793.
| Godine:
◄◄ | ◄ | 789. | 790. | 791. | 792. | 793. | 794. | 795. | 796. | 797. | ► | ►► |
| Decenije:
◄ | 760-e | 770-e | 780-e | 790-e | 800-e | 810-e | 820-e | ► |
| Vijekovi: |
Godina 793. (DCCXCIII) bila je redovna godina koja počinje u utorak u julijanskom kalendaru. Oznaka 793. za ovu godinu se koristi od ranog srednjeg vijeka, kada je kalendarska era Anno Domini u Evropi postala glavnom metodom označavanja godina.
Događaji
[uredi | uredi izvor]Evropa
[uredi | uredi izvor]- Kralj Karlo Veliki naređuje da se prokopa kanal dugačak 3 kilometra od Treuchtlingena do Weißenburga (sliv rijeke Rajne i Dunava), kako bi se poboljšao transport robe između Rajne i Bavarske. Sin Karla Velikog, Pipin od Italije, vodi kampanju protiv Langobarda u Beneventu (Južna Italija) [1].
- Frizijsko-francuski rat: Grof Teoderik je upućen u Friziju, da prikupi trupe za još jednu ofanzivu protiv Avarskog kaganata. Napadaju ga i vjerovatno ubijaju saksonski pobunjenici, blizu ušća rijeke Weser. Frizi se pobune, a Karlo Veliki deportuje saksonske porodice sa sjevera od rijeke Elbe.
Britanija
[uredi | uredi izvor]- 8. juni – Vikinški jurišnici napadaju obalu Nortambrija, stižu u dugim brodovima iz Danske ili Norveške i pljačkaju manastir Lindisfarn, što se smatra početnom tačkom vikinškog doba [2]. Mnogi monasi su ubijeni ili porobljeni. To je prvi napad Vikinga na neki manastir na Britanskim ostrvima, iako to nije prvi poznati napad Vikinga na britanskom tlu. Prvi napad dogodio se 789. godine, kada su Vikinzi upali u naselje Portland u Dorsetu.
- Emir Hisham I iz Kordobe poziva na džihad ("Sveti rat") protiv kršćanskih Franaka. On okuplja vojsku od 70.000 ljudi, od kojih polovina napada Kraljevinu Asturiju, uništavajući njen glavni grad Oviedo, dok druga polovina napada Languedoc, prodirući čak do Narbone. Nakon zauzimanja grada, kontingent je krenuo prema Carcassonneu i osvojio i to mjesto [3]. Obje vojske se vraćaju u Kordobu donoseći bogati ratni plijen.
Bizantijsko Carstvo
[uredi | uredi izvor]- maj: bazileus Konstantin VI vodi ekspediciju u Maloj Aziji protiv pobunjenih Armena, koji su poraženi izdajom i surovo kažnjeni [4].
793. u temama
[uredi | uredi izvor]Ekonomija
[uredi | uredi izvor]- Proizvodnja i prodaja čajeva podliježu porezu u Kini [5].
Trgovina
[uredi | uredi izvor]- Arapski trgovci čine Bagdad finansijskim centrom Puta svile između Kine i Evrope. Karavani nose malo ili nimalo novca na svojim dugim putovanjima; Kineski trgovci koriste ono što nazivaju fei qian ("leteći novac") kako bi izbjegli pljačku. Arapi su usvojili sličan bankarski sistem poznat kao hawala za prijenos sredstava (približan datum).
Religija
[uredi | uredi izvor]- 17. august – Quriaqos iz Tagrita posvećen je sirijskom pravoslavnom patrijarhu Antiohije u Haranu [6].
- Kralj Ofa od Mersije osniva opatiju u St Albansu.
- Arnulf od Sensa, franački plemić (ili 794.)
- Li Ning, princ iz dinastije Tang (um. 812.)
- Teofilakt, bizantijski ko-car (približan datum)
- Wei Mo, kancelar dinastije Tang (um. 858.)
- Wu Yuanji, general dinastije Tang (ili 783.)
- Zhou Chi, kancelar dinastije Tang (um. 851.)
- 22. februar – Sicga, anglosaksonski plemić
- Idris I, muslimanski emir i osnivač dinastije Idrisida (ili 791.) [7].
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ David Nicolle (2014). The Conquest of Saxony AD 782–785, p. 20. ISBN 978-1-78200-825-5
- ^ Régis Boyer, L'art viking, Renaissance du Livre, 2001 (ISBN 9782804605568, présentation en ligne)
- ^ "Hisham I - Emir of Cordoba". April 26, 2021.
- ^ Louis Bréhier, Vie et mort de Byzance, Paris, Albin Michel, 1946, 596 p. (ISBN 2-226-05719-6, lire en ligne)
- ^ Centre national de la recherche scientifique (France) Journal asiatique, Société asiatique Paris, France, 1833.
- ^ Witakowski, Witold (2011). "Quryaqos". In Sebastian P. Brock; Aaron M. Butts; George A. Kiraz; Lucas Van Rompay (eds.). Gorgias Encyclopedic Dictionary of the Syriac Heritage: Electronic Edition. Retrieved May 22, 2020.
- ^ Meynier, Gilbert (2010). L'Algérie cœur du Maghreb classique. De l'ouverture islamo-arabe au repli (658–1518). Paris: La Découverte. p. 28.
