Henrika Marija od Francuske
Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). |
Henrika Marija od Francuske | |
---|---|
Supružnik | Karlo I, kralj Engleske |
Djeca | Karlo II, kralj Engleske Marija Henrika Stuart Jakov II, kralj Engleske Henrik, vojvoda od Gloucestera Henrika Ana Stuart |
Dinastija | Burbon |
Otac | Henrik IV, kralj Francuske |
Majka | Marija de' Medici |
Rođenje | 16. novembar 1609 |
Smrt | 10. septembar 1669 |
Mjesto sahrane | Bazilika Saint-Denis |
Henrika Marija od Francuske (16. novembar 1609 - 10. septembar 1669) je brakom sa Karlom I bila kraljica Škota, te kraljica Engleske i Irske.
Djetinjstvo
[uredi | uredi izvor]Bila je najmlađa kćerka francuskog kralja Henrika IV i Marije de' Medici. Kao kćerka francuskog kralja bila je zvana Fille de France. Njen otac je ubijen prije nego što je napunila godinu dana, a njena majka protjerana sa dvora 1617. godine.
Brak
[uredi | uredi izvor]Za novog engleskog i škotskog kralja, Karla I, udala se putem predstavnika 11. maja 1625. godine. Vjenčani su uživo u Canterburyu, Kentu, 13. juna 1625. godine. Henrika Marija je bila katolkinja i kao takva nije mogla biti krunisana zajedno sa svojim mužem. Brak kralja i kraljice bio je hladan i pun prepirki. Henrika Marija je sa sobom iz Francuske dovela mnogo dvorjana, od kojih su svi bili rimokatolici i koji su kralja koštali mnogo novca. Karlo je te dvorjane na kraju poslao nazad u Francusku, dozvolivši Henriki Mariji da zadrži samo kapelana i dvije dvorske dame.
Henrika Marija je odmah razvila loš odnos i sa Georgeom Villiersom, vojvodom od Buckinghama, prijateljem njenog muža i čovjekom koji se smatrao ljubavnikom njenog svekra, Jakova I i VI. Nakon njegove smrti u augustu 1628. njen odnos sa mužem se popravio. Njena nevoljkost da se odrekne katoličanstva u protestantskoj kraljevini koštala ju je popularnosti na dvoru.
Sukobi u Engleskoj
[uredi | uredi izvor]Tokom 1630ih, kada je zemlja počela polako ulaziti u otvorene sukobe, Henrika Marija se počela miješati u politiku. Radila je na štetu puritanaca i željela diplomatski pristup odnosima sa Španijom. Kako se približavao Engleski građanski rat, Henrika Marija je tražila novac i podršku za svog muža, ali se koncentrirala na katolike poput pape Urbana VIII i Francuze, što je samo još više razljutilo Engleze i potopilo Karlove pokušaje.
Henrika Marija je bila na kontinentu kada je u augustu 1642. započeo rat. Nastavila je po evropskim dvorovima sakupljati novac kako bi pomogla rojalistima i nije se vratila u Englesku sve do 1643. godine. Njen brod je uplovio u luku u Yorkshireu sa vojskom i naoružanjem, te se udružila sa rojalistima na sjeveru Engleske. Ostala je na sjeveru sa vojskom nekoliko mjeseci prije nego što se pridružila mužu u Oxfordu. Karlo nije pristajao na uslove koje mu je nudio parlament, te je pogubljen 1649. godine. Henrika Marija je sa sinovima pobjegla u Francusku već u julu 1644. godine.
Udovištvo
[uredi | uredi izvor]Kao kraljica u egzilu živjela je u Parizu. Razljutila je i rojaliste i najstarijeg sina, budućeg kralja Karla II, kada je pokušala preobratiti najmlađeg sina Henrika na katoličanstvo. Vratila se u Englesku 1660. godine nakon što je monarhija restaurirana sa njenim sinom, Karlom II, na čelu. Tu je živjela kao kraljica majka sve do 1665. godine kada se trajno vratila u Francusku, gdje je primala velikodušnu penziju. Osnovala je samostan u Chaillotu i u njemu živjela . Umrla je u zamku Colombes i sahranjena je u kraljevskoj grobnici u bazilici Saint-Denise blizu Pariza.
U njenu čast jedna od tadašnjih britanskih kolonija u Sjevernoj Americi dobila je naziv Provincija Maryland, koja je kasnije postala istoimena američka savezna država.
Vanjski linkovi
[uredi | uredi izvor]- Queen Henrietta Maria, 1609-69 Arhivirano 21. 7. 2008. na Wayback Machine