Fujairah (emirat)
| Fujairah (الفجيرة) | |||
| emirat | |||
|
|||
| Glavni grad | Fujairah | ||
|---|---|---|---|
| Površina | 1,166 (5) km2 | ||
| Stanovništvo | 152,000 (2009) | ||
| Osnovan | 2. decembar 1971. | ||
| Vlada | |||
| - emir | Sheikh Hamad bin Mohammed Al Sharqi | ||
| Vremenska zona | UTC+4 (Standardno vrijeme Ujedinjenih Arapskih Emirata) | ||
| - ljeto | UTC+4 | ||
 | |||
Fujairah (arapski: الفجيرة) jeste jedan od sedam emirata Ujedinjenih Arapskih Emirata. Nalazi se na obali Omanskog zaliva i jedini je emirat UAE koji nema oizlaz na Perzijski zaliv. S površinom od 1.166 km2 peti je emirat po površini. Prema procjenama iz 2009. godine njemu je živjelo 152.000 stanovnika. Glavni i najveći grad je Fujairah.
Historija[uredi | uredi izvor]
Fujairah, kojim dominira pleme Šarkijin, nalazi se na području važne trgovačke rute. Poznat kao Šamalija, istočna obala sadašnjih UAE bila je pod kontrolom Sultanata Muskat do 1850. godine, kada ga je aneksirala kraljevska porodica Al Qasimi iz Šarjahe, sporazumom između šeika sultana bin Saqra Al Qasimija i sultana Muskata.[1] Šamalijom je u Kalbi upravljao Al-Qasimi Wali, iako se često nalazio na tom mjestu, a 1901. godine šeik Hamad bin Abdullah Al Sharqi, vladar Šarkijina, proglasio je nezavisnost od Šarjahe. To su prepoznali i podržali i mnogi šeici, a isto tako i vladar Muskata, ali ne i Britanci, koji su često bili meta vladara nezavisnih teritorija.[2] U to se vrijeme grad Fujairah sastojao od oko 150 kuća i 3.000 palmi hurmi, a njegovi stanovnici su uglavnom živjeli od uzgoja bisera i hurmi.[3] Nakon što se našao pod vlašću Emirata Šarjah 1952. godine, Šamalija je podijeljena na emirate Fujairah i Šarjah.[4]
1952. Fujairah je sklopio ugovorne odnose s Britanijom, postajući posljednji od emirata koji su se pridružili Priobalnim državama Omana. Nakon što je odustala od priznanja više od pedeset godina, britanska vlada je to odobrila samo zato što je naftnoj kompaniji za istraživanje nafte Petroleum Concessions Limited (PCL) trebalo da potpiše koncesiju s priznatim vladarom.[5] 2. decembra 1971. Fujairah se pridružio Ujedinjenim Arapskim Emiratima.
Arheološki nalazi na području ovog emirata ukazuju na historiju ljudskog prisustva i trgovačkih veza koje se protežu najmanje 4.000 godina unazad, sa nalazištem Wadi Suq koje potiče iz perioda 2.000 do 1.300 godina p.n.e. Fujairah je također bogat kasnim islamskim utvrdama, a ovdje se nalazi i najstarija džamije koja se koristi u Ujedinjenim Arapskim Emiratima, džamije Al Badiya, koja je sagrađena od blata i cigli 1446. godine.[6] Džamija Al Bidyah ima četiri kupole (za razliku od ostalih sličnih džamija koje imaju između sedam i dvanaest) i nema minareta.
Geografija[uredi | uredi izvor]
Prostire se na površini od 1.166 km2 što predstavlja samo oko 1,5% ukupne teritorije države i veći je samo od emirata Umm Al Quwain i Ajman Po broju stanovnika veći je samo od emirata Umm Al Quwain. Vrijeme je toplo tokom cijele godine s dnevnim temperaturama oko 25° (decembar – mart) pa sve do preko 40 °C tokom ljetnih mjeseci. Zimsko razdoblje se također poklapa s kišnom sezonom i uglavnom je tada i najviše padavina. Kišne padavine su obilnije u odnosu na ostale dijelove UAE, dijelom zbog efekta planina koje okružuju Emirat, a dijelom i zbog toga što prevladavaju istočni vjetrovi koji donose padavine sa područja Indijskog okeana. Promjenjivost klime na istočnoj obali dijelom je povezana s prisustvom planinskog lanca Hajar. Kao i u ostalim planinskim predjelima, oborine su obilnije, a to omogućava raznovrsnije mikro okruženje u tom području.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Heard-Bey, Frauke (2005). From Trucial States to United Arab Emirates : a society in transition. London: Motivate. str. 82. ISBN 1860631673. OCLC 64689681.
- ^ Bey, Frauke (1996). From Trucial States to United Arab Emirates. UK: Longman. str. 92–94. ISBN 0582277280.
- ^ Lorimer, John (1915). Gazetteer of the Persian Gulf, Vol II. British Government, Bombay. str. 555.
- ^ Historical Summary of Events in the Persian Gulf Shaikhdoms and the Sultanate of Muscat and Oman, 1928-1953, S. 148
- ^ Bey, Frauke (1996). From Trucial States To United Arab Emirates. UK: Longman. str. 296. ISBN 0582277280.
- ^ Eugene Harnan. "Oldest UAE mosque holds onto its secrets".