David Cameron
David Cameron | |
---|---|
Premijer Ujedinjenog Kraljevstva | |
Vrijeme na dužnosti 11. maj 2010 – 13. juli 2016. | |
Prethodnik | Gordon Brown |
Nasljednik | Theresa May |
Lični podaci | |
Rođenje | David William Donald Cameron 9. oktobar 1966 Marylebone, London, Engleska |
Politička stranka | Konzervativna stranka |
Supružnik | Samantha Sheffield |
Djeca | 4 |
Obrazovanje | Univerzitet u Oxfordu |
Potpis |
David William Donald Cameron (rođen 9. oktobra 1966) britanski je političar i bivši premijer Ujedinjenog Kraljevstva. Bio je član parlamenta ispred parlamentarne izborne jedinice Witney od 2001. do 2016. godine.[1] Također je bio i lider Konzervativne stranke od 2005. do 2016. godine. U periodu od novembra 2023. do jula 2024. bio je ministar vanjskih poslova Ujedinjenog Kraljevstva
Biografija
[uredi | uredi izvor]Cameron je studirao filozofiju, politiku i ekonomiju na Univerzitetu u Oxfordu. Potom se pridružio Konzervativnoj stranci i postao je specijalni savjetnik, parlamentarcima Normanu Lamontu, i Michaelu Howardu. Sedam godina je bio direktor korporativnih poslova u britanskoj medijskoj kompaniji Carlton Communications. Cameron se 1997. godine prvi put kandidirao za parlament ispred izborne jedinice u Staffordu. Njegova politička platforma zasnivala se na euroskepticizmu, raskidajući sa tadašnjom politikom njegove stranke protiveći se britanskom članstvu jedinstvene evropske valute, pa mu je zbog toga pao rejting na nivo nacionalnog prosjeka. Prvi put je izabran u parlament 2001. na općim izborima ispred okruga Oxfordshire izborne jedinice Witney. Nakon dvije godine on je ispred opozicije promoviran da sjedi u prednjim klupama (poznato kao "frontbenchers"), i brzo je postao šefom političke koordinacije tokom kampanje općih izbora iz 2005. godine. Sa svojim mladalačkim izgledom, on je kao umjereni kandidat koji apelira na mlade birače, osvojio Konzervativno rukovodstvo na izborima u 2005. godini.[2]
Nakon izbora za balansirani parlament na općim izborima, 2010, Cameron je postao premijer i vođa koalicione vlade između konzervativaca i Liberalnih demokrata. Tada 43-godišnji Cameron postao je najmlađi premijer još od Roberta Jenkinsona, 2. Earla od Liverpoola (poznat kao "Lord Liverpool") 1812. godine, potukavši tako rekord koji je prethodno bio postavio Tony Blair u maju 1997. On je ponovo izabran za premijera na općim izborima 2015. sa Konzervativcima koji su sa iznenađenjem osvojili parlamentarnu većinu, po prvi put od 1992. godine, uprkos predviđanjima da je na pomolu još jedan balansirani parlament.[3] On je prvi premijer koji je ponovo izabran na nacionalnim izborima sa znatnim povećanjem glasova što se nije desilo još od Roberta Gascoyne-Cecila, 3. Markiza od Salisburyja (Lord Salisbury) iz 1900. i jedini premijer osim Margaret Thatcher da bude ponovo izabran sa povećanjem mjesta svoje stranke u parlamentu.[4][5]
Cameronove godine kao premijer obilježile su posljedice finansijske krize 2007-08, što je dovelo do velikog deficita u državnim finansijama, dok je njegova vlada naglasila potrebu za smanjenjem deficita kroz mjere štednje. Njegova administracija je uvela reforme velikih razmjera u socijalnoj politici, imigracionoj politici, sistemu obrazovanja u Engleskoj kao i zdravstvu; uvođenjem Zakona o reformi socijalne zaštite 2012., Zakona o obrazovanju 2011., Zakona o zdravstvu 2012. i niz imigracijskih reformi iz 2010. godine pa nadalje, što je kulminiralo sa Zakonom o imigraciji iz 2014. godine.[6] 2011. godine, Cameron je postao prvi britanski premijer koji je uložio 'veto' na sporazum sa Evropskom unijom. .[7] Njegova vlada je uvela referendum o reformi sistema glasanja 2011. godine, kao i referendum o suverenitetu nad Falklandskim otocima 2013. godine, zatim je pristao na Škotski referendum o nezavisnosti u septembru 2014. godine, legalizovanje Zakona o istospolnim brakovima u Engleskoj i Velsu; uspješno su ispunili zahtjeve Ujedinjenih nacija o pomoći zemljama u razvoju s potrošnjom od najmanje 0,7% BDP-a i obećao je referendum o članstvu Velike Britanije u Evropskoj uniji 2016. godine, nakon perioda pregovora.
U novembru 2023. godine, premijer Rishi Sunak iznenada je imenovao Camerona za novog ministra vanjskih poslova u sklopu rekonstrukcije u kojoj je ministricu unutrašnjih poslova Suellu Braverman na toj poziciji zamijenio dotadašnji ministar vanjskih poslova James Cleverly.[8] Nakon ubjedljivog poraza konzervativaca na općim izborima u julu 2024. od opozicione Laburističke stranke, Camerona je na ministarskoj funkciji naslijedio David Lammy.[9]
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ David Cameron Arhivirano 24. 12. 2011. na Wayback Machine Witney Conservatives
- ^ Hall of Fame, David Cameron Arhivirano 29. 6. 2012. na: Archive.today BBC Wales
- ^ http://gu.com/p/487bn[mrtav link]
- ^ http://www.huffingtonpost.co.uk/2015/05/08/david-cameron-stuns-pollsters-with-re-election-as-uk-prime-minister_n_7238644.html
- ^ "Arhivirana kopija". Arhivirano s originala, 23. 12. 2015. Pristupljeno 9. 5. 2015.CS1 održavanje: arhivirana kopija u naslovu (link)
- ^ David Cameron sticks to his guns on immigration reduction pledge even while numbers rise Arhivirano 25. 8. 2017. na Wayback Machine The Independent
- ^ PM's EU Treaty Veto: 'I Did It For Britain' Arhivirano 11. 5. 2015. na Wayback Machine Sky News
- ^ "Suella Braverman, Britain's hardline home secretary, fired as ex-PM David Cameron makes surprise return to government". CNN. Pristupljeno 13. 11. 2023.
- ^ "David Lammy appointed as UK foreign secretary". politico.eu. Pristupljeno 5. 7. 2024.