Nacionalna biblioteka Škotske

Koordinate: 55°56′55″N 3°11′31″W / 55.948554°N 3.191899°W / 55.948554; -3.191899
S Wikipedije, slobodne enciklopedije
Nacionalna biblioteka Škotske
(škotski gaelski: Leabharlann Nàiseanta na h-Alba
škotski: Naitional Leebrar o Scotland)
Zgrada Nacionalne biblioteke Škotske na mostu George IV u Edinburghu
Otvorena1925; prije 99 godina (1925)
LokacijaEdinburgh, Škotska
Koordinate55°56′55″N 3°11′31″W / 55.948554°N 3.191899°W / 55.948554; -3.191899
VrstaNacionalna biblioteka
Veličina24 miliona predmeta
DirektorAmina Shah
Budžet£15.480 miliona
(operativni budžet; 2018–19)[1]
Zaposleni340
Zakonski depozitDa
Veb-sajtnls.uk

Nacionalna biblioteka Škotske (NLS), (škotski gaelski: Leabharlann Nàiseanta na h-Alba, škotski: Naitional Leebrar o Scotland) jest jedna od nacionalnih kolekcija u zemlji. To je jedna od najvećih biblioteka u Ujedinjenom Kraljevstvu. Uz javni program izložbi, događaja, radionica i obilazaka, Nacionalna biblioteka Škotske ima čitaonice u kojima posjetitelji mogu pristupiti zbirkama. To je biblioteka sa obaveznim depozitom Škotske i članica je istraživačkih biblioteka Velike Britanije (RLUK)[2] i Konzorcijuma evropskih istraživačkih biblioteka (CERL).[3]

U Biblioteci se čuva preko 24 miliona jedinica u različitim formatima, uključujući knjige, anotirane rukopise i prve nacrte, razglednice, fotografije i novine. Biblioteka je također dom Škotske arhive pokretnih slika[4] kolekcije od preko 46.000 video zapisa i filmova. Značajni predmeti u kolekciji uključuju kopije Gutenbergove Biblije, pismo Charlesa Darwina s kojim je predao rukopis O porjeklu vrsta, Prvi Šekspirov folio, Glenriddellove rukopise i poslednje pismo koje je napisala Marija I. Ima najveću kolekciju škotskog galskog materijala na svijetu.

Zgrade[uredi | uredi izvor]

Glavna javna zgrada biblioteke nalazi se u centru Edinburga na mostu George IV, između Starog grada i univerzitetske četvrti. Ova zgrada je na popisu kategorije A.[5] Ovdje se često održavaju izložbe, kao što su bile "Northern Lights: The Scottish Enlightenment" (21. jun 2019. – 18. april 2020.), izložba koja je istraživala doprinos Škotske napretku prosvjetiteljstva,[6] i "Međunarodni stil Muriel Varnica" (8. decembar 2017. – 13. maj 2018.), proslava njenih životnih i književnih ostvarenja.

Kako biblioteka nije biblioteka koja se bavi pozajmljivanjem, ova zgrada je jedno od nekoliko mjesta gdje javnost može posjetiti i konsultovati primarnu građu u čitaonicama. U zgradi George IV postoje dvije čitaonice i treća multimedijalna soba za konsultacije nepisanih materijala:

  • Opća čitaonica – prostor za istraživanje koristeći materijale kao što su časopisi, novine i novije knjige nakon 1850. godine.
  • Čitaonica posebnih zbirki – prostorija u kojoj je javnosti omogućen pristup starim i rijetkim materijalima, kao što su rijetke knjige i rukopisi.
  • Multimedijalna soba – prostor za konsultacije sa nepisanim materijalima, kao što su mikrooblici i fotografije.

Tu je i modernija zgrada, izgrađena 1980-ih, u stambenoj zoni na južnoj strani centra grada, na Causewaysideu. Ovo je napravljeno da primi neke od specijalizovanih kolekcija, kao što su karte i naučne kolekcije, i da obezbjedi skladištenje velike količine građe. Ovdje se nalazi i Čitaonica mapa, namijenjena posjetiocima za pregledanje karate, atlasa, glasnika i kartografskih priručnika.

Najnoviji dodatak Biblioteci je javni centar Kelvin Hall iz 2016. u Glasgowu, koji ima za cilj da omogući pristup digitalnim i pokretnim zbirkama biblioteke, odnosno "Arhivu pokretnih slika".[7] Kao i u glavnoj zgradi biblioteke, i ovde se održavaju izložbe, ali u manjem obimu.

Historija[uredi | uredi izvor]

Prvobitno, nacionalna depozitna biblioteka Škotske bila je biblioteka Advokata koja je pripadala Fakultetu advokata. Otvorena je 1689. i dobila je status nacionalne biblioteke u "Zakonu o autorskim pravima iz 1710", dajući joj zakonsko pravo na primjerak svake knjige objavljene u Velikoj Britaniji. U narednim vijekovima, Biblioteka je dodavala knjige i rukopise u zbirke kupovinom, kao i obaveznim depozitom, stvarajući privatnu nacionalnu biblioteku u svemu izuzev u imenu.

Do 1920-ih, održavanje zbirke bilo je previše za Biblioteku advokata i, uz pomoć donacije od 100.000 funti Alexander Granta, generalnog direktora McVitie & Price, sadržaj biblioteke je predstavljen naciji. Nacionalna biblioteka Škotske je formalno konstituisana aktom parlamenta 1925.

Grantova podrška priznata je baronskim statusom, a u junu 1924. postao je Sir Alexander Grant od Forresa. Godine 1928. donirao je dodatnih 100.000 funti – čime su njegove zajedničke donacije bile ekvivalentne današnjem iznosu od oko 6 miliona funti – za novu zgradu biblioteke koja će biti izgrađena na mostu Georgea IV, koja će zamijeniti šerifski sud iz viktorijanskog perioda, koji se preselio u "Royal mile". Osigurana su vladina sredstva koja su odgovarala donaciji Granta. Radovi na novoj zgradi započeti su 1938, prekinuti Drugim svjetskim ratom, a završeni 1956. Arhitekta je bio Reginald Fairlie; arhitektonski kipar je bio Hew Lorimer. Grb iznad ulaza isklesao je Scott Sutherland, a okruglice iznad muza na prednjoj fasadi Elizabeth Dempster.[8]

Do 1970-ih, prostor za rastuće kolekcije je nestajao, pa su bile potrebne druge prostorije. Zgrada "Causewayside" otvorena je na južnoj strani Edinburga u dvije faze, 1989. i 1995, po ukupnoj cijeni od skoro 50 miliona funti, pružajući dodatni radni prostor i skladišne prostore.

Causewayside aneks (otvoren 1988)

Od 1999. Biblioteku finansira škotski parlament. Ostaje jedna od šest obaveznih biblioteka u Ujedinjenom Kraljevstvu i Irskoj, a nadgleda je upravni odbor.

Biblioteka također čuva mnoge drevne porodične rukopise, uključujući one iz klana Sinclair, koji datiraju iz 1488.[9]

Dana 26. februara 2009, zgrade je poplavljena nakon pucanja vodovodne cijevi na 12. spratu. Pozvani su vatrogasci i voda je zaustavljena u roku od deset minuta. Jedan broj predmeta je lakše oštećen.[10]

Poslednje pismo koje je napisala Marija I, je izložena javnosti povodom otvaranja novog centra za posetioce biblioteke u septembru 2009.[11]

Biblioteka se pridružila projektu 10:10 2010. u pokušaju da smanji svoj ugljični otisak. Godinu dana kasnije objavili su da su smanjili emisiju ugljika prema kriterijima 10:10 za 18%.

16. maja 2012. Škotski parlament je usvojio Zakon o nacionalnoj biblioteci Škotske iz 2012, a kraljevsku saglasnost je dobio 21. juna 2012.[12]

U aprilu 2013. Biblioteka je regrutovala Wikipedijanca u rezidenciji, čime je postala prva institucija u Škotskoj koja je otvorila takvu poziciju.[13] Biblioteka je 2016. regrutovala galskog Wikipedijanca u rezidenciji.[14]

U septembru 2016. Biblioteka je otvorila novi centar u renoviranom Kelvin Hallu u Glasgow, u partnerstvu sa Glasgow Life-om i Univerzitetom u Glasgowu, omogućavajući pristup kolekcijama digitalnih i pokretnih slika biblioteke.[7][15]

Arhive i zbirke[uredi | uredi izvor]

Nacionalna biblioteka Škotske ima mnogo različitih zbirki u različitim veličinama, od kojih su najveće:

Arhiva John Murraya[uredi | uredi izvor]

Arhiv John Murray je jedna od većih kolekcija u Nacionalnoj biblioteci Škotske, koja se sastoji od preko milion jedinica. Sadrži razne dokumente, pisma, rukopise i poslovne papire koji se odnose na kuću John Murraya, britanskog izdavača poznatog po objavljivanju djela pisaca poput Jane Austen, Hermana Melvillea, Charlesa Darwina i Lorda Byrona. U okviru kolekcije je i "Arhiv Smitha, Eldera i kompanije", kao i papiri Charlesa Elliota. Biblioteka nastavlja da prima dodatke u arhivu na ad hoc osnovi.

Indijski dokumenti[uredi | uredi izvor]

Fotografija osoba koji piju bhang iz kolekcije Indijski dokumenti, 1893

Postoji preko 4.200 ukoričenih svezaka (40.000 pojedinačnih izvještaja) u zbirci Indijski dokumenti. Arhiva se sastoji od izvještaja, fotografija, vladine korespondencije i raznog drugog materijala koji se odnosi na Britansku Indiju. Zbirka je rijetka i najveća je te vrste u Velikoj Britaniji iza "Indijske uredske evidencije" u Britanskoj biblioteci. Sadrži predmete koji se odnose na medicinu, putovanja, umjetnost, ljudska prava i vojnu historiju, kao i mnoge druge. Jedan od većih odjeljaka, "Medicinska historija Britanske Indije",[16] je digitalizovan i dostupan je javnosti na internetu. Jedan od naglasaka iz kolekcije je izvještaj Komisije za lijekove Indijske konoplje.

Minto dokumenti[uredi | uredi izvor]

Minto dokumenti je zbirka preko 2.000 dokumenata koji se odnose na porodicu Eliot, britansku porodicu aristokrata osnovanu u 17. vijeku. Ova zbirka je vrijedan izvor za proučavanje britanske politike, škotske historije i pitanja Kanade, Italije i Britanske Indije iz 19. stoljeća.

Aarhiva Patrick Leigh Fermor[uredi | uredi izvor]

Arhiva Patrika Leja Fermora je zbirka različitih predmeta vezanih za Patricka 'Paddija' Leja Fermora, britanskog putopisca, avanturiste i veterana. Arhiv je otkupila Biblioteka 2012. od Fermorovih nasljednika, koristeći sredstva dobrotvornog fonda John R. Murray. U kolekciji se nalazi preko 10.000 predmeta, uključujući fotografije, skice, filmove, ratne izvještaje, knjige, rukopise i razglednice.

Arhiva pokretnih slika[uredi | uredi izvor]

Arhiva pokretnih slika je zbirka od preko 46.000 pokretnih slika (filmova, televizijskih emisija i kratkih video klipova). Biblioteka je 2007. preuzela zbirku Škotske filmske arhive, koja je preimenovana 2015. Preko 2.600 predmeta iz zbirke stavljeno je na internet i slobodno je dostupno javnosti za gledanje u dvorani "Kelvin Hall".

Mape[uredi | uredi izvor]

'Hark! Hark! The dogs do bark!' "Karta Prvog svjetskog rata u obliku crtanog filma", 1914

Nacionalna biblioteka Škotske drži preko dva miliona kartografskih jedinica, što je čini najvećom zbirkom karata u Škotskoj i jednom od najvećih u svijetu. U fondu biblioteke postoji nekoliko zasebnih zbirki karata, a to su Bartholomewov arhiv i zbirka Grahama Brauna. U biblioteci se nalaze karte koje se odnose na mnoge različite vrste pejzaža, kao što su imanja, županije, željeznice, karte koje prikazuju rovove iz Prvog svjetskog rata i alpska područja.

Kolekcije uključuju:

  • Preko 1,5 miliona listova mapa
  • 15.000 atlasa
  • 100.000 karata na mikrofilmu
  • Preko 200.000 digitalnih karata
  • Glasnici, kartografski priručnici i periodika
  • Karta ephemera
Mapa iz zbirke Bartholomew u Nacionalnoj biblioteci Škotske

Bartholomewov arhiv[uredi | uredi izvor]

Bartholomewov arhiv je značajna zbirka karata koju je 1995. Biblioteci poklonila porodica Bartholomew u znak sjećanja na škotskog kartografa John Bartholomew (1890–1962). Arhiv pruža informacije o firmi za gravere, štampače i izdavače mapa sa sjedištem u Edinburgu, John Bartholomew and Son Ltd. To je jedan od najobimnijih kartografskih arhiva dostupnih za istraživanje u nekoj javnoj instituciji.[16][17]

Zbirka oružanog odboraa[uredi | uredi izvor]

Slika svjetionika iz Stevensonove kolekcije u Nacionalnoj biblioteci Škotske

Biblioteka sadrži otprilike 375 vojnih karata i planova koje je pripremio Oružanog odbora u 18. vijeku za vladine trupe tokom jakobitskog perioda. U okviru zbirke nalaze se karte puteva, utvrđenja i planinskih gradova. Predmeti iz zbirki donirani su biblioteci 1930-ih od strane vladinog odjela koji je nasljednik Odbora.

Stevenson zbirka[uredi | uredi izvor]

Zbirka Stevenson je zbirka rukopisa i štampanih mapa iz 19. i 20. stoljeća, crteža i građevinskih planova porodice Stevenson, škotske inženjerske porodice specijalizirane za izgradnju svjetionika, luka i drugih građevinskih radova. Zbirka uglavnom pokriva njihov rad u Ujedinjenom Kraljevstvu, iako postoje radovi koji se tiču Japana i Novog Zelanda, te nekoliko drugih zemalja.

Akvizicije vezane za pozorište[uredi | uredi izvor]

Nacionalna biblioteka Škotske posjeduje materijale koji se odnose na (prvenstveno) škotsko pozorište, iako se mnogi pojedinačni značajni predmeti nalaze u različitim zbirkama. Ima širok spektar pozorišnih materijala, uključujući scenarije i rukopise, poslovne papire, scenografije, pozorišne programe i fotografije.

Pozorište 20. i 21. vijeka[uredi | uredi izvor]

Mnogi od pozorišnih predmeta iz 20. i 21. stoljeća čuvaju se u Biblioteci.[18] To uključuje drame i neobjavljeni rukopise; muzička dvorana i materijal za pantomimu; posteri, plakati i programi; recenzije i vijesti; arhiva pozorišnih trupa; i materijal sa Edinburgh Fringe Festivala. Šira javnost može da pogleda ove predmete u čitaonici posebnih zbirki u glavnoj zgradi biblioteke, prostoru u kojem ljudi mogu pregledati rijetke knjige, rukopise i muziku. Pozorište 20. vijeka je također dobro predstavljeno na filmu i javnost ga može pogledati u Arhivu pokretnih slika biblioteke.

Komplet Cheviot, jelen i crno, crno ulje[uredi | uredi izvor]

Cheviot, jelen, i crno, crno ulje je škotski komad dramskog pisca Johna McGratha.[19] Predstava govori o povijesti ekonomskih promjena i eksploatacije u Škotskoj visoravni,[20] od Čišćenja Škotskog visočja pa sve do savremenog naftnog buma u vrijeme njegove početne proizvodnje. Scena za predstavu, koju je dizajnirao i oslikao škotski umjetnik John Byrne, napravljena je 1973. i u obliku je gigantske pop-up knjige. Biblioteka je nabavila komplet 2009, iako je trenutno na pozajmici V&A Dundeeju i izložena je u muzeju do 2043. kao dio 25-godišnjeg ugovora o pozajmici sa NLS-om.

Naslovna strana Shakespeareove San ljetne noći

Sa dužinom od preko 4 metra kada je otvoren i preko 2 metra visine, Cheviot set je najveća knjiga u Nacionalnoj biblioteci Škotske. Sastoji se od 5 različitih scena koje je naslikao Byrne, uključujući: pejzaž gorja, kuću s okućnicom, ratni spomenik prekriven makom i tipi Indijanaca. Fizički set je napravljen od kartona, ali ga je NLS digitalizirao u 3D, što znači da se može pogledati online preko Cheviot 3D odjeljka na web stranici NLS-a dok je posuđen.

Naslovna strana Shakespeareove Ukroćene goropadnice

Pozorište prije 20. vijeka[uredi | uredi izvor]

Biblioteka čuva različite predmete rane moderne i restauratorske engleske drame, uglavnom u okviru zbirke Bute. Značajni predmeti koji se ovdje mogu pronaći uključuju rana izdanja drama Williama Shakespearea, a to su San ljetne noći, Ukroćena goropadnica, Hamlet i Othello. U kolekciji Bute nalaze se i drugi elizabetanski, jakobinski i karolinski dramatičari, kao što su George Chapman, Thomas Dekker (uključujući netaknutu kopiju Preobraženog Curtezana iz 1604.), John Lyly, Philip Massinger, Thomas Middleton i John Webster.

Predmeti iz 19. vijeka[uredi | uredi izvor]

U biblioteci se nalazi velika kolekcija plakata Kraljevskog pozorišta Edinburgh, reklamnih predstava i događaja od 1807. do 1851. Biblioteka također sadrži nekoliko tekstova scenskih adaptacija romana Sir Waltera Scotta. Osim ove, NLS ima knjige advokata i autora Sir Theodore Martina, koje se uglavnom odnose na njegovu suprugu, glumicu Helenu Faucit.

Zbirka Weir jedan je od najvećih resursa u Nacionalnoj biblioteci Škotske za materijale iz 19. vijeka koji se odnose na pozorište. Zbirka je Arhiv od preko 500 plakata, postera, programa, fotografija i novinskih isječaka iz 19. vijeka, koje je biblioteci 1970. poklonila Kathleen Weir, koja ih je naslijedila od svog oca, Jamesa J. Weira. Jedna od najranijih reklama u kolekciji reklamira izvedbu Roba Roya 11. marta 1829. s Charlesom Mackayem u ulozi Bailie Nicol Jarvie. Posebno su atraktivni primjeri slikovnih plakata kasnijeg dijela 19. stoljeća, na kojima su prikazane scene iz predstava ili portreti vodećih glumaca i glumica.

Predmeti iz 18. vijeka[uredi | uredi izvor]

Iako je prvo javno pozorište u Škotskoj otvoreno tek 1736, predstave su se izvodile na alternativnim mjestima kao što su škole, sudovi i lokalni festivali.[22] Zbirke u Nacionalnoj biblioteci Škotske uključuju rana izdanja nekoliko škotskih drama, štampanih prije 1736, koje bi se tako izvodile.

U NLS-u se održava i mali broj ranih izdanja Nježnog pastira (1725) škotskog pjesnika Allan Ramsaya koji je pretvoren u baladu i postao omiljen na škotskoj sceni.

Planinarske i polarne zbirke[uredi | uredi izvor]

NLS je dobio tri značajne zbirke koje ga čine važnim središtem za proučavanje planina, planinarstva i polarnih regija. Penjanje je središnji fokus planinarskih zbirki biblioteke, iako veliki dio nje čini i materijal koji se odnosi na ekologiju, hodanje po brdima, planine u umjetnosti i književnosti, te geologiju. Alpe i Himalaji dobijaju najveću pokrivenost u svim zbirkama, a također su u velikoj mjeri predstavljena otkrića i istraživanje Arktika i Antarktika.

= Graham Brown kolekcija[uredi | uredi izvor]

Thomas Graham Brown

Zbirku Grahama Browna biblioteka je nabavila 1961. po oporuci fiziologa profesora Thomas Graham Browna. U okviru zbirke nalazi se preko 20.000 predmeta, uključujući pisana djela vezana za historiju alpskog penjanja, knjige o istraživanju Arktika, planinarske časopise, preko 250 presjeka, razglednice, rukopise i fotografije. Velik dio materijala u zbirci je lični; tu su Brownove bilježnice penjačkog dnevnika, papiri vezani za njega dok je bio urednik "Alpine Journala", prepiska i njegova knjiga "Prvi uspon na Mont Blanc" (1957). Zbirka Grahama Browna također sadrži veliki broj mapa iz 19. i 20. stoljeća, mnoge od njih švicarske, francuske i italijanske – najranija od njih je mapa Kraljevine Sardinije iz 1783. Dopuna kolekcije se nastavlja se ad hoc osnovi.

Himalajski pogled, iz zbirke NLS Graham Brown

Graham Brown Research Fellowship[uredi | uredi izvor]

Graham Brown Research Fellowship je pokrenut 2018. i podržava tromjesečni period istraživanja za stipendiste da istraže bilo koji aspekt planinarstva, uključujući literaturu, historiju i okoliš. Prvi istraživač Graham Brown u Nacionalnoj biblioteci Škotske bio je Alex Boyd FRSA, umjetnik, fotograf i kustos.[21] Fokusirao se na kulturni i književni značaj planina u Škotskoj.[22]

Lloyd kolekcija[uredi | uredi izvor]

Lloyd arhiv se sastoji prvenstveno od knjiga i časopisa o Alpima i ostavio ga je bivši potpredsjednik Alpine Cluba, Robert Wylie Lloyd. Lloyd je bio zainteresovan za entomologiju i kolekcionarstvo umjetnosti. U kolekciji se nalazi oko 2.000 predmeta i mnogi od njih na engleskom, iako ih ima 300 na francuskom, preko 100 na njemačkom, 20 na italijanskom i neka djela na latinskom. Knjige u kolekciji koje su objavljene prije sredine 1700-ih bave se historijom i topografijom Švicarske, dok su radovi iz kasnijeg stoljeća više vezani za prirodnu historiju, geografiju i geologiju zemlje. U okviru Lloydove kolekcije su i vodiči o Švicarskoj i ilustrovani časopisi o alpskim turama.

Wordie kolekcija[uredi | uredi izvor]

Zbirka Wordie sastoji se od radova o istraživanju Arktika i Antarktika, a formirao ju je Sir James Mann Wordie, britanski istraživač i naučnik. Biblioteka je dobila zbirku 1959, koja sadrži skoro 5.000 jedinica uključujući knjige, časopise, pamflete, karte i prepisku. Zbirka uključuje ne samo tehničke izvještaje naučnih ekspedicija i rezultate polarnih istraživanja, već i popularne izvještaje o putovanjima i istraživanjima, lovu kitova i folkloru. Najstariji predmet u zbirci je drugo izdanje "Kupovine svog hodočašća" (1614.).

Službene publikacije[uredi | uredi izvor]

Nacionalna biblioteka Škotske ima obimnu zbirku službenog materijala kao rezultat Zakona o autorskim pravima iz 1710, a zbog statusa Biblioteke Fakulteta advokata. Zvanične publikacije u biblioteci se uglavnom sastoje od dokumenata koji se odnose na Vestminsterski parlament i druga tijela britanske vlade, poput škotskog parlamenta, iako NLS također prima materijale iz inostranstva, uključujući Sjedinjene Države i Commonwealth. Indijski papiri su odličan primjer značajne zbirke službenih publikacija.

Škotski Parliament[uredi | uredi izvor]

Biblioteka sadrži različite dokumente i publikacije koje se odnose na škotski parlament, uključujući postupke iz prvog sačuvanog zakona parlamenta iz 1235. Svi akti parlamenta deponirani su u biblioteci kao rezultat Zakona o nacionalnoj biblioteci Škotske iz 1925,[23] i javnost može pogledati materijal u čitaonicama u glavnoj zgradi biblioteke. U biblioteci se takođe čuvaju razne poslovne publikacije škotskog parlamenta, koje su dostupne u štampanom obliku za fizičku konsultaciju u biblioteci, one koje datiraju do septembra 2015. Publikacije od septembra 2015. mogu se pogledati digitalno.

Parliament Ujedinjenog Kraljevstva[uredi | uredi izvor]

Biblioteka posjeduje sveobuhvatnu kolekciju publikacija britanskog parlamenta od 19. vijeka do danas. Biblioteka posjeduje primjerke časopisa Doma Lordova, koji datira od 1509. do danas i koji je najstariji trenutno objavljeni periodični časopis Biblioteke. Časopis bilježi rad Doma Lordova. Biblioteka je u partnerstvu sa ProQuestom i Domom Lordova digitalizovala 3.000 tomova građe koja se odnosi na Dom Lordova.

Sjedinjene Države[uredi | uredi izvor]

Od 1950. do 1994. Biblioteka je primila, prema dogovoru o razmjeni sa Kongresnom bibliotekom, zbirku informacija federalne vlade SAD. U tom periodu Biblioteka je primala približno 10% mjesečnog izdanja službenih publikacija Sjedinjenih Država. Zbirka još nije dovršena, a veliki dio je još uvijek nekatalogiziran.

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ "National Library of Scotland2018/19 Annual Audit Report" (PDF). Audit Scotland. 12. 8. 2019. str. 15. Arhivirano (PDF) s originala, 3. 5. 2020. Pristupljeno 19. 8. 2020.
  2. ^ Cheung, Melanie. "Members". Research Libraries UK (jezik: engleski). Arhivirano s originala, 15. 9. 2020. Pristupljeno 28. 8. 2020.
  3. ^ "List of Members (292) [CERL]". cerl.org. Arhivirano s originala, 9. 4. 2022. Pristupljeno 28. 8. 2020.
  4. ^ "Moving Image Archive - Collections - National Library of Scotland". nls.uk. Arhivirano s originala, 22. 11. 2017. Pristupljeno 28. 8. 2020.
  5. ^ Šablon:Historic Environment Scotland
  6. ^ "Scottish Enlightenment exhibition - National Library of Scotland". nls.uk. Arhivirano s originala, 5. 10. 2020. Pristupljeno 4. 9. 2020.
  7. ^ a b "Kelvin Hall". National Library of Scotland (jezik: engleski). Arhivirano s originala, 11. 11. 2017. Pristupljeno 11. 11. 2017.
  8. ^ "Edinburgh, 57 George Iv Bridge, National Library of Scotland". CANMORE (jezik: engleski). Arhivirano s originala, 11. 11. 2017. Pristupljeno 11. 11. 2017.
  9. ^ Turnbull, Michael TRB (6. 8. 2009). "History of Rosslyn". BBC. Arhivirano s originala, 13. 11. 2012. Pristupljeno 23. 3. 2013.
  10. ^ "National library hit by flooding". BBC. 27. 2. 2009. Arhivirano s originala, 2. 3. 2009. Pristupljeno 23. 3. 2013.
  11. ^ "Mary Queen of Scots' last letter now on display for limited time". National Library of Scotland. 13. 9. 2009. Arhivirano s originala, 27. 1. 2011. Pristupljeno 23. 3. 2013.
  12. ^ "National Library of Scotland Act 2012". legislation.gov.uk (jezik: engleski). Arhivirano s originala, 11. 11. 2017. Pristupljeno 11. 11. 2017.
  13. ^ Ferguson, Brian (25. 4. 2013). "National Library of Scotland to hire 'Wikipedian'". Arhivirano s originala, 26. 10. 2016. Pristupljeno 25. 10. 2016.
  14. ^ "Gaelic Wikipedia in preparation through National Library of Scotland collaboration". History Scotland (jezik: engleski). 11. 10. 2016. Arhivirano s originala, 12. 11. 2017. Pristupljeno 11. 11. 2017.
  15. ^ "Kelvin Hall". kelvinhall.org.uk. Arhivirano s originala, 4. 5. 2018. Pristupljeno 21. 3. 2018.
  16. ^ FLEET, CHRISTOPHER; WITHERS, CHARLES W. J. (2010). "Maps and Map History Using the Bartholomew Archive, National Library of Scotland". Imago Mundi. 62 (1): 92–97. doi:10.1080/03085690903319408. ISSN 0308-5694. JSTOR 20720532. S2CID 129890260. Arhivirano s originala, 22. 10. 2021. Pristupljeno 2. 9 .2020. Provjerite vrijednost datuma u parametru: |access-date= (pomoć)
  17. ^ "Bartholomew Archive - National Library of Scotland". digital.nls.uk. Arhivirano s originala, 25. 9 .2020. Pristupljeno 2. 9. 2020. Provjerite vrijednost datuma u parametru: |archive-date= (pomoć)
  18. ^ "Manuscripts". National Library of Scotland (jezik: engleski). Arhivirano s originala, 27. 7. 2021. Pristupljeno 14. 7. 2021.
  19. ^ "The Cheviot, the stag, and the black, black oil - Scottish plays - National Library of Scotland". digital.nls.uk. Arhivirano s originala, 18. 6. 2021. Pristupljeno 28. 8. 2020.
  20. ^ "V&A Dundee · John Byrne stage set design to be displayed in V&A Dundee". Victoria and Albert Museum Dundee (jezik: engleski). Arhivirano s originala, 12. 4. 2021. Pristupljeno 28. 8. 2020.
  21. ^ "News: Summer 2018". Alex Boyd (jezik: engleski). Pristupljeno 4. 9. 2020.[mrtav link]
  22. ^ "Graham Brown Fellowship - National Library of Scotland". nls.uk. Arhivirano s originala, 17. 5. 2021. Pristupljeno 4. 9. 2020.
  23. ^ "National Library of Scotland Act 1925". legislation.gov.uk. Arhivirano s originala, 9. 4. 2022. Pristupljeno 4. 9. 2020.

Vanjski linkovi[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz "https://bs.wikipedia.org/w/index.php?title=Nacionalna_biblioteka_Škotske&oldid=3578436"