Idi na sadržaj

745.

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
Godine:

◄◄ | | 741. | 742. | 743. | 744. | 745. | 746. | 747. | 748. | 749. |  | ►►

Decenije:

| 710-e | 720-e | 730-e | 740-e | 750-e | 760-e | 770-e |

Vijekovi:

| 7. vijek | 8. vijek | 9. vijek |

745. u drugim kalendarima
Gregorijanski kalendar745
DCCXLV
Ab Urbe condita1498
Asirski kalendar5495
Bengalski kalendar152
Berberski kalendar1695
Budistički kalendar1289
Burmanski kalendar107
Bizantijski kalendar6253–6254
Kineski kalendar甲申(Drveni Majmun)
3441 ili 3381
    — do —
乙酉年 (Drveni Pijetao)
3442 ili 3382
Koptski kalendar461–462
Diskordijanski kalendar1911
Etiopijski kalendar737–738
Hebrejski kalendar4505–4506
Hinduski kalendari
 - Vikram Samvat801–802
 - Šaka Samvat667–668
 - Kali Juga3846–3847
Holocenski kalendar10745
Iranski kalendar123–124
Islamski kalendar127–128
Julijanski kalendar745
DCCXLV
Korejski kalendar3078
Minguo kalendar1167 prije Tajvana
民前1167年
Seleukidska era1056/1057 AG
Tajlandski solarni kalendar1287–1288

Godina 745. (DCCXLV) bila je redovna godina koja počinje u petak u julijanskom kalendaru. Oznaka 745. za ovu godinu se koristi od ranog srednjeg vijeka, kada je kalendarska era Anno Domini u Evropi postala glavnom metodom označavanja godina.

Događaji

[uredi | uredi izvor]

Evropa

[uredi | uredi izvor]
  • Hunald I, vojvoda od Akvitanije, povlači se u manastir, vjerovatno na Île de Ré [1]. Naslijedio ga je njegov sin Waifar, koji se tokom svoje vladavine bori za nezavisnost protiv Franačkog kraljevstva.
  • Karantanija (moderna Austrija) gubi svoju nezavisnost i postaje dio Franačkog kraljevstva, zbog hitne opasnosti koju predstavljaju avarska plemena sa istoka (približan datum).
  • Štajerska, Kranjska i Slovenija prihvataju vlast vojvoda Bavarske, koji su i sami od 788. podložni Francima [2].
  • Kina ima znatna dostignuća u poeziji, slikarstvu i štamparstvu, ali njen monarhijski sistem ograničava i narušava taj uspjeh. Car Xuan Zong je pao pod uticaj supruge svog sina Yang Guifei (jedna od "četiri ljepote drevne Kine"), taoističke sveštenice. On zanemaruje ekonomiju i dinastija Tang propada.
  • Novoosnovano Ujgursko carstvo kontroliše većinu teritorije bivšeg Turskog carstva, stvarajući carstvo koje se proteže od jezera Balkaš (moderni Kazahstan) do Bajkalskog jezera (Mongolija) (približan datum).

745. u temama

[uredi | uredi izvor]

Medicina

[uredi | uredi izvor]
  • Bubonska kuga u Maloj Aziji (Bizantijsko carstvo) ubija 1/3 stanovništva, a potom se širi Peloponezom (Balkansko poluostrvo) (približan datum).

Religija

[uredi | uredi izvor]
  • Genbō, japanski naučnik-monah, prognan je u Dazaifu na ostrvu Kjušu [3].
  • Početak pokrštavanja Slovenaca. Karantanski knez Borut poučio je svoga sina Gorazda i nećaka Hotimira kršćansoj vjeri [4].
  • Génésios (Gegnœsius), vođa pavlikijana, umire od kuge [5]. Sekta je bila podijeljena između nasljednika Zaharija i Josipa, koji su svoje pristalice doveli natrag u istočnu Anadoliju [6].
  • Idris I, emir i osnivač dinastije Idrisida (um. 791.)
  • Muhammed ibn Mansur al-Mahdi, muslimanski halifa (ili 744.)
  • Musa al-Kadhim, sedmi dvanaestoimamizamski (ši'tski) imam (um. 799.)
  • Vei Gao, general dinastije Tang (um. 805.)
  • Willehad, biskup Bremena (približan datum)
  • Jaošan Veijan, kineski budistički redovnik (um. 827.)
  • Zhang Jianfeng, državnik iz dinastije Tang (um. 800.)
  • Cathal Maenmaighe, kralj Uí Mainea (Irska)
  • Daniel, biskup od Winchestera
  • Herlindis od Maaseika, franačka opatica (ili 753.)
  • Ingwald, biskup Londona
  • Kadobe, japanski princ
  • Kulun beg, vladar (kagan) Turskog carstva
  • Trasimund II, vojvoda od Spoleta
  • Wilfrid, biskup Jorka
  • Jusuf ibn Umar al-Thaqafi, muslimanski guverner

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Pierre Riche, The Carolingians: A Family who forged Europe, pp. 51–52.
  2. ^ L'Information historique: pour l'enseignement, Volumes 22-24, Éditions J.-B. Baillère., 1960
  3. ^ Grapard, Allan G. (1992). The Protocol of the Gods: A Study of the Kasuga Cult in Japanese History, p. 67; excerpt, "We have no information concerning Genbō's exile; the Shoku-Nihongi states simply that Genbō behaved in a manner that did not befit his ecclesiastic position and that he died in 746 as he was trying to escape."; Matsunaga, p. 125; excerpt, "...the degree of Genbō's corruption remains equivocal."
  4. ^ DI Mag Fabian Prilasnig Die slowenische Minderheit in Kärnten. GRIN Verlag, 2008 (ISBN 978-3-638-92843-4)
  5. ^ William Smith A Dictionary of Christian Biography, Literature, Sects and Doctrines N to S [archive] Kessinger Publishing, 2004 (ISBN 978-1-4179-4807-9)
  6. ^ Étienne Bost Les Pauliciens d'Arménie, 1849.

Vanjski linkovi

[uredi | uredi izvor]