Harvey J. Alter
Harvey James Alter (rođen 12. septembra 1935.) američki je medicinski istraživač, virusolog, ljekar i dobitnik Nobelove nagrade, koji je najpoznatiji po svom radu koji je doveo do otkrića virusa hepatitisa C.[1]
Alter je bivši šef odjela za zarazne bolesti i pomoćni direktor za istraživanje Odjela za transfuzijsku medicinu Kliničkog centra Warren Grant Magnuson u Nacionalnom institutu za zdravstvo (NIH) u Bethesdi, Maryland. Sredinom 1970-ih, Alter i njegov istraživački tim pokazali su da većina slučajeva post-transfuzijskog hepatitisa nije posljedica virusa hepatitisa A ili hepatitisa B. Radeći samostalno, Alter i Edward Tabor, naučnik iz američke Uprave za hranu i lijekove, istraživanjima prenosa na šimpanzama dokazali su da je novi oblik hepatitisa, u početku nazvan "ne-A, ne-B hepatitis", uzrokovao infekcije i da je uzročnik je vjerovatno bio virus. Ovaj je rad na kraju doveo do otkrića virusa hepatitisa C 1988. za koji je podijelio Nobelovu nagradu za fiziologiju ili medicinu 2020, zajedno s Michaelom Houghtonom i Charlesom M. Riceom.[2][3]
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ McHenry Harris; Randall E. Harris (2013). Epidemiology of Chronic Disease. Jones & Bartlett Publishers. ISBN 978-0-7637-8047-0.
- ^ "Press release: The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2020". Nobel Foundation. Pristupljeno 5. 10. 2020.
- ^ Wu, Katherine J.; Victor, Daniel (5. 10. 2020). "Nobel Prize in Medicine Awarded to Scientists Who Discovered Hepatitis C Virus - Harvey J. Alter, Michael Houghton and Charles M. Rice were jointly honored for their decisive contribution to the fight against blood-borne hepatitis, a major global health problem". The New York Times. Pristupljeno 6. 10. 2020.