Krsto Bjeletić
Krsto Bjeletić | |
---|---|
Rođenje | 1917. |
Smrt | 2. januar 1942 Lopare | (24–25 godina)
Druga imena | Krčun |
Nagrade | Narodni heroj Jugoslavije |
Krsto Bjeletić "Krčun" (1917 – 2. januar 1942) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.
Biografija
[uredi | uredi izvor]Rođen je 1917. u selu Vukosavcima, kod Lopara. Poticao je iz siromašne seljačke porodice. Veoma rano se priključio revolucionarnom radničkom pokretu, koji je bio razvijen u Bijeljini i njenoj okolini, odakle su poticali i mnogi revolucionari – Rodoljub Čolaković, Dimitrije Lopandić i dr. Kada je krajem 1939. u Loparama formirana partijska ćelija, Krsto je postao njen član. Kao veoma povjerljiv, dobijao je zadatke da prenosi partijske materijale i poštu u Tuzlu, Lopare, Brčko i Bijeljinu.
Poslije okupacije Kraljevine Jugoslavije, 1941. učestvovao je u organizovanju ustanka na Majevici. Početkom augusta, sa grupom od sedam boraca učestvovao je u prvim diverzantskim akcijama na ovom području. Krajem augusta, bila je formirana i partizanska četa, koja je brojala 20 boraca. Početkom septembra, krenuo je u Birač sa još jednim drugom, da Oblasnom štabu NOP odreda za istočnu Bosnu podnese izvještaj i primi dalje direktive. Na tom putu, ga je u okolini Spreče, presrela grupa ustaša, koja ga je pretukla kundacima i misleći da je mrtav ostavila kraj puta. Uveče kada se smračilo, Krsto se uspio skloniti odatle i nastaviti dalje. Iako teško pretučen, uspio je nekako da stigne do Šekovića, gdje je zadržan sve do kraja septembra, dok se potpuno nije oporavio.
Po povratku na Majevicu, postao je komandir Prve čete Majevičkog partizanskog odreda. Pored vojnih aktivnosti, Krsto je aktivno radio na propagiranju Narodnooslobodilačkog pokreta (NOP), među narodom na Majevici. Ljudima je objašnjavao smisao politike bratstva i jedinstva i oštro se protivio vršenju međuetničkih zločina. Posebno je radio na razobličavanju četničke politike, čije su vođe i istočnoj Bosni, otvoreno sarađivale sa okupatorima.
U selu Piperi, kod Lopara, njegova četa je 2. januara 1942, pokušavala da zaustavi prodor dijelova Šestog pješadijskog puka Domobranstva NDH. Iako je bio komandir čete, Krsto se u borbama nije odvajao od svog puškomitraljeza. Prilikom pokušaja da se prebaci na bolje mjesto, za dejstvovanje po neprijatelju, bio je teško ranjen. Puzeći po snijegu i izloženi neprijateljskom vatrom, njegovi saborci su ga izvukli, ali je uslijed teških rana preminuo. Njegovo tijelo je potom preneseno u Vukosavce, gde je 5. januara sahranjeno na seoskom groblju.
Ukazom predsjednika Federativne Narodne Republike Jugoslavije Josipa Broza Tita, 24. augusta 1953,[1] proglašen je za narodnog heroja Jugoslavije.
Osnovna škola u selu Šibošnica, nosila je njegovo ime.
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Narodni heroji Jugoslavije. Beograd: Mladost Beograd. 1982. str. prvi tom.