Evropsko prvenstvo u nogometu 2020.

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
Evropsko prvenstvo u nogometu 2020.
UEFA Euro 2020
Detalji turnira
Domaćin Azerbejdžan
Danska
Engleska
Holandija
Italija
Mađarska
Njemačka
Rumunija
Rusija
Škotska
Španija
Datumi11. juni – 11. juli 2021
Ekipe24 (iz 1 konfederacije)
Stadion(i)11 (u 11 gradova domaćina)
Konačne pozicije
Šampion Italija Italija (2. titula)
Viceprvak Engleska Engleska
Statistika takmičenja
Odigrano utakmica51
Postignuto golova142 (2,78 po utakmici)
Posjećenost1.099.278 (21.554 po utakmici)
Najbolji strijelac/-ciPortugal Cristiano Ronaldo
Češka Patrik Schick
(5 golova svaki)
Najbolji igračItalija Gianluigi Donnarumma
Najbolji mladi nogometašŠpanija Pedri
← 2016
2024 →

Evropsko prvenstvo u nogometu 2020., koje se također naziva i UEFA Euro 2020 ili jednostavno Euro 2020, je bilo 16. UEFA-ino evropsko prvenstvo, četverogodišnje međunarodno europsko prvenstvo u muškom nogometu u organizaciji Unije europskih nogometnih saveza (UEFA).[1]

Turnir, koji se održavao u 11 gradova u 11 zemalja UEFA-e, prvobitno je bio zakazan od 12. juna do 12. jula 2020., ali je odgođen zbog pandemije COVID-19 u Europi i odgođen za 11. juni do 11. jula 2021.[2] Zadržao je naziv "UEFA Euro 2020".[3] Portugal je branitelj naslova, pobijedivši u natjecanju u Francuskoj 2016. godine, a video sistem pomoćnog suca (VAR) debituje na Evropskom prvenstvu na ovom turniru.[4]

Predsjednik UEFA-e Michel Platini rekao je 2012. da će turnir biti održan u nekoliko država kao "romantični" jednokratni događaj za proslavu 60. "rođendana" natjecanja na Evropskom prvenstvu.[5] Imajući najveći kapacitet od bilo kojeg stadiona prijavljenog za natjecanje, stadion Wembley u Londonu trebao bi po drugi puta biti domaćin polufinala i finala, nakon što je to učinjeno prije na turniru 1996. u bivšoj verziji stadiona. Stadion Olimpico u Rimu izabran je za domaćina uvodne utakmice, uključujući Tursku i domaćina Italiju. Prvobitno se igralo na 13 mjesta, kasnije su uklonjena dva domaćina: Bruxelles u decembru 2017. zbog napuštanja izgradnje Eurostadiuma[6] i Dublin u aprilu 2021. jer nije bilo jamstva da bi gledatelji mogli prisustvovati. Španija je također promijenila grad domaćin iz Bilbaa u Sevillu kako bi omogućila prisustvo publike na utakmicama.[7] Talijanski premijer Mario Draghi rekao je da bi se finale trebalo održati u Rimu zbog porasta slučajeva COVID-19 u Velikoj Britaniji.[8]

Italija je osvojila svoju drugu titulu evropskog prvenstva, pobjedivš reprezentaciju Engleske u penal seriji 3–2. (rezultat nakon regularnih 90 minuta bio je 1–1).[9]

Kvalifikacije[uredi | uredi izvor]

Glavni članak: Kvalifikacije za Evropsko prvenstvo u nogometu 2020.

U kvalifikacijama neće biti automatske kvalifikacije i svih 55 reprezentacija koje su članice UEFE, ukljućujući 12 reprezentacija koje trebaju završiti faze, moraju završiti i kvalifikacije za 24 mjesta na finalnom takmičenju.[10]

Žrijeb za kvalifikacije za Evropsko prvenstvo 2020. biti će održan 2. decembra 2018. godine u Dublinu, Irska.[11] Glavni proces kvalifikacija će početi u martu 2019. godine. Nakon ulaska Kosova u UEFA-u u maju 2016. godine, bilo je rečeno da će 55 članova u vrijeme biti svrstani u 10 grupa nakon završetka UEFA Lige nacija (pet grupa sa pet timova i pet grupa sa šest timova, sa četiri učesnika finalnog takimičenja UEFA Lige nacija garantirano je da će biti izvučeni u grupama sa pet timova, sa najbolje dvije ekipe u dvije grupe koje će se kvalificirati.[12]

Sa kreiranjem UEFA Lige nacija 2018. godine, sezona 2018/19 biti će povezana sa kvalifikacijama prvenstva i dati će još jednu šansu reprezentacija da se kvalificiraju za Evropsko prvenstvo.[13] Četiri tima iz svake divizije koje se nisu kvalificirale za finalno takmičenje Evropskog prvenstva igrati će "play-off" za svaku diviziju. Play-off će se igrati u martu 2020. Pobjednici play-offa svake divizije će biti odlučeni sa dva polufinala (najbolja rangirana ekipa protiv četvrte najbolje rangirane ekipe i druga najbolja rangirana ekipa protiv treće najbolje rangirane ekipe) i jedno finale (grad domaćin će biti izabran kasnije između dva polufinalna pobjednika). Oni će se pridružiti ostalim 20 timova koji su se već kvalificirali za Evropsko prvenstvo.

Kvalficirane reprezentacije[uredi | uredi izvor]

Ekipa[A] Način kvalificiranja Datum kvalificiranja Prethodna takmičenja[B]
 Belgija pobjednik grupe I 10. oktobar 2019. 5 (1972, 1980, 1984, 2000, 2016)
 Italija pobjednik grupe J 12. oktobar 2019. 9 (1968, 1980, 1988, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012, 2016)
 Rusija [C] drugoplasirani grupe I 13. oktobar 2019. 11 (1960, 1964, 1968, 1972, 1988, 1992, 1996, 2004, 2008, 2012, 2016)
 Poljska pobjednik grupe G 13. oktobar 2019. 3 (2008, 2012, 2016)
 Ukrajina pobjednik grupe B 14. oktobar 2019. 2 (2012, 2016)
 Španija pobjednik grupe F 15. oktobar 2019. 10 (1964, 1980, 1984, 1988, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012, 2016)
 Francuska pobjednik grupe H 14. novembar 2019. 9 (1960, 1984, 1992, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012, 2016)
 Turska drugoplasirani grupe H 14. novembar 2019. 4 (1996, 2000, 2008, 2016)
 Engleska pobjednik grupe A 14. novembar 2019. 9 (1968, 1980, 1988, 1992, 1996, 2000, 2004, 2012, 2016)
 Češka [D] drugoplasirani grupe A 14. novembar 2019. 9 (1960, 1976, 1980, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012, 2016)
 Finska drugoplasirani grupe J 15. novembar 2019. 0 (debitant)
 Švedska drugoplasirani grupe F 15. novembar 2019. 6 (1992, 2000, 2004, 2008, 2012, 2016)
 Hrvatska pobjednik grupe E 16. novembar 2019. 5 (1996, 2004, 2008, 2012, 2016)
 Austrija drugoplasirani grupe G 16. novembar 2019. 2 (2008, 2016)
 Nizozemska drugoplasirani grupe C 16. novembar 2019. 9 (1976, 1980, 1988, 1992, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012)
 Njemačka [E] pobjednik grupe C 16. novembar 2019. 12 (1972, 1976, 1980, 1984, 1988, 1992, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012, 2016)
 Portugal drugoplasirani grupe B 17. novembar 2019. 7 (1984, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012, 2016)
 Švicarska pojednik grupe D 18. novembar 2019. 4 (1996, 2004, 2008, 2016)
 Danska drugoplasirani grupe D 18. novembar 2019. 8 (1964, 1984, 1988, 1992, 1996, 2000, 2004, 2012)
 Vels drugoplasirani grupe E 19. novembar 2019. 1 (2016)
 Makedonija pobjednik baraža - put D 12. novembar 2020. 0 (debitant)
 Mađarska pobjednik baraža - put A 12. novembar 2020. 3 (1964, 1972, 2016)
 Slovačka pobjednik baraža put - B 12. novembar 2020. 1 (2016)
 Škotska pobjednik baraža - put C 12. novembar 2020. 2 (1992, 1996)
  1. ^ Ukošeni tekst označava reprezentaciju jedne od 12 domaćina.
  2. ^ Podebljani tekst označava šampiona za tu godinu. Ukošeni tekst označava domaćina za tu godinu.
  3. ^ Od 1960. do 1988, Rusija se je takmičila u sklopu Sovjetskog Saveza, a 1992. u sklopu ZND.
  4. ^ Od 1960. do 1980, Češka se je takmičila u sklopu Čehoslovačke.
  5. ^ Od 1972. do 1988, Njemačka se je takmičila u sklopu Zapadne Njemačke.

Stadioni[uredi | uredi izvor]

Engleska London Njemačka München Italija Rim Azerbejdžan Baku
Stadion Wembley Allianz Arena Stadion Olimpico Nacionalni stadion
Kapacitet: 90.000 Kapacitet: 75.000 Kapacitet: 72.698 Kapacitet: 68.700
Rusija Sankt Peterburg Rumunija Bukurešt
Stadion Krestovsky Arena Națională
Kapacitet: 68.134 Kapacitet: 55.600
Nizozemska Amsterdam Irska Dublin
Amsterdam Arena Aviva
Kapacitet: 56.000 Kapacitet: 51.700
Španija Bilbao Mađarska Budimpešta Škotska Glasgow Danska Kopenhagen
San Mamés Puskás Ferenc Hampden Park Stadion Parken
Kapacitet: 53.332 Kapacitet: 68.000 Kapacitet: 52.063 Kapacitet: 38.065

13 stadiona je odabrano i ozvaničeno 19. septembra 2014.:[14]

Grupna faza[uredi | uredi izvor]

Grupa A[uredi | uredi izvor]

Poz. Tim OU P N I DG PG GR B
1.  Italija 3 3 0 0 7 0 +7 9
2.  Vels 3 1 1 1 3 2 +1 4
3.  Švicarska 3 1 1 1 4 5 −1 4
4.  Turska 3 0 0 3 1 8 −7 0

Grupa B[uredi | uredi izvor]

Poz. Tim OU P N I DG PG GR B
1.  Belgija 3 3 0 0 7 1 +6 9
2.  Danska 3 1 0 2 5 4 +1 3
3.  Finska 3 1 0 2 1 3 −2 3
4.  Rusija 3 1 0 2 2 7 −5 3

Grupa C[uredi | uredi izvor]

Poz. Tim OU P N I DG PG GR B
1.  Nizozemska 3 3 0 0 8 2 +6 9
2.  Austrija 3 2 0 1 4 3 +1 6
3.  Ukrajina 3 1 0 2 4 5 −1 3
4.  Makedonija 3 0 0 3 2 8 −6 0

Grupa D[uredi | uredi izvor]

Poz. Tim OU P N I DG PG GR B
1.  Engleska 3 2 1 0 2 0 +2 7
2.  Hrvatska 3 1 1 1 4 3 +1 4
3.  Češka 3 1 1 1 3 2 +1 4
4.  Škotska 3 0 1 2 1 5 −4 1

Grupa E[uredi | uredi izvor]

Poz. Tim OU P N I DG PG GR B
1.  Švedska 3 2 1 0 4 2 +2 7
2.  Španija 3 1 2 0 6 1 +5 5
3.  Slovačka 3 1 0 2 2 7 −5 3
4.  Poljska 3 0 1 2 4 6 −2 1

Grupa F[uredi | uredi izvor]

Poz. Tim OU P N I DG PG GR B
1.  Francuska 3 1 2 0 4 3 +1 5
2.  Njemačka 3 1 1 1 6 5 +1 4
3.  Portugal 3 1 1 1 7 6 +1 4
4.  Mađarska 3 0 2 1 3 6 −3 2

Poredak trećeplasiranih[uredi | uredi izvor]

Poz. Gr. Tim OU P N I DG PG GR B
1. F  Portugal 3 1 1 1 7 6 +1 4
2. D  Češka 3 1 1 1 3 2 +1 4
3. A  Švicarska 3 1 1 1 4 5 −1 4
4. C  Ukrajina 3 1 0 2 4 5 −1 3
5. B  Finska 3 1 0 2 1 3 −2 3
6. E  Slovačka 3 1 0 2 2 7 –5 3

Nokaut faza[uredi | uredi izvor]

 
Osmina finalaČetvrtfinalePolufinaleFinale
 
              
 
27. juni – Sevilla
 
 
 Belgija 1
 
2. juli – München
 
 Portugal 0
 
 Belgija 1
 
26. juni – London
 
 Italija 2
 
 Italija (prod.)2
 
6. juli – London
 
 Austrija 1
 
 Italija (pen.)1 (4)
 
28. juni – Bukurešt
 
 Španija 1 (2)
 
 Francuska 3 (4)
 
2. juli – Sankt Peterburg
 
 Švicarska (pen.)3 (5)
 
 Švicarska 1 (1)
 
28. juni – Kopenhagen
 
 Španija (pen.)1 (3)
 
 Hrvatska 3
 
11 July – London
 
 Španija (prod.)5
 
 Italija (pen.)1 (3)
 
29. juni – Glasgow
 
 Engleska 1 (2)
 
 Švedska 1
 
3. juli – Rim
 
 Ukrajina (prod.)2
 
 Ukrajina 0
 
29. juni – London
 
 Engleska 4
 
 Engleska 2
 
7. juli – London
 
 Njemačka 0
 
 Engleska (prod.)2
 
27. juni – Budimpešta
 
 Danska 1
 
 Nizozemska 0
 
3. juli – Baku
 
 Češka 2
 
 Češka 1
 
26. juni – Amsterdam
 
 Danska 2
 
 Vels 0
 
 
 Danska 4
 

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ "UEFA Documents". documents.uefa.com. Pristupljeno 23. 6. 2021.
  2. ^ UEFA.com (17. 3. 2020). "UEFA postpones EURO 2020 by 12 months | Inside UEFA". UEFA.com (jezik: engleski). Pristupljeno 23. 6. 2021.
  3. ^ UEFA.com (23. 4. 2020). "Executive Committee approves guidelines on eligibility for participation in UEFA competitions | Inside UEFA". UEFA.com (jezik: engleski). Pristupljeno 23. 6. 2021.
  4. ^ UEFA.com (27. 9. 2018). "VAR to be introduced in 2019/20 UEFA Champions League | Inside UEFA". UEFA.com (jezik: engleski). Pristupljeno 23. 6. 2021.
  5. ^ Croke, Ruaidhrí. "Dublin to Baku: What's the cost of Euro 2020 for the planet?". The Irish Times (jezik: engleski). Pristupljeno 23. 6. 2021.
  6. ^ UEFA.com (7. 12. 2017). "EURO 2020 to open in Rome, more London games, venues paired". UEFA.com (jezik: engleski). Pristupljeno 23. 6. 2021.
  7. ^ UEFA.com (23. 4. 2021). "Change of venues for some UEFA EURO 2020 matches announced | Inside UEFA". UEFA.com (jezik: engleski). Pristupljeno 23. 6. 2021.
  8. ^ "Italy's PM says Euro final should be moved to Rome due to rise in Covid cases". ITV News (jezik: engleski). 22. 6. 2021. Pristupljeno 23. 6. 2021.
  9. ^ UEFA.com (11. 7. 2021). "Italy 1-1 England, aet (3-2 on pens): Donnarumma the hero as Azzurri win EURO 2020!". UEFA.com (jezik: engleski). Pristupljeno 23. 10. 2022.
  10. ^ UEFA.com. "European Qualifiers for UEFA EURO 2020: how it works". UEFA.com (jezik: engleski). Pristupljeno 25. 7. 2018.
  11. ^ UEFA.com. "Dublin to stage European Qualifiers draw on 2 December 2018". UEFA.com (jezik: engleski). Pristupljeno 25. 7. 2018.
  12. ^ uefa.com (25. 10. 2017). "The official website for European football – UEFA.com". UEFA.com (jezik: engleski). Pristupljeno 25. 7. 2018.
  13. ^ UEFA.com. "UEFA Nations League receives green light". UEFA.com (jezik: engleski). Pristupljeno 25. 7. 2018.
  14. ^ "Wembley to stage UEFA EURO 2020 final". UEFA.com. 19. 9. 2014.

Vanjski linkovi[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz "https://bs.wikipedia.org/w/index.php?title=Evropsko_prvenstvo_u_nogometu_2020.&oldid=3547316"