Idi na sadržaj

877.

Uredi veze
S Wikipedije, slobodne enciklopedije
Godine:

◄◄ | ◄ | 873. | 874. | 875. | 876. | 877. | 878. | 879. | 880. | 881. | ► | ►►

Decenije:

◄ | 840-e | 850-e | 860-e | 870-e | 880-e | 890-e | 900-e | ►

Vijekovi:

◄ | 8. vijek | 9. vijek | 10. vijek | ►

877. u drugim kalendarima
Gregorijanski kalendar877
DCCCLXXVII
Ab Urbe condita1630
Asirski kalendar5627
Bengalski kalendar284
Berberski kalendar1827
Budistički kalendar1421
Burmanski kalendar239
Bizantijski kalendar6385–6386
Kineski kalendar丙申年 (Vatreni Majmun)
3573 ili 3513
    — do —
丁酉年 (Vatreni Pijetao)
3574 ili 3514
Koptski kalendar593–594
Diskordijanski kalendar2043
Etiopijski kalendar869–870
Hebrejski kalendar4637–4638
Hindski kalendari
 - Vikram Samvat933–934
 - Šaka Samvat799–800
 - Kali Juga3978–3979
Holocenski kalendar10877
Iranski kalendar255–256
Islamski kalendar263–264
Julijanski kalendar877
DCCCLXXVII
Korejski kalendar3210
Minguo kalendar1035 prije Tajvana
民前1035年
Seleukidska era1188/1189 AG
Tajlandski solarni kalendar1419–1420
Ova kutija:

Godina 877. (DCCCLXXVII) bila je redovna godina koja počinje u utorak u julijanskom kalendaru.

Oznaka 877. za ovu godinu se koristi od ranog srednjeg vijeka, kada je kalendarska era Anno Domini u Evropi postala glavnom metodom označavanja godina.

Događaji

[uredi | uredi izvor]

Evropa

[uredi | uredi izvor]
  • Ljeto – Kralj Karlo II („Ćelavi“) kreće u Italiju, u pratnji svoje supruge Richilde i brojnih njegovih vazala. On daje naređenja za ovu ekspediciju, ali Vojvoda Boso (njegov zet) odbija da se pridruži vojsci. U isto vrijeme Karloman, sin Luja Njemačkog, prešao je preko Alpa u istočnu Lombardiju na čelu franačke vojske. Karlo šalje Richildea natrag u Galiju, na krunidbu za caricu Svetog Rimskog Carstva, i sa naredbom za pojačanje. Međutim, franačku aristokratiju više brinu napadi Vikinga u njihovoj zemlji, nego rat sa Saracenima u južnoj Italiji. Papa Ivan VIII prima Karla u Verčeliju, gde traži pomoć protiv napada Saracena u južnoj Italiji. U Traettu sklapa savez sa italijanskim državama.
  • August – Opsada Sirakuze: Aglabidi započinju prepad na bizantijske teritorije, na istoku ostrva Sicilije. Oni opsjedaju Sirakuzu i blokiraju grad-tvrđavu morem i kopnom [1].
  • 6. oktobar – Karlo II umire dok je prelazio prijevoj Mont Cenis kod Brides-les-Bainsa, na putu natrag u Galiju. Naslijedio ga je njegov sin Luj Mucavac, kralj Akvitanije, koji postaje vladar Zapadnofranačkog kraljevstva. Karloman, zbog epidemije koja je izbila u njegovoj vojsci, vraća se u Njemačku. Nakon smrti svog oca, Luj planira da primi zakletvu vjernosti od svojih podanika, ali saznaje da mu magnati odbijaju poslušnost i okupljaju se oko Bosoa. Pobunjenike podržava njegova maćeha Richilda i, u znak svog nezadovoljstva, pustoše zemlju. Hincmar, nadbiskup Reimsa, posreduje i pobunjenici pristaju na nagodbu. Magnati, čija prava Luj obećava da će priznati, svi se povlače.
  • 8. decembar – Luj Mucavac je krunisan od strane Hincmara za kralja (ne za cara) Zapadnofranačkog kraljevstva, u crkvi u Compiègneu. Carski tron ​​će ostati upražnjen do 881.
  • Sergije II, vojvoda od Napulja, kojeg je papa ekskomunicirao zbog savezništva sa Aglabidima, svrgnut je i zamijenjen sa svojim bratom biskupom Atanasijem, koji mu iskopa oči i šalje ga u ropstvo u Rim.

Britanija

[uredi | uredi izvor]
  • Jesen – Kralj Alfred Veliki podiže veliku vojsku i kreće na vikinški logor u gradu Exeteru. Njegova vojska opsjeda Veliku ljetnu vojsku, koju predvodi Guthrum, i prisiljava Vikinge da se predaju. Bježe na sjever u Gloucester i naseljavaju se u Five Boroughs (moderni East Midlands).
  • Bitka kod Strangford Lougha: Kralj Halfdan I odlazi u Irsku, u pokušaju da preuzme Kraljevinu Dablin od svog rivala Barida Mac Ímaira. Poginuo je u bici kod Strangford Lougha, a u Jorku nastaje interregnum.
  • Ceolwulf II je postavljen kao marionetski kralj Mersije. Zapad kraljevstva dolazi pod Ceolwulfovu vlast, dok na istoku Pet općina postaju utvrđeni danski burhovi.
[2]* Vikinzi još jednom napadaju Vels, a kralj Rhodri ap Merfyn ("Veliki") od Gwynedda, Powysa i Seisyllwga je prisiljen pobjeći u Irsku (približan datum).
  • Kralj Konstantin I je ubijen u borbi protiv vikinških napadača, u "Crnoj pećini" u Fajfu [3]. Naslijedio ga je brat Áed mac Cináeda kao vladar Albe (Škotska).
  • 14. oktobar: Musa ibn Bugha, kojeg je halifa Al-Mutamid imenovao za guvernera Egipta, napušta Samaru s vojskom i kreće protiv Ahmeda Ibn Toulouna; umire nakon što je stigao u Bagdad1.
  • Ahmed Ibn Touloun preusmjerava dio poreza koji duguje halifi u Egipat, kako bi uljepšao svoju pokrajinu. Ovu inicijativu ne cijeni abasidski halifa, koji šalje vojnu ekspediciju u Egipat. Ibn Touloun pobjeđuje sirijske trupe odgovorne za njegovo svrgavanje. Oslanjajući se na karmatski pokret, osvojio je Siriju, zatim Kilikiju i dio Mezopotamije (878.).
  • Kralj Jayavarman III umire nakon 42-godišnje vladavine. Naslijedio ga je njegov rođak Indravarman I, kao vladar Kmerskog carstva (moderna Kambodža).

877. u temama

[uredi | uredi izvor]

Religija

[uredi | uredi izvor]
  • 5. maj: osvećenje saborne crkve Sainte-Marie, koju je sagradio Karlo Ćelavi, unuk Karla Velikog u Compiègneu, a koju želi da učini svojom prijestolnicom po uzoru na Aix-la-Chapelle.
  • 23. oktobar – Focije I je vraćen na dužnost carigradskog patrijarha, nakon Ignjacijeve smrti.
  • 31. januar – Vang Kon, osnivač Goryeoa (um. 943.)
  • 10. septembar – Evtihije, patrijarh Aleksandrije (um. 940.)
  • Ælfthryth, engleska princeza i grofica od Flandrije (um. 929.)
  • Fujiwara no Kanesuke, japanski plemić (um. 933.)
  • Liu, kineska carica Qi (um. 943.)
  • Pi Guangye, kineski kancelar (um. 943.)
  • Rudesind I, biskup Mondoñeda (um. 907.)
  • Vang Rong, kineski vojskovođa (um. 921.)
  • Johannes Scotus Eriugena, irski teolog, filozof i pjesnik.
  • 5. avgust – Ubayd Allah ibn Yahya ibn Khaqan, abasidski vezir
  • 6. oktobar – Karlo Ćelavi, car Svetog rimskog carstva (r. 823.)
  • 23. oktobar – Ignjatije, patrijarh carigradski
  • Andrija Škotski, irski arhiđakon (približan datum)
  • Bernard II, franački plemić (približan datum)
  • Karloman, franački opat (približan datum)
  • Konstantin I, kralj Albe (Škotska)
  • Engelram, franački komornik
  • Gérard II, franački plemić (ili 879.)
  • Halfdan Ragnarsson, vikinški vođa i 'kralj' Northumbrije
  • Jayavarman III, kralj kmerskog carstva (Kambodža)
  • Johannes Scotus Eriugena, irski teolog (približan datum)
  • Musa ibn Bugha al-Kabir, abasidski general
  • Ōe no Otondo, japanski učenjak (r. 811.)
  • Wang Ying, vođa kineskih pobunjenika

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ↑ Vasiliev, A. A. (1968). Byzance et les Arabes, Tome II, 1ére partie: Les relations politiques de Byzance et des Arabes à l'époque de la dynastie macédonienne (867–959) (in French). French ed.: Henri Grégoire, Marius Canard. Brussels: Éditions de l'Institut de Philologie et d'Histoire Orientales. str. 71.
  2. ↑ Hill, Paul (2009). The Viking Wars of Alfred the Great, str. 68. ISBN 978-1-59416-087-5.
  3. ↑ Lamont-Brown, Raymond (2006). St. Andrews: City by the Northern Sea (Illustrated, annotated ed.). Birlinn. str. 9. ISBN 978-1-84158-450-8.

Vanjski linkovi

[uredi | uredi izvor]
Preuzeto iz "https://bs.wikipedia.org/w/index.php?title=877.&oldid=3688389"