Idi na sadržaj

DMA

S Wikipedije, slobodne enciklopedije

DMA je skraćenica engleske složenice Direct Memory Access i u računarstvu DMA označava vrstu sabirnice koja omogućava vanjskim jedinicama kao: tvrdi disk, zvučne kartice, grafičkim karticama direktan pristup glavnoj memoriji računara za čitanje i pisanje podataka i to bez direktnog posredovanja centralne jedinice.

Način rada

[uredi | uredi izvor]

DMA tehnologija rasterećuje centralnu jedinicu računara od:

  • izravnog upravljanja interrupta vanjskih jedinica
  • prijenosa podataka s vanjske jedinice u glavnu memoriju
  • prijenosa podataka iz glavne memorije prema vanjskoj jedinici
  • prijenosa podataka iz jednog dijela memorije u drugi


Sa DMA tehnologijom arhitekt računara ne mora odvajati cikluse od centralne jedinice za obavljanje rada s uglavnom mnogo sporijim vanjskim jedinicama. DMA je obično izvedena s posebnim integriranim krugovima koji su napravljeni za tu funkciju. Kod računara zasnovanih na Intel integriranim krugovima DMA funkciju obavljaju posebna kola kao Intel 8237A-5 ili slični.

Dijelovi DMA

[uredi | uredi izvor]

Svaki DMA integrirano kolo sastoji se od sljedećih dijelova:

Brojilo

[uredi | uredi izvor]

Brojilo označava koliko bitova podataka se može prenijeti u jednom ciklusu. Svaki kanal ima svoje interno brojilo.

    • 8 bitni
    • 16 bitni
    • 32 bitni
    • 64 bitni
    • 128 bitni

Broj kanala

[uredi | uredi izvor]

Broj kanala označava koliko uređaja mogu koristiti funkcije DMA u isto vrijeme

    • 8
    • 16
    • 32

Prvi kanal počinje od 0 dok je zadnji kanal (maksimalni broj kanala - 1)

Osnovni signali

[uredi | uredi izvor]

Osnovni signali u DMA protokolu su:

    • DRQ - DMA zahtjev
    • DACK - DMA zahtjev primljen
    • TC - DMA zahtjev izvršen

Također pogledajte

[uredi | uredi izvor]