Germana od Foixa
 | Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). |
| Germana od Foixa | |
|---|---|
 | |
| Kraljica Aragonije, Majorke, Napulja, Sicilije i Valencije | |
| Supružnik | Ferdinand II, kralj Aragonije Ivan od Brandenburg-Ansbacha Ferdinand, vojvoda od Kalabrije |
| Dinastija | Foix |
| Otac | Ivan, vikont Narbonnea |
| Majka | Marija Orleanska |
| Rođenje | 1488. |
| Smrt | 18. oktobar 1538 |
Germana od Foixa (1488 - 18. oktobar 1538) je bila aragonska kraljica kao druga supruga Ferdinanda II Katoličkog. Rodbina Ana od Foixa, kraljica Ugarske.
Porijeklo[uredi | uredi izvor]
Rođena je 1488. godine u grofoviji Foix (fonol. Fo). Bila je kćerka Ivana, mlađeg sina Gastona IV, grofa Foixa, i navarske kraljice Eleonore, starije polusestre Ferdinanda II koja je kasnije naslijedila navarsku krunu. Njena majka bila je Marija Orleanska, sestrična francuskog kralja Luja XII.
Prvi brak[uredi | uredi izvor]
Godine 1505. udala se za 53-godišnjeg polubrata svoje nane, koji je 1504. ostao udovac nakon smrti svoje prve supruge i savladarice, kastiljske kraljice Izabele I. Sporazum između Ferdinanda Katoličkog i Luja XII predviđao je da francuski kralj ustupi dinastička prava na krunu Napulja svojoj sestrični, a Ferdinandu je dodijelio titulu kralja Jerusalema koja bi se vratila Francuskoj u slučaju da brak bude bez potomstva. Brak je proizveo negodovanja plemstva u Kastilji, jer su ga vidjeli kao Ferdinandov pokušaj da spriječi svoju najstariju i mentalno oboljelu kćerku iz prvog braka, Ivanu, i njenog muža Filipa Burgundskog da naslijede Aragoniju i stvore personalnu uniju sa Kastiljom.
Dana 3. maja 1509. godine rodio se njihov sin, Ivan, što je značilo odvajanje Krune Aragonije od Krune Kastilje, budući da je on kao muško dijete imao prednost nad svojom starijom sestrom (ali nije imao pravo na kastiljsku krunu jer nije bio sin Izabele I). Ivan je, međutim, umro ubrzo po rođenju.
Udovištvo i afera sa muževim unukom[uredi | uredi izvor]
Nakon muževe smrti 1516. godine, Germana se seli u Kastilju. Ferdinand je testamentom ostavio Germani godišnju rentu od 50.000 florina koja bi bila ukinuta u slučaju da se Germana preuda, i u svom posljednjem pismu svom unuku, novom kralju, Karlu I, moli ga da se vodi računa o njegovoj udovici.
Karlo ju je upoznao sa 17 godina, 1517. godine, kada je prvi put stupio na špansko tlo. Germana se pokazala kao diskretna i prijatna. Pri prvom susretu sa djedovom udovicom u Valladolidu Karlo je bio veoma ljubazan s njom i počeo je da organizuje turnire i bankete u njenu čast. Ubrzo će između njih buknuti strasna ljubav, čiji će rezultat biti rođenje kćerke Izabele. Iako je Karlo nikad nije zvanično priznao, Germana je u svom testamentu naziva "infantom Izabelom" - titula koju Izabela nije mogla imati - a njenog oca naziva "carem". Izabela je odrasla i obrazovala se na dvoru u Kastilji.
Posljednji brakovi[uredi | uredi izvor]
Godine 1519. Germana je pratila Karla i njegovu sestru Eleonoru u Zaragozi i Barcelonu gde je Karlo položio kraljevsku zakletvu. Tamo je Karlo odlučio da uda Germanu za markgrofa Ivana od Brandenburga, ne bi li očistio obraz budućeg cara pred javnošću. Također ju je proglasio vicekraljicom i de facto vladarem Valencije, a markiza od Brandemburga kapetanom kraljevstva.
Međutim, Germana je ubrzo opet ostala udovica, a Karlo je dogovorio brak sa Ferdinandom, sinom napuljskog kralja Fridrika IV. Proglasio ih je vicekraljevima Valencije, gdje su zaveli autoritarni režim. Morali su se boriti protiv razbojništva, unutrašnjih sukoba, gusara iz Sjeverne Afrike, plemićkih dugova i pobune moriskosa.
Germana je umrla u Liriji, u 49. godini života. Sahranjena je u manastiru San Miguel de los Reyes u Valenciji.