Sultanat Šoa

Sultanat Šoa
896–1286.
	Položaj na karti
Glavni grad	Walale (nepoznata tačna lokacija), današnja regija Somali u Etiopiji;
Službeni jezik	arapski; argobba; harla
Državno uređenje	Apsolutna monarhija
Zakonodavstvo

Sultanat Šoa, poznat i kao dinastija Makzumi, bivše je muslimansko kraljevstvo na prostoru današnje Etiopije. Glavni grad Walale bio je na sjeveru Hararghea, u okrugu Harla. Moguće je da se teritorija ovog sultanata prostirala i na neke dijelove zapadno od rijeke Avaš.^[1]^[2]^[3] Luka koja se nalazila u Zeili vjerovatno je utjecala na važnost ovog kraljevstva.^[4] Uspon dinastije Makzumi istovremeno je rezultirao propadanjem Kraljevstva Aksuma.^[5] Nekoliko gravura koje potiču iz 13. vijeka i koje dokazuju prisustvo kraljevstva pronađeno je u Chelenqou, Bateu, Harli blizu grada Dire Dawa i Munesse u blizini jezera Langano.^[6]

Područje i porijeklo dinastije

Sultanat Šoa bio je jedna od najstarijih dokumentovanih muslimanskih država u regiji. Država se protezala duž muslimanskih trgovačkih ruta i dominiona, odnosno područja koja su se nalazila pod kontrolom muslimanskih vladara a cjelokupno područje je u arapskom svijetu bilo poznato kao Zemlja Zeila.^[7] Porodica koja je osnovala dinastiju, Makzumi, navodno se sastojala od arapskih imigranata koji su u Šou stigli tokom 9. vijeka.^[8] Ova vladajuća porodica vladala je regijom od 896. do 1285/86. što je period od skoro 400 godina. Dinastiju Makzumi svrgla je dinastija Valašma iz Ifata koja će osnovati vlastiti sultanat, Ifatski sultanat (1285. – 1415). Ifat je nekada bio najistočniji okrug Sultanata Šoe. Prema historičaru Mohammedu Hassanu, jedan od glavnih razloga propadanja Sultanata Šoe bio je sukob sa državom naroda Sidama, Kraljevinom Damot.^[9]^[10]

Vladari

Zabilježeno je da je Sultanat Šoa imao 9 vladara, tj sultana za koje se tvrdi da vode porijeklo od Hišama al-Makzumija, osnivača dinastije. Iako su imena vladara Makzumija koja su u početku pronađena u Hararu arapska, drugi tekstovi koji su kasnije nađeni na drugim mjestima koriste tradicionalna etiopska semitska imena.^[11]

	Vladar	Period
1.	Amir Haboba	896. – 928.
2.	Amir Umar	??? – ???
3.	Amir Muhiaddin	??? – ???
4.	Amir Eidal	??? – ???
5.	Amir Maya	??? – ???
6.	Queen Badit	??? – 1063.
7.	Sulṭān Malasmaʿī	1180. – 1183.
8.	Sulṭān Ḥusein	1183. - 1193.
10.	Sulṭān ʿAbdallah	1193. – 1235.
11.	Sulṭān Maḥamed	1235. – 1239.
12.	Sulṭān Ganah	1252. – 1262.
13.	Sulṭān Mālzarrah	1239. – 1252.
14.	Sulṭān Girām-Gaz'i	1262. – 1263.
15.	Sulṭān Dilmārrah	1263. – 1278.
16.	Sulṭān Dil-Gāmis	1269. – 1283.
17.	Sulṭān ʿAbdallah	1279. – 1279.

Također pogledajte

Sultanat Harar

Reference

^ Østebø, Terje (30. 9. 2011). Localising Salafism: Religious Change Among Oromo Muslims in Bale, Ethiopia. BRILL. str. 56. ISBN 978-9004184787.
^ The Ethno-History of Halaba People (PDF). str. 15. Arhivirano s originala (PDF), 5. 7. 2018. Pristupljeno 22. 9. 2020.
^ Braukhaper, Ulrich (2002). Islamic History and Culture in Southern Ethiopia: Collected Essays. LIT Verlag Münster. str. 21. ISBN 9783825856717. Pristupljeno 22. 9. 2020.
^ Hbrek, Ivan (1988). Africa from the Seventh to the Eleventh Century. UNESCO. str. 85. ISBN 9789231017094. Pristupljeno 22. 9. 2020.
^ "Ethiopianist Notes". African Studies Center, Michigan State University. 1–2: 17. 1977.
^ GIANFRANCESCO, LUSINI. LINGUE DI CRISTIANI E LINGUE DI MUSULMANI D'ETIOPIA. EDIZIONI DI STORIA E LETTERATURA. str. 136.
^ Meri, Josef (2006). Medieval Islamic Civilization: A-K, index. Taylor and Francis. str. 12. ISBN 9780415966917. Pristupljeno 22. 9. 2020.
^ Quath, Faati (1957). Islam Walbaasha Cabra Taarikh [Islam and Abyssinia throughout history] (jezik: arabic). Cairo, Egypt.CS1 održavanje: nepoznati jezik (link)
^ Balisky, E. (septembar 2009). Wolaitta Evangelists: A Study of Religious Innovation in Southern Ethiopia, 1937-1975. Wipf and Stock Publishers. str. 3. ISBN 9781606081570.
^ Hassen, Mohammed (1983). Oromo of Ethiopia (PDF). University of London. str. 8.
^ GIANFRANCESCO, LUSINI. The Costs of the Linguistic Transitions: Traces of Disappeared Languages in Ethiopia (PDF). University of Naples. str. 270-271. Arhivirano s originala (PDF), 24. 6. 2020. Pristupljeno 22. 9. 2020.

Vanjski linkovi

Sultanat Šoa na Wikimedia Commonsu

[1] Østebø, Terje (30. 9. 2011). Localising Salafism: Religious Change Among Oromo Muslims in Bale, Ethiopia. BRILL. str. 56. ISBN 978-9004184787.

[2] The Ethno-History of Halaba People (PDF). str. 15. Arhivirano s originala (PDF), 5. 7. 2018. Pristupljeno 22. 9. 2020.

[3] Braukhaper, Ulrich (2002). Islamic History and Culture in Southern Ethiopia: Collected Essays. LIT Verlag Münster. str. 21. ISBN 9783825856717. Pristupljeno 22. 9. 2020.

[4] Hbrek, Ivan (1988). Africa from the Seventh to the Eleventh Century. UNESCO. str. 85. ISBN 9789231017094. Pristupljeno 22. 9. 2020.

[5] "Ethiopianist Notes". African Studies Center, Michigan State University. 1–2: 17. 1977.

[6] GIANFRANCESCO, LUSINI. LINGUE DI CRISTIANI E LINGUE DI MUSULMANI D'ETIOPIA. EDIZIONI DI STORIA E LETTERATURA. str. 136.

[7] Meri, Josef (2006). Medieval Islamic Civilization: A-K, index. Taylor and Francis. str. 12. ISBN 9780415966917. Pristupljeno 22. 9. 2020.

[8] Quath, Faati (1957). Islam Walbaasha Cabra Taarikh [Islam and Abyssinia throughout history] (jezik: arabic). Cairo, Egypt.CS1 održavanje: nepoznati jezik (link)

[9] Balisky, E. (septembar 2009). Wolaitta Evangelists: A Study of Religious Innovation in Southern Ethiopia, 1937-1975. Wipf and Stock Publishers. str. 3. ISBN 9781606081570.

[10] Hassen, Mohammed (1983). Oromo of Ethiopia (PDF). University of London. str. 8.

[11] GIANFRANCESCO, LUSINI. The Costs of the Linguistic Transitions: Traces of Disappeared Languages in Ethiopia (PDF). University of Naples. str. 270-271. Arhivirano s originala (PDF), 24. 6. 2020. Pristupljeno 22. 9. 2020.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]