Safet Mujić
| Safet Mujić | |
|---|---|
 | |
| Rođenje | 23. mart 1908. Mostar, Austro-Ugarska |
| Smrt | 8. august 1942 (33–34 godine) Zabrđe, Hadžići, Kraljevina Jugoslavija |
| Ratovi | Drugi svjetski rat |
| Vojska | Narodnooslobodilačka vojska Jugoslavije |
| Jedinice | Mostarski partizanski bataljon |
| Odlikovanja | Orden narodnog heroja |
Safet Mujić (Mostar, 23. marta, 1908 - Zabrđe, Hadžići, 28. avgust 1943), bio je jugoslavenski partizan i Narodni heroj Jugoslavije.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Osnovnu školu i gimnaziju je završio u Mostaru, a Medicinski fakultet u Beogradu. Poslije završenih studija, vratio se u Mostar i radio je kao ljekar. Uporedo sa ljekarskim poslom, on je i politički djelovao među intelektualcima, a posebno među Bošnjacima. Bio je i odbornik u Fudbalskom klubu Velež.[1] U članstvo Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) primljen je 1938. godine. Neposredno pred rat bio je izabran za člana Oblasnog komiteta KPJ za Hercegovinu.[2]
U Mostarskom bataljonu[uredi | uredi izvor]
Prva naoružana grupa od 22 borca, pod rukovodstvom Safeta Mujića i Muje Pašića, 17. jula 1941. krenula je iz Mostara. Na padini planine Velež kod Jarac-kuku, za vrijeme odmora, grupu su napale ustaše i vratili su se u Mostar. Po naređenju Svetozara Vukmanovića Tempa, člana Politbiroa CK KPJ i Vrhovnog štaba, Mujić i Pašić su isključeni iz KPJ.
Safet Mujić je nakon toga često bio tražen od okupatora i njihovih saradnika, pa je živio u ilegali. Neposredno pred posljednji odlazak od kuće, jedva je izmakao ustašama koji su bili došli u njegovu kuću s namjerom da ga uhapse. On ih je zamolio da ga sačekaju dok se obrije, pa je kroz druga vrata pobjegao do rijeke Radobolje i dalje se skrio. Malo kasnije se vratio, došao je do roditelja s kojima se pozdravio i zbog dalje sigurnosti otišao od kuće i nikad se nije vratio.[3]
U Mostarski bataljon je dolašao iz Mostara krajem novembra. Organizovao je bolnicu na Borcima u Šantića vili u kojoj su radile djevojke sa završenim kursom za bolničarke u Mostaru. Svaka četa imala je i vlastiti sanitet koji se brinuo o zbrinjavanje ranjenika i bolesnika u četnim ambulantama. Uvedeno je redovno pranje veša, kupanje boraca i parenje odjeće u "partizanskoj buradi". Posebna pažnja je uvedena higijeni hrane. Bolnica i četne ambulante pružale su pomoć i bolesnim mještanima. Mujić je održavao sastanke i sa ženama po selima objašnjavajući im značaj higijene u porodici, prilikom porođaja i za vrijeme odgoja djece. Rasla je i sigurnost boraca koji su znali da ih ima ko liječiti u slučaju ranjavanja, što je ojačalo opšte borbeno raspoloženje bataljona i naroda.[2]
U Hercegovačkom odredu[uredi | uredi izvor]
Na zahtjev Operativnog štaba, zbog velikog broja ranjenika, dr Safet Mujić je otišao u Hercegovački NOP odred. Četnici su 29. maja 1942. godine napali partizansku bolnicu u Zvijerini, ranili a zatim zarobili Safeta Mujića s grupom boraca i bolnicom. U partizanskoj akciji je bio oslobođen.[4]
Krajem jula 1942. Peta crnogorska brigada i Hercegovački odred iz rejona Zelengore krenuli su sa proleterskim jedinicama u pohod prema Bosanskoj krajini. U selu Zabrđe kod Hadžića, 28. avgusta 1942. godine, Odred je upao u okršaj s Nemcima, koji su koncentrično napadali iz pravca Kiseljaka i Pazarića. U ovoj borbi, mitraljeski rafal je pogodio jednu stariju ženu, koja je sa partizanima krenula sa Zelengore. Pod jakom neprijateljskom vatrom, dr Safet Mujić je na brisanom prostoru, sa crvenom maramom u ruci potrčao da ranjenoj ženi ukaže pomoć. Nijemci se na to nisu obazirali, mitraljeskim rafalom su otvorili vatru i Mujić je smrtno stradao.[1]
Njegovi posmrtni ostaci su poslije rata sahranjeni na Partizanskom groblju u Mostaru.
Ukazom predsednika Federativne Narodne Republike Jugoslavije Josipa Broza Tita, 24. jula 1953. godine, proglašen je za narodnog heroja
Kantonalna bolnica dr.Safet Mujić u Mostaru nosi njegovo ime.[5]
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Narodni heroji Jugoslavije (knjiga). Beograd: Mladost. 1975.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Dr. Safet Mujić, rukovodilac saniteta Hercegovačkog odreda: Sjećanje na Veležovog narodnog heroja
- ^ a b Enver Ćemalović: MOSTARSKI BATALJON - Skupština opštine Mostar - www.suggsbih.ba
- ^ Za drugove doktor, za siromašne - sirotinjska majka - Oslobođenje, 5.3.2017
- ^ "Grupa autora: HERCEGOVINA U NOB, knjiga 3, strana 187". Vojnoizdavački i novinski centar - Beograd i Historijski arhiv Hercegocine - Mostar; znaci.org. Pristupljeno 9. 2. 2022.
- ^ Februari toplo dišu… 14. februar 1945. -14. februar 2017.
