693.
| Godine:
◄◄ | ◄ | 689. | 690. | 691. | 692. | 693. | 694. | 695. | 696. | 697. | ► | ►► |
| Decenije:
◄ | 660-e | 670-e | 680-e | 690-e | 700-e | 710-e | 720-e | ► |
| Vijekovi: |
| Gregorijanski kalendar | 693 DCXCIII |
| Ab Urbe condita | 1446 |
| Asirski kalendar | 5443 |
| Bengalski kalendar | 100 |
| Berberski kalendar | 1643 |
| Budistički kalendar | 1237 |
| Burmanski kalendar | 55 |
| Bizantijski kalendar | 6201–6202 |
| Kineski kalendar | 壬辰年 (Vodeni Zmaj) 3389 ili 3329 — do — 癸巳年 (Vodeni Zmija) 3390 ili 3330 |
| Koptski kalendar | 409–410 |
| Diskordijanski kalendar | 1859 |
| Etiopijski kalendar | 685–686 |
| Hebrejski kalendar | 4453–4454 |
| Hinduski kalendari | |
| - Vikram Samvat | 749–750 |
| - Šaka Samvat | 615–616 |
| - Kali Juga | 3794–3795 |
| Holocenski kalendar | 10693 |
| Iranski kalendar | 71–72 |
| Islamski kalendar | 73–74 |
| Julijanski kalendar | 693 DCXCIII |
| Korejski kalendar | 3026 |
| Minguo kalendar | 1219 prije Tajvana 民前1219年 |
| Seleukidska era | 1004/1005 AG |
| Tajlandski solarni kalendar | 1235–1236 |
Godina 693. (DCXCIII) bila je redovna godina koja počinje u srijedu u julijanskom kalendaru. Oznaka 693. za ovu godinu se koristi od ranog srednjeg vijeka, kada je kalendarska era Anno Domini u Evropi postala glavnom metodom označavanja godina.
Događaji
[uredi | uredi izvor]Emevijski halifat
[uredi | uredi izvor]- Kartagu, koju su napustili Bizantijci, zauzimaju muslimani.[1] Ali će je 695. godine ponovo zauzeti bizantijska flota pod komandom patricija Ivana.
Evropa
[uredi | uredi izvor]- Sisebert, nadbiskup Toleda, predvodi pobunu protiv kralja Vizigota Ergice. Planira ubiti Ergicu i njegovu suprugu Liuvigoto, ali ne uspijeva, te je razriješen svećeništva i ekskomuniciran.
- 25. april – Šesnaesti sabor u Toledu: Ergica saziva crkveni sabor koji bi se bavio sigurnošću kraljevstva. Pobunjenici su anatemizirani, a Forum ludicum je modificiran. Sabor pokušava uništiti jevrejske zajednice putem ekonomskog uništenja; stoga su Jevrejima zabranjene luke, svaka trgovina s kršćanima im je zabranjena, a njihove zemljišne posjede konfiskuje kralj.[2]
Britanija
[uredi | uredi izvor]- Kralj Oshere od Hwiccea (podkraljevstvo Mersije) umire nakon 13-godišnje vladavine. Nasljeđuju ga četiri sina kao navodni sukraljevi: Æthelberht, Æthelheard, Æthelweard i Æthelric.
- Kralj Ine od Wessexa uspostavlja svoj zapadnosaksonski "Zakon o zakonima" kako bi povratio vlast u svom kraljevstvu.[3] Učvršćuje teritoriju Wessexa na zapadnom poluotoku (približan datum).
Srednja Amerika
[uredi | uredi izvor]- 31. maj – Kʼakʼ Tiliv Čan Čaak postavljen je za novog vladara majanskog grada-države Naranjo u Gvatemali u dobi od 5 godina, pod regentstvom svoje majke, Vak Čanil Ajav (Gospođe Šestog Neba) od Dos Pilasa, i vladao je do svoje smrti 720. godine.
693. u temama
[uredi | uredi izvor]Medicina
[uredi | uredi izvor]- Kuga u Narbonni.[4]
Religija
[uredi | uredi izvor]- Earconwald, londonski biskup, umire, a naslijedio ga je Waldhere. Sahranjen je u katedrali Svetog Pavla, a kasnije je proglašen svecem.[5]
- Wulfram od Sensa prisustvuje skupštini biskupa u Valenciennesu (sjeverna Francuska).
- Kalinik I postaje 71. patrijarh Konstantinopola, nakon Pavla III.
- Alfonso I, kralj Asturije (približan datum)
- Begga, franačka opatinja (r. 615.)
- Bridei III, kralj Pikta
- Earconwald, biskup Londona
- Fáelchar ua Máele Ódrain, kralj Osraigea (Irska)
- Oshere, kralj Hwiccea (Mersija)
- Pavao III, patrijarh Konstantinopola
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Histoire des Juifs de Tunisie, par Paul Sebag. Editions L'Harmattan, 1991 (ISBN 978-2-7384-1027-6)
- ^ La géographie du pouvoir dans l'Espagne visigothique, par Céline Martin. Presses Univ. Septentrion, 2003 (ISBN 978-2-85939-815-6)
- ^ Kirby, D. P. (1992). The Earliest English Kings. London: Routledge. ISBN 0-415-09086-5. p. 122.
- ^ Les sociétés en Europe du milieu du VIe à la fin du IXe siècle, par Alain J. Stoclet. Presses Universitaires de Lyon, 2003 (ISBN 978-2-7297-0732-3)
- ^ Fryde, E. B.; Greenway, D. E.; Porter, S.; Roy, I. (1996). Handbook of British Chronology (third revised ed.). Cambridge University Press. ISBN 0-521-56350-X. p. 219.