Idi na sadržaj

Fosforilaza

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
Fosforilaza
Identifikatori
EC broj2.4.1.1
CAS broj9035-74-9
Baze podataka
IntEnzIntEnz pregled
BRENDABRENDA unos
ExPASyNiceZyme pregled
KEGGKEGG unos
MetaCycmetabolički put
PRIAMprofil
PDB struktureRCSB PDB PDBj PDBe PDBsum
Pretraga
PMCčlanci
PubMedčlanci
NCBIproteini

Fosforilaze su enzimi koji kataliziraju dodavanje fosfatne grupe sa neorganskog fosfata (fosfat + vodik) na akceptore.

A-B + P A + P-B.

Uključuju alosterne enzime koji kataliziraju prouzvodnju glukoza-1-fosfata iz glukana, kao što su glikogen, skrob ili maltodekstrin. Fosforilaza se obično označava i kao glikogen-fosforiilaza u čast Earla W. Sutherland Jr. koji je kasnih 1930-ih otkrio prvu fosfatazu.[1][2]

Funkcija

[uredi | uredi izvor]

Fosforilaze ne treba miješati s fosfatazama, koje oduzimaju fosfatne grupe.

U širem smislu, fosforilaze su enzimi koji kataliziraju dodavanje fosfatnih grupa iz anorganskih fosfata (fosfat + vodik) na akceptora, ne treba brkati s fosfatazama (hidrolazama ili (kinazama I fosfotransferazama). Fosfataza uklanja fosfonatnu grupa donatora koristeći vodu, dok kinaze prenose fosfosfonatnu grupa od donatora (obično ATP) na akceptor.[3][4]

Enzim Klasa enzima Reakcija Napomena
Fosforilaza Transferaza
(EC 2.4 and EC 2.7.7)
A-B + H-OP A-OP + H-B Transfer grupa = A = glikozil- grupa ili
nukleotidil- grupa
Fosfataza Hidrolaza
(EC 3)
P-B + H-OH P-OH + H-B
Kinaza Transferaza
(EC 2.7.1-2.7.4)
P-B + H-A P-A + H-B Transfer grupa = P
P = fosfonatna grupa, OP = fosfatna grupa, H-OP oili P-OH = neorganski fosfat.

Tipovi

[uredi | uredi izvor]

U fosgorilaze spadaju slijedeće kategorije:

Sve poznate fosforilaze dijele zajedničke katalitičke i strukturne osobine.[5].

Aktivacija

[uredi | uredi izvor]

Fosforilaza a je aktivni oblik glikogenske fosforilaze, koja je fosforilacijom u neaktivnom obliku: fosforilaza b.

Patologija

[uredi | uredi izvor]

Od poremećaja koji su u vezi sa fosforilazim poznati su::

Također pogledajte

[uredi | uredi izvor]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Hunter G. K. (2000): Vital Forces. The discovery of the molecular basis of life. Academic Press, London 2000, ISBN 0-12-361811-8.
  2. ^ Nelson D. L., Cox M. M. (2013): Lehninger Principles of Biochemistry. W. H. Freeman and Co., ISBN 978-1-4641-0962-1.
  3. ^ Međedović S., Maslić E., Hadžiselimović R. (2000): Biologija 2. Svjetlost, Sarajevo, ISBN 9958-10-222-6.
  4. ^ Bajrović K., Jevrić-Čaušević A., Hadžiselimović R., Ed. (2005): Uvod u genetičko inženjerstvo i biotehnologiju. Institut za genetičko inženjerstvo i biotehnologiju (INGEB), Sarajevo, ISBN 9958-9344-1-8.
  5. ^ http://www.expasy.org/cgi-bin/nicedoc.pl?PDOC00095 Arhivirano 21. 6. 2011. na Wayback Machine.

Vanjski linkovi

[uredi | uredi izvor]