmičenje na kontinentu i ekvivalent je evropskoj Ligi prvaka.[1]
Pobjednik ovog takmičenja ostvaruje pravo da učestvuje na Svjetskom klupskom prvenstvu u nogometu, koje okuplja svake godine najbolje nogometne klubove iz svih šest FIFA zona: UEFA, CONCACAF, CONMEBOL, AFC, CAF i OFC.
Historija[uredi | uredi izvor]
Takmičenje je osnovano 1960. godine. Prvi pobjednik Copa Libertadores je bio Peñarol koji je u finalu sa ukupnih 2-1 bio bolji od Club Olimpie. Sa sedam osvojenih titula Club Atlético Independiente je najuspješniji tim. Klubovi iz Argentine su ukupno 25 puta bili osvajači takmičenja.
Sistem takmičenja se mijenja kroz historiju u zavisnosti od broja učesnika koji se s vremenom povećavao. Na prvom takmičenju 1960. godine učestvovalo je sedam ekipa, već 1968. godine broj se povećavao na 20, 2001. godine na 32, 2004. godine na 36, dok je 2005. godine učestvovalo 38 ekipa.
Nagradni fond[uredi | uredi izvor]
| Plasman | Nagradni fond za klub |
|---|---|
| Pobjednik | US$6.000.000 |
| Drugoplasirani | US$3.000.000 |
| Polufinalisti | US$1.350.000 |
| 1/4 finalisti | US$950.000 |
| 1/8 finalisti | US$750.000 |
Uspjesi po državama[uredi | uredi izvor]
| Država | Titule | Drugoplasirani |
|---|---|---|
| Argentina
|
25 | 11 |
 Brazil
|
18 | 15 |
 Urugvaj
|
8 | 8 |
 Kolumbija
|
3 | 7 |
 Paragvaj
|
3 | 5 |
 Čile
|
1 | 5 |
 Ekvador
|
1 | 3 |
 Meksiko
|
0 | 3 |
 Peru
|
0 | 2 |
 Bolivija
|
0 | 0 |
 Venecuela
|
0 | 0 |
Najbolji strijelci[uredi | uredi izvor]
| # | Država | Igrač | Golovi | Klubovi |
|---|---|---|---|---|
| 1 |
|
Alberto Spencer | 54 | Peñarol, / Barcelona
|
| 2 |
|
Fernando Morena | 37 | Peñarol
|
| 3 |
|
Pedro Rocha | 36 | Peñarol / São Paulo / Palmeiras
|
| 4 |
|
Daniel Onega | 31 | River Plate
|
| 5 |
|
Julio Morales | 30 | Nacional
|
| 6 |
|
Antony de Ávila | 29 | América de Cali / Barcelona
|
|
|
Juan Carlos Sarnari | 29 | River Plate / Universidad Católica / Universidad de Chile / Santa Fe
| |
|
|
Luizão | 29 | Vasco da Gama / Corinthians / Grêmio / São Paulo
| |
| 9 |
|
Juan Carlos Sánchez | 26 | Jorge Wilstermann / Blooming / San José
|
|
|
Luis Artime | 26 | Independiente / Nacional
|
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ "Historija Copa Libertadores". Pristupljeno 13. 2. 2019.
