877.
| Godine:
◄◄ | ◄ | 873. | 874. | 875. | 876. | 877. | 878. | 879. | 880. | 881. | ► | ►► |
| Decenije:
◄ | 840-e | 850-e | 860-e | 870-e | 880-e | 890-e | 900-e | ► |
| Vijekovi: |
Godina 877. (DCCCLXXVII) bila je redovna godina koja počinje u utorak u julijanskom kalendaru. Oznaka 877. za ovu godinu se koristi od ranog srednjeg vijeka, kada je kalendarska era Anno Domini u Evropi postala glavnom metodom označavanja godina.
Događaji[uredi | uredi izvor]
Evropa[uredi | uredi izvor]
- Ljeto – Kralj Karlo II („Ćelavi“) kreće u Italiju, u pratnji svoje supruge Richilde i brojnih njegovih vazala. On daje naređenja za ovu ekspediciju, ali Vojvoda Boso (njegov zet) odbija da se pridruži vojsci. U isto vrijeme Karloman, sin Luja Njemačkog, prešao je preko Alpa u istočnu Lombardiju na čelu franačke vojske. Karlo šalje Richildea natrag u Galiju, na krunidbu za caricu Svetog Rimskog Carstva, i sa naredbom za pojačanje. Međutim, franačku aristokratiju više brinu napadi Vikinga u njihovoj zemlji, nego rat sa Saracenima u južnoj Italiji. Papa Ivan VIII prima Karla u Verčeliju, gde traži pomoć protiv napada Saracena u južnoj Italiji. U Traettu sklapa savez sa italijanskim državama.
- August – Opsada Sirakuze: Aglabidi započinju prepad na bizantijske teritorije, na istoku ostrva Sicilije. Oni opsjedaju Sirakuzu i blokiraju grad-tvrđavu morem i kopnom [1].
- 6. oktobar – Karlo II umire dok je prelazio prijevoj Mont Cenis kod Brides-les-Bainsa, na putu natrag u Galiju. Naslijedio ga je njegov sin Luj Mucavac, kralj Akvitanije, koji postaje vladar Zapadnofranačkog kraljevstva. Karloman, zbog epidemije koja je izbila u njegovoj vojsci, vraća se u Njemačku. Nakon smrti svog oca, Luj planira da primi zakletvu vjernosti od svojih podanika, ali saznaje da mu magnati odbijaju poslušnost i okupljaju se oko Bosoa. Pobunjenike podržava njegova maćeha Richilda i, u znak svog nezadovoljstva, pustoše zemlju. Hincmar, nadbiskup Reimsa, posreduje i pobunjenici pristaju na nagodbu. Magnati, čija prava Luj obećava da će priznati, svi se povlače.
- 8. decembar – Luj Mucavac je krunisan od strane Hincmara za kralja (ne za cara) Zapadnofranačkog kraljevstva, u crkvi u Compiègneu. Carski tron će ostati upražnjen do 881.
- Sergije II, vojvoda od Napulja, kojeg je papa ekskomunicirao zbog savezništva sa Aglabidima, svrgnut je i zamijenjen sa svojim bratom biskupom Atanasijem, koji mu iskopa oči i šalje ga u ropstvo u Rim.
Britanija[uredi | uredi izvor]
- Jesen – Kralj Alfred Veliki podiže veliku vojsku i kreće na vikinški logor u gradu Exeteru. Njegova vojska opsjeda Veliku ljetnu vojsku, koju predvodi Guthrum, i prisiljava Vikinge da se predaju. Bježe na sjever u Gloucester i naseljavaju se u Five Boroughs (moderni East Midlands).
- Bitka kod Strangford Lougha: Kralj Halfdan I odlazi u Irsku, u pokušaju da preuzme Kraljevinu Dablin od svog rivala Barida Mac Ímaira. Poginuo je u bici kod Strangford Lougha, a u Jorku nastaje interregnum.
- Ceolwulf II je postavljen kao marionetski kralj Mersije. Zapad kraljevstva dolazi pod Ceolwulfovu vlast, dok na istoku Pet općina postaju utvrđeni danski burhovi.
[2]* Vikinzi još jednom napadaju Vels, a kralj Rhodri ap Merfyn ("Veliki") od Gwynedda, Powysa i Seisyllwga je prisiljen pobjeći u Irsku (približan datum).
- Kralj Konstantin I je ubijen u borbi protiv vikinških napadača, u "Crnoj pećini" u Fajfu [3]. Naslijedio ga je brat Áed mac Cináeda kao vladar Albe (Škotska).
Abasidski halifat[uredi | uredi izvor]
- 14. oktobar: Musa ibn Bugha, kojeg je halifa Al-Mutamid imenovao za guvernera Egipta, napušta Samaru s vojskom i kreće protiv Ahmeda Ibn Toulouna; umire nakon što je stigao u Bagdad1.
- Ahmed Ibn Touloun preusmjerava dio poreza koji duguje halifi u Egipat, kako bi uljepšao svoju pokrajinu. Ovu inicijativu ne cijeni abasidski halifa, koji šalje vojnu ekspediciju u Egipat. Ibn Touloun pobjeđuje sirijske trupe odgovorne za njegovo svrgavanje. Oslanjajući se na karmatski pokret, osvojio je Siriju, zatim Kilikiju i dio Mezopotamije (878.).
Azija[uredi | uredi izvor]
- Kralj Jayavarman III umire nakon 42-godišnje vladavine. Naslijedio ga je njegov rođak Indravarman I, kao vladar Kmerskog carstva (moderna Kambodža).
877. u temama[uredi | uredi izvor]
Religija[uredi | uredi izvor]
- 5. maj: osvećenje saborne crkve Sainte-Marie, koju je sagradio Karlo Ćelavi, unuk Karla Velikog u Compiègneu, a koju želi da učini svojom prijestolnicom po uzoru na Aix-la-Chapelle.
- 23. oktobar – Focije I je vraćen na dužnost carigradskog patrijarha, nakon Ignjacijeve smrti.
Rođeni[uredi | uredi izvor]
- 31. januar – Vang Kon, osnivač Goryeoa (um. 943.)
- 10. septembar – Evtihije, patrijarh Aleksandrije (um. 940.)
- Ælfthryth, engleska princeza i grofica od Flandrije (um. 929.)
- Fujiwara no Kanesuke, japanski plemić (um. 933.)
- Liu, kineska carica Qi (um. 943.)
- Pi Guangye, kineski kancelar (um. 943.)
- Rudesind I, biskup Mondoñeda (um. 907.)
- Vang Rong, kineski vojskovođa (um. 921.)
Umrli[uredi | uredi izvor]
- Johannes Scotus Eriugena, irski teolog, filozof i pjesnik.
- 5. avgust – Ubayd Allah ibn Yahya ibn Khaqan, abasidski vezir
- 6. oktobar – Karlo Ćelavi, car Svetog rimskog carstva (r. 823.)
- 23. oktobar – Ignjatije, patrijarh carigradski
- Andrija Škotski, irski arhiđakon (približan datum)
- Bernard II, franački plemić (približan datum)
- Karloman, franački opat (približan datum)
- Konstantin I, kralj Albe (Škotska)
- Engelram, franački komornik
- Gérard II, franački plemić (ili 879.)
- Halfdan Ragnarsson, vikinški vođa i 'kralj' Northumbrije
- Jayavarman III, kralj kmerskog carstva (Kambodža)
- Johannes Scotus Eriugena, irski teolog (približan datum)
- Musa ibn Bugha al-Kabir, abasidski general
- Ōe no Otondo, japanski učenjak (r. 811.)
- Wang Ying, vođa kineskih pobunjenika
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ Vasiliev, A. A. (1968). Byzance et les Arabes, Tome II, 1ére partie: Les relations politiques de Byzance et des Arabes à l'époque de la dynastie macédonienne (867–959) (in French). French ed.: Henri Grégoire, Marius Canard. Brussels: Éditions de l'Institut de Philologie et d'Histoire Orientales. str. 71.
- ^ Hill, Paul (2009). The Viking Wars of Alfred the Great, str. 68. ISBN 978-1-59416-087-5.
- ^ Lamont-Brown, Raymond (2006). St. Andrews: City by the Northern Sea (Illustrated, annotated ed.). Birlinn. str. 9. ISBN 978-1-84158-450-8.
 |
Commons ima datoteke na temu: 877. |