Derviš i smrt
| Derviš i smrt | |
|---|---|
| Autor | Meša Selimović |
| Država |  SR BiH ( SFRJ) |
| Izdavač | Svjetlost, Sarajevo |
| Datum izdanja | 1966. |
| Vrijeme radnje | 18. vijek |
| Glavni lik | Ahmed Nurudin |
Derviš i smrt je najuspješniji roman bosanskohercegovačkog pisca Meše Selimovića.[1]
Roman je pisan u razdoblju od četiri godine (1962-1966) u piščevom poodmaklom dobu. Objavljen je 1966. godine od strane izdavačke kuće Svjetlost iz Sarajeva i doživio nevjerovatan uspjeh u okvirima čitalačke javnosti širom tadašnje Jugoslavije. Roman je doživio brojna reizdanja. Derviš i smrt donio je Selimoviću mnogobrojne najviše jugoslavenske nagrade, između ostalih Njegoševu, Goranovu i NIN-ovu nagradu.
Žanr romana je psihološka drama sa primjesama filozofije uskomiješane s lirskim doživljajem okolnosti i unutarnjih previranja.
Glavni protagonista romana je Ahmed Nurudin koji se susreće sa poteškoćama koje mu nosi hapšenje njegovog brata i sudar sa totalitarnom vlašću 19. vijeka u Bosni, u okolnostima koje izaziva navedeni događaj. Prema rezimeu na koricama 2. izdanja BIGZ-a (Beograd, 1986):
Klasičan sklad Selimovićevog pripovjedanja, prateći u nečemu Andrićev nenadmašni uzor, obogaćen izuzetnim filosofskim i lirskim sjenčenjima, u kojima duhovna drama šejha Nurudina zvuči u složenom akordu: prisutni su i andrićevski motivi bosanske kasabe i njenih šarolikih prizora i surovih naravi, ali i osobita orijentalna poezija i duhovnost. Povrh svega, tragedija Selimovićevog derviša, suočenog sa zamkama postojanja i sa neminovnošću propasti ljudskih vrijednosti, uzdignuta je do univerzalne slike ljudske sudbine u žrvnju nečovječne historije i totalitarne ideologije. Selimović je tako odista dao jednu od najuzbudljivijih knjiga naše epohe, pri tom, knjigu "za sva vremena".
Derviš i smrt je doživio ekranizaciju 1972. godine, u režiji Save Mrmaka i sa Zoranom Radmilovićem u glavnoj ulozi, u obliku TV serije. 1974. je snimljen i film "Derviš i smrt" u režiji Zdravka Velimirovića, sa Vojom Mirićem u glavnoj, i Velimirom Batom Živojinovićem, Borisom Dvornikom, Pavlom Vujisićem, Abdurrahmanom Šaljom, Farukom Begollijem i drugima u ostalim ulogama.
Kasnije je Meša Selimović izdao svojevrsni produžetak ovog djela u obliku romana Tvrđava (1970).
Vanjski linkovi
[uredi | uredi izvor]- Esad Duraković, "Poetičke i stilske funkcije mota/epigrafa u romanu Derviš i smrt Meše Selimovića", ADUproduction, februar 2010.
- Nihad Agić, "O modelima perspektiviranja u romanu Derviš i smrt Meše Selimovića", Novi izraz: Časopis za književnu i umjetničku kritiku, br 13 (2000).
- Atifa Šaljić, "Motiv pehlivanstva u romanu Derviš i smrt Mehmeda Meše Selimovića", Bicent, 13-05-2010.
- Nadija Rebronja, "Derviš ili čovek, život i smrt. Religijski podtekst romana Derviš i smrt Meše Selimovića", Službeni glasnik, Beograd, 2010.
- Branka Tarbuk-Topić, "Tematsko-motivski kompleks u romanu "Derviš i smrt" Meše Selimovića", Beograd, 2000
- Enver Kazaz, "Sjećanja kao dokumentarni okvir političke parabole u "Dervišu i smrti" i "Tvrđavi" Meše Selimovića[mrtav link]", Preporod, 2010
- Aleksandar Birviš, "Lik Božji u romanu Derviš i smrt", Obnovljeni život : časopis za filozofiju i religijske znanosti, Vol.44. No.5. Listopad 1989.
Reference
[uredi | uredi izvor]
