Dubravka Ugrešić
Dubravka Ugrešić | |
|---|---|
 Dubravka Ugrešić, hrvatska književnica | |
| Rođenje | 27. mart 1949. Kutina, FNRJ |
| Zanimanje | književnica |
Dubravka Ugrešić (1949) je jugoslavenska, hrvatska, holandska i međunarodna književnica. Završila je komparativnu i rusku književnost na Filozofskom fakultetu u Zagrebu. Dvadesetak godina radila je u Institutu za znanost o književnosti pri Filozofskom fakultetu u Zagrebu. Početkom devedesetih piše eseje protiv nacionalizma, rata i etničke mržnje (kasnije sakupljene u zbirci Kultura laži), zbog čega je hrvatski mediji i hrvatska javnost proglašavaju “izdajicom”, “narodnim neprijateljem” i “vješticom”. 1993. godine Dubravka Ugrešić napušta Hrvatsku i otada živi u inostranstvu (najčešće se zadržava u Holandiji), gdje piše, predaje na američkim i evropskim univerzitetima i sarađuje u evropskim novinama i časopisima.
Najpoznatije njeno djelo je kratki roman Štefica Cvek u raljama života, s podnaslovom Patchwork roman, u kojem se postmodernistički, ironično i duhovito igra trivijalnom literaturom (žanrom ljubavnog romana) gradeći tekst kao krojni arak s naslovima koji slijede sve krojačke termine, te grafički i sadržajno ušivavajući citate, pisma, savjete. Štefica je, nakon ustanovljene popularnosti, 1984. uspješno prebačena i na film (U raljama života, Rajka Grlića).
Stalno propitivanje prirode pisanja i književnosti, suprotstavljanje popularne kulture visokoj literaturi, te kasnije problematiziranje egzila i pitanja identiteta, najčešća su obilježja njenih romana.
U koautorstvu s Aleksandrom Flakerom uredjivala je "Pojmovnik ruske avangarde", djelo u deset svezaka. Također se bavila prijevodima s ruskoga (Danil Harms, Boris Pilnjak), te pisala scenarije za film i televiziju (U raljama života, Za sreću je potrebno troje).
Knjige Dubravke Ugrešić prevedene su na gotovo sve evropske jezike i nagrađivane međunarodnim nagradama.
Djela[uredi | uredi izvor]
- Mali plamen (knjiga za djecu, 1971)
- Filip i sreća (knjiga za djecu, 1976)
- Poza za prozu (pripovijetke,1978)
- Nova ruska proza (studija, 1980)
- Štefica Cvek u raljama života (kratak roman,1981)
- Život je bajka (pripovijetke,1983.)
- Forsiranje romana-reke (roman, 1988)
- Kućni duhovi (knjiga za djecu, 1988)
- Američki fikcionar (eseji, 1993)
- Kultura laži (eseji, 1996)
- Muzej bezuvjetne predaje (roman,1998)
- Zabranjeno čitanje (eseji, 2001)
- Ministarstvo boli (roman, 2004)
- Nikog nema doma (eseji, 2005)
Nagrade[uredi | uredi izvor]
- 1988. Nagrada "Meša Selimović";
- 1988. Nagrada "Ksaver Šandor Gjalski";
- 1988. NIN-ova godišnja nagrada za roman (prva spisateljica koja je dobila ovu nagradu);
- 1989. Nagrada Grada Zagreba;
- 1996. Švicarska nagrada "Charles Veillon" za najbolju evropsku knjigu eseja;
- 1997. Holandska nagrada "Versetsprijs";
- 1998. Njemačka književna nagrada SWF;
- 1999. Austrijska državna nagrada za evropsku književnost;
- 2000. Njemačka nagrada "Heinrich Mann" za esejistiku;
- 2002. Priznanje PEN centra Bosne i Hercegovine;
- 2002. Nagrada "Katarina Frankopan" (odbila primiti nagradu);
- 2004. Italijanska nagrada Premio Feronia;
- 2010. Američka literarna nagrada "James Tiptree, Jr.";
- 2011. Hrvatska književna nagrada "Ivan Goran Kovačić";
- 2012. Austrijska Nagrada "Jean-Améry" za esejistiku;[1]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Jean Améry-Preis für Dubravka Ugresic. In: Saarbrücker Zeitung (Kultur) 29. augusta 2012, S. BB5