Eleonora, kraljica Navare
Eleonora | |
---|---|
Kraljica Navare (de facto) | |
Vladavina | 28. januar 1479 - 12. februar 1479 |
Prethodnik | Ivan II |
Nasljednik | Franjo |
Supružnik | Gaston IV, grof Foixa |
Djeca | Gaston, princ od Viane Ivan, vikont Narbonne još 9 djece |
Dinastija | Trastámara |
Otac | Ivan II, kralj Aragonije |
Majka | Blanka I, kraljica Navare |
Rođenje | 2. februar 1426. |
Smrt | 12. februar 1479. |
Eleonora (2. februar 1426-12. februar 1479)[1] je bila de iure kraljica Navare petnaest godina od sestrine do svoje smrti, ali de facto tek dvije sedmice između očeve i svoje smrti.
Regentsvo
[uredi | uredi izvor]Bila je najmlađe dijete aragonskog kralja Ivana II i navarske kraljice Blanke I. Godine 1442. udala se za Gastona IV, grofa Foixa. Godinu dana prije njen otac je zbacio njenog brata koji je, kao Karlo IV, zakonski naslijedio njihovu majku. Karlo je ratovao s ocem za krunu, a nakon njegove smrti 1461. godine naslijedila ga je njegova i Eleonorina sestra, Blanka II.
Godine 1455. otac ju je proglasio svojim regentom u Navari. Nakon bratove smrti potpisala je sporazum kojim svog oca priznaje za kralja i odriče se svojih nasljendih prava u njegovu korist, te prihvata očevu ponudu da brine o tom da njena sestra, Blanka II, ostane zatvorena. Blanka je tri godine kasnije umrla, a za njenu smrt se, između ostalih, sumnjičila i grofica Eleonora. Njenom smrću je postala de iure kraljica Navare, ali, za razliku od brata i sestre, nije se opirala ocu.
De iure kraljica
[uredi | uredi izvor]Godinu dana nakon sestrine smrti, de iure kraljica Navare se potpisuje kao: "prvorođena princeza, nasljednica Navare, infanta Aragonije i Sicilije, grofica Foixa i Bigorrea, gospodarica Béarna, generalka pukovnica u ime najsvjetlijeg kralja, mog gospodara i oca u ovoj Kraljevini Navari".
Godine 1468. Eleonora se usudila pobuniti protiv oca i zatražiti krunu za sebe. Ivan na to reaguje naručenim ubistvom njenog savjetnika, biskupa Pamplone, a nju smjenjuje s pozicije regenta. Regentom proglašava njenog najstarijeg sina Gastona. Međutim, unukova smrt prisilila je Ivana da ponovo kćer proglasi regenticom.
De facto kraljica
[uredi | uredi izvor]Godine 1479. otac joj umire i ona postaje de facto kraljica Navare. Međutim, sama Eleonora umire nakon tek dvije sedmice de facto vladavine. Pošto joj je najstariji sin Gaston umro prije nje, naslijedio ju je unuk, Gastonov sin Franjo.
Djeca
[uredi | uredi izvor]- Gaston, princ od Viane, otac Eleonorinih nasljednika, kralja Franja i kraljice Katarine
- Petar, kardinal i nadbiskup Arlesa
- Ivan, vikont Narbonnea, punac Eleonorinog polubrata, aragonskog kralja Ferdinanda II
- Marija, supruga montferatskog markiza Vilima VIII
- Ivana, supruga neslavnog Ivana V, grofa Armagnaca
- Margareta, supruga bretonskog vojvode Franja II i majka vojvotkinje Ana
- Katarina, majka Ane od Foixa, žena ugarskog kralja Vladislava II
- Izabela
- Ana
- Eleonora
- Jakov, grof Cortesa
Reference
[uredi | uredi izvor]Vanjski linkovi
[uredi | uredi izvor]
Prethodnik: Blanka II |
De iure kraljica Navare 1464–1479 |
Nasljednik: Franjo |
Prethodnik: Ivan II |
De facto kraljica Navare 1479 |