Manmohan Singh
 | Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). |
| Manmohan Singh | |
|---|---|
 | |
| 13. premijer Indije | |
| Vrijeme na vlasti 22. maj 2004 – 26. maj 2014. | |
| Prethodnik | Atal Bihari Vajpayee |
| Nasljednik | Narendra Modi |
| Rođenje | 26. septembar 1932 Gah, Britanska Indije |
| Nacionalnost | Indijski |
| Politička stranka | Bharatiya Janata Party |
| Obrazovanje |
|
| Potpis | .svg){kind=small} |
| Veb-sajt | www |
Manmohan Sing je indijski političar i bivši premijer Indije od 2004. do 2014. godine.
Smatraju ga arhitektom moderne Indije zbog ekonomske liberalizacije koju je pokrenuo 1991. dok je bio ministar finansija. Rođen je 26. septembra 1932. u Gahu u Zapadnom Pendžabu u današnjem Pakistanu. Član je partije Indijski nacionalni kongres. Prvi je Sik, koji je postao predsjednik vlade.
Ekonomista je po profesiji i jedno vrijeme je radio u MMF-u. Magistrirao je 1954. u Čandigaru u Pendžabu. Ponovo je diplomirao u Kembridžu 1957., a doktorirao je 1962. na Oksfordu. Najobrazovaniji je od svih dosadašnjih indijskih predsjednika vlada. Zbog svoga rada u UN-u, MMF-u i drugim međunarodnim organizacijama jako je cijenjen u svijetu. Bio je ministar finansija u vladi Narasima Raoa i njemu se pripisuje zasluga u reformi indijske ekonomije tokom finansijske krize. Tokom vlasti Baratija Džanata Partije ( BDŽP ) bio je lider opozicije od 1998. do 2004.
Ekonomske reforme i uspon na vlast[uredi | uredi izvor]
Kasnih 1980ih bio je guverner centralne banke Indije, a ministar finansija je postao 1991. u vladi Narasima Raoa. Smatra se arhitektom reformi koje je počela sprovoditi vlada, kojoj je na čelu bio Narasima Rao. Ekonomska liberalizacija od Singa i Raoa otvorila je put direktnim stranim investicijama. Indija se dotad nalazila u teškoj krizi sa velikim deficitom u spoljnotrgovinskoj razmjeni. Devizne rezerve zemlje su bile iscrpljene. Zbog toga nije mogla lako da plati dospjele rate vanjskim kreditorima. Počele su pripreme da se zlatne rezerve Indije stave kao hipoteka u Bank of England da bi se dobio novac neophodan Indiji da plaća dospjele obaveze. Rješenje te krize Sing i Narasima Rao su našli u ekonomskoj liberalizaciji. Liberalizacija iz 1991. je bila prvi korak u seriji liberalizacija, koje su uslijedile tokom 1990ih i 2000ih. Indija je dostigla visoki stepen rasta i velike devizne rezerve. Iako je ekonomska liberalizacija bila uspješna, Narasima Rao je poražen na izborima, jer ga je veliki dio naroda smatrao korumpiranim.
U opoziciji i izbori 2004[uredi | uredi izvor]
Manmohan Sing je ostao u Kongresnoj partiji, iako je bio marginalizovan i trpio je stalne poraze na izborima 1996., 1998. i 1999. Nije se pridružio pobunjeničkom krilu partije, kad se mnogo vodećih političara Kongresne partije pobunilo protiv izbora Sonje Gandi za vođu opozicije i predsjednika Kongresne partije. Sonju Gandi su nacionalisti počeli napadati zbog njenog italijanskog porijekla. Iako je tada izgledalo da Kongresna partija nema budućnosti Sing je ostao u njoj i pomogao je u reformi partijske platfome i organizacije.
Kongresna partija u koaliciji sa drugim partijama dobila je parlamentarne izbore 2004. , najviše zahvaljujući siromašnijem stanovništvu razočaranom BDŽP partijom, koja se okrenula srednjoj klasi. Sonja Gandi je tada bila lider Kongresne partije i očekivalo se da ona postane premijerka. Nije pristala da bude premijerka i umjesto toga imenovala je Manmohana Singa. Postao je premijer ww. maja 2004.
Premijer[uredi | uredi izvor]
.jpg)
Singova vlada se fokusirala na smanjenje budžetskog deficita, ali s druge strane za siromašne seljake je stvorio program oprosta dugova. Ekonomskom i poreskom politikom potakao je veliku ekonomsku ekspanziju. Lansirao je kampanju smanjenja vjerskih napetosti i konflikta u Indiji i počeo je politički podržavati manjine kao muslimane ili hrišćane. Na vanjskom planu nastavio je mirovni proces sa Pakistanom, a to se osjeti po smanjenom terorizmu u Kašmiru. Ojačane su veze i sa SAD, Kinom i EU. Međutim Indija nije uspela da dobije podršku ključnog saveznika Rusije tokom zahtjeva za stalno mjesto sa pravom veta u Savjetu Bezbednosti UN-a.
Vanjski linkovi[uredi | uredi izvor]
Manmohan Singh na Wikimedia Commonsu
