Konstancija, kraljica Sicilije

Konstancija
Carica Svetog Rimskog Carstva
Krunidba	april 1191.
Kraljica Sicilije s Henrikom I i Fridrikom I
Vladavina	25. decembar 1194 - 27. septembar 1198
Prethodnik	Vilim III
Nasljednik	Fridrik I
Supružnik	Henrik VI, car Svetog Rimskog Carstva
Djeca	Fridrik II, car Svetog Rimskog Carstva
Dinastija	Hauteville
Otac	Rogerije II, kralj Sicilije
Majka	Beatricija od Rethela
Rođenje	1154.
Smrt	27. novembar 1198.

Konstancija (1154 - 27. novembar 1198), brakom carica Svetog Rimskog Carstva i kraljica Njemačke, vladala je Sicilijom od 1194. do svoje smrti 1198.

Mladost

Bila je posthumna kćerka sicilijanskog kralja Rogerija II i njegove treće supruge, Beatricije od Rethela. Njen je otac umro iznenada mjesec dana nakon njenog začeća, odnosno osam mjeseci prije njenog rođenja. Njena majka se nije nikada preudala.

Konstancija nije bila zaručena do svoje tridesete godine, što je bilo iznimno neobično za princezu čiji je brak mogao jednoga dana odlučiti o sudbini kraljevstva. Neki historičari su zbog toga posumnjali da se Konstancija zaredila i pridružila samostanu, te da joj je za sklapanje braka bila potrebna dozvola od pape.

Smrt Henrika, sina Konstancijinog starijeg polubrata Vilima I, učinila je Konstanciju prvom u nizu nasljednika sicilijanske krune, koju je tada držao Vilimov stariji sin, Vilim II. Nije poznato zašto je Vilim II toliko odugovlačio s udavanjem svoje tetke, a ni sam nije imao djece.

Brak

Godine 1184. Konstancija je konačno zaručena i to za Henrika Hoenštaufovca, najstarijeg sina cara Fridrika I Barbarosse, za kojeg se udala dvije godine kasnije, 27. januara 1186.

Vilim II je natjerao sicilijanske plemiće da priznaju njegovu tetku Konstanciju kao njegovu nasljednicu u slučaju da on ne ostavi zakonitih potomaka. Međutim, nakon njegove iznenadne smrti, Tankred od Lecce, vanbračni sin Konstancijinog najstarijeg polubrata Rogerija, zauzeo je prijestolje uz podršku plemstva.

Konstancijin svekar je umro 1190, a sljedeće godine su Henrik i ona okrunjeni kao car i carica Svetog Rimskog Carstva.

Borba za krunu Sicilije

Konstancija je s mužem bila na čelu velike carske vojske kojoj su se sicilijanski gradovi redom predavali. Međutim, ubrzo su vojnici počeli umirati od malarije i drugih bolesti, sve dok njihov broj nije značajno opao. Car Henrik VI se s ostatkom vojske vratio na sjever, ali je carica Konstancija ostala s nekoliko trupa u Salernu, što je značilo carev brz povratak. Odmah nakon Henrikovog odlaska, gradovi koji su mu se predali ponovo su objavili svoju vjernost Tankredu. Narod Salerna je tu vjernost posebno izrazio tako što je Tankredu izručio caricu Konstanciju kao taoca, što je uveliko pomoglo Tankredu. Tankred je ponudio da oslobodi caricu u zamjenu za papino priznanje njegove vlasti u Siciliji. S druge strane, papa se nadao da će, ukoliko uspije Henriku vratiti suprugu živu i zdravu, Henrik imati bolji odnos s papstvom, a da istovremeno neće vidjeti personalnu uniju Kraljevine Sicilije i Svetog Rimskog Carstva. Papine planove pokvarila je carska vojska koja je preuzela caricu prije nego što je ona stigla u Rim kod pape, te su je vratili u Njemačku.

Vladavina na Siciliji s mužem

Konstancija i novorođeni Fridrik

Konstancijin suprug je već planirao drugu invaziju na Siciliju kada je Tankred umro 1194. godine. Tankreda je naslijedio njegov maloljetni sin, Vilim III. Konstancija i Henrik su odmah krenuli prema Siciliji, s tim da je Konstancija, u poodmakloj trudnoći, zaostajala za mužem. Lahko su svrgnuli Vilima III, protjerali ga, zatvorili njegovu majku Sibilu i proglasili se kraljevima Sicilije. Dan nakon krunidbe, Konstancija je rodila svog i muževog nasljednika, svoje jedino dijete, Fridrika. Pošto je već imala 40 godina i u prethodnih devet godina braka nije imala djece, znala je da će postojati sumnje oko toga da li je dijete stvarno njeno, a te sumnje bi se moglo iskoristiti protiv njenog djeteta kada ono dođe na vlast. Zato je odlučila roditi pred devetnaest kardinala i biskupa u šatoru na gradskom trgu.

Vladavina na Siciliji sa sinom

Henrik je umro ubrzo nakon toga, 1197. Već sljedeće godine Konstancija je organizovala krunidbu svog trogodišnjeg sina, čime ga je učinila svojim savladarem. Vladala je Sicilijom po savjetima sicilijanskih plemića, za razliku od svog muža, koji se uvijek okruživao Nijemcima što ga je činilo nepopularnim. Nije zahtjevala njemačku krunu za svog sina, te ju je prepustila muževom bratu, Filipu Švapskom. Željela je da njen sin bude odgojen kao Sicilijanac i da bude kralj samo Sicilije. Svjesna slabljenja svoga zdravlja, Konstancija je napisala oporuku kojom je skrbništvo nad svojim sinom povjerila papi, svom i sinovom feudalnom suzerenu, u slučaju da ona umre za vrijeme njegove maloljetnosti.

Reference

Prethodi:	Kraljica Sicilije s Henrikom I i Fridrikom I	Slijedi:
Vilim III		Fridrik I