Godišnjak Društva istoričara Bosne i Hercegovine
Godišnjak Društva istoričara Bosne i Hercegovine (skraćeno GDI BiH) je časopis iz oblasti historije.
GDI BiH je jedan od najvažnijih časopisa historičara u BiH u 20. vijeku. Izdavalo ga je Društvo istoričara Bosne i Hercegovine sa sjedištem na Filozofskom fakultetu u Sarajevu. GDI BiH je započeo sa izlaženjem 1949, a posljednji broj izašao je 1990. Iako se nazivao godišnjakom izlazio je povremeno zbog slabijeg materijalnog stanja (30 brojeva). Časopis više ne izlazi.
Među prvim osnivačima i urednicima časopisa bio je Anto Babić. Na stranicama časopisa su radovi istaknutih stručnjaka kao što su Branislav Đurđev, Hamdija Kreševljaković, Hamdija Kapidžić, Hazim Šabanović, Nedim Filipović, Esad Pašalić, Desanka Kovačević-Kojić, Milan Vasić, Marko Šunjić i brojnih drugih koji su obilježili razvoj historiografije Bosne i Hercegovine u drugoj polovini 20. vijeka i koji još uvijek djeluju kroz druge časopise. Radi se o izuzetnim stručnjacima, akademicima, čije su recenzije određivale visoke naučne uzuse za priloge koji su u časopisu objavljivani.
GDI BiH se prevashodno bazirao na historiju Bosne i Hercegovine, a u manjem broju priloga i temama iz drugih područja. Ustaljene rubrike časopisa bili su članci i rasprave, prilozi, građa te prikazi i osvrti. Uz časopise Glasnik Zemaljskog muzeja BiH, Prilozi za orijentalnu filologiju, Prilozi Instituta za istoriju, Radovi ANU BiH i Godišnjak Centra za balkanološka ispitivanja, časopis GDI BiH stekao je slavu u Evropi kao jedan od najznačajnijih časopisa historičara koji se bavio izučavanjem historije BiH.
Literatura
[uredi | uredi izvor]- Elmedina Kapidžija, Srednjovjekovna Bosna na stranicama Godišnjaka Društva istoričara Bosne i Hercegovine, Društvo za proučavanje srednjovjekovne bosanske historije, Posebna izdanja knj. III, Bibliografije sv. 1, Sarajevo 2011 [1][mrtav link]