Jovan Mališić

Jovan Mališić
Rođenje	1902. Glavica, kod Danilovgrada, Knjaževina Crna Gora
Smrt	1939. Moskva, SSSR

Jovan Mališić (Glavica, kod Danilovgrada, 1902 — 1939), jugoslovenski i crnogorski revolucionar, poznat i pod ilegalnim imenom Milan Martinović.

Biografija

Rođen je 1902. godine u selu Glavica kod Danilovgrada. Bio je učitelj. Član Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) postao je 1919. godine, kada je i osnovana partija. Od 1920. godine je bio član Okružnog komiteta.

Godine 1923. je emigrirao u Sovjetski Savez. Tamo je najpre studirao na Komunističkom univerzitetu "Sverdlov" u Moskvi, a potom je završio Vojno-političku akademiju u Lenjingradu. Tokom 1927. i 1928. godine je bio predavač na Komunističkom univerzitetu nacionalnih manjina Zapada, u Moskvi. Za vreme boravka u SSSR-u, 1924. godine je postao član Svesavezne komunističke partije (boljševika).

Godine 1928. kao iskusan revolucionar od strane Kominterne je poslat u Jugoslaviju, da među partijskim članstvom radi na sprovođenju "Otvorenog pisma Kominterne članovima KPJ". U Jugoslaviji je djelovao ilegalno i pod lažnim imenom "Milan Martinović". Na Četvrtom kongresu KPJ, krajem 1928. godine je bio izabran za generalnog sekretara Centralnog komiteta Komunističke partije Jugoslavije. Ovu dužnost vršio je do 1931. godine, kada se ponovo vratio u Sovjetski Savez.

Od 1932. do 1935. godine u Moskvi je završio Institut Crvene profesure, odsjek Filozofije. Potom je kao profesor radio u Astrahanu, a kasnije i kao sekretar partijskog komiteta fabrike „Nova zora“. Od 1936. godine kao rukovodilac na katedri za filozofiju u Inženjersko-tehničkoj akademiji za vezu u Moskvi. Bio je i predavač na Međunarodnoj lenjinskoj školi.

Godine 1937, Kominterna ga je uputila u Španiju, gdje se tokom Španskog građanskog rata, borio u redovima internacionalnih brigada. Bio je komandant Vojne škole za interbrigadiste i ekspert za tenkovsko ratovanje. Godine 1938. je bio opozvan i vratio se u Sovjetski Savez, gde je stradao u "staljinovim čistkama" tokom 1939. godine.

Rehabilitovan je 10. juna 1958. godine odlukom Vojnog kolegijuma Vrhovnog suda SSSR-a.