Idi na sadržaj

Greben nervnog stabla

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
(Preusmjereno sa Nervni greben)
Greben nervnog stabla
(Crista neuralis truncalis)
Niz poprečnih presjeka kroz embrion psa.
Odjel I je sasvim naprijed, V nervna ploča je raširena i gotovo ravna.
Serija prikazuje savijanje neurona za formiranje nervne cijev i.
a. = Aorte. c. = Srednja ćelijska masa.
Ect. – Ektoderm Ent = Endoderm,
h, h. Osnove endotelne cijevi srca.
III, IV i V razbacane ćelije predstavljene između endoderma i splanhnog sloja mezoderma su vazoformative ćelije, od kojih potiče srčana cijev.
h; l.p. = Bočna ploča i dalje nepodeljena u I, II i III,
IV i V dioba somitskih (sm) i splanhnih (SP) slojeva mezoderma.
mes. = Mezoderm, str. = Perikard. so. = Primitivni segment.
Grebenovi su područja istaknutih U i V struktura tri gornja prikaza, koji su nejasno ispoljeni na najdonjem
Nervni sistem Prekursor Nervna cijev
Razvojem postaje Epinefrinski proizvoda nadbubrežne žlijezde i neurona u simpatičkom nervnom sistemu.
Formiranje leđnog korijena ganglija u sklerotomu

Greben nervnog stabla ili trunkalni nervni greben ili neuralni greben je oblik nervnog grebena.[1]

Pregled

[uredi | uredi izvor]

Moždano stablo ili moždano deblo je zadnji dio mozga, koji ga strukturno povezuje sa kičmenom moždinom. Kod čovjeka, obično se opisuje uključujući i produženu moždinu (medulla oblongata), (myelencephalon), pons (dio krajnjeg mozga = metencephalon) i srednji mozak (mesencephalon).[2][3] Manje učestalo, uključuju se i dijelovi međumozga (diencephalon).[4][5][6] Moždano stablo omogućava glavne motorne i senzorne inervacije na lice i vratu, preko moždanih živaca. Od 12 parova kranijskih živaca, deset ih dolazi iz moždanog stabla. Iako mali, ovo je izuzetno važan dio mozga kao živčana veza motornog i čulnog sistema glavnog dijela mozga sa ostatkm dodatnih tijela kroz moždano stablo. To uključuje kortikospinalni trakt (motorni), u zadnjem stubu puta medijane lemniskus finih dodira.[4][5][7][8][9]

Moždano stablo, dakle, čini uparena struktura, na ventralnoj strani moždanog akvadukta, a oni dalje nose tegmentum na leđnoj strani i greben ili pes na trbušnoj, a oba su smještena u vlakna moždano-moždinskog trakta, iz unutrašnjr kapsule (tj. rastući + opadajući trakt = uzdužni trakt). Središnjem moždano stablo nosi substantia nigra (doslovno crna supstanca), koja je jedna vrsta baznih jezgara. To je jedini dio mozga koji ima melaninske pigmente.

Građa i izvedenice

[uredi | uredi izvor]

Ovaj neuralni grebena leži između vagusa i krstačmnog nervnog grebena, a od njega nastaju dvije grupe ćelija. Jedna grupa migrira dorzolateralnom i popunjava kožu, formirajući pigmentne ćelije, a druga prelazi ventrolateralno kroz prednji sklerotom i postaju ćelije epinefrinskih proizvoda nadbubrežne žlijezde i neurona u [SNS|[simpatičkom nervnom sistemu]]. Neke ćelije ostaju u sklerotomu za formiranje leđnog korijena ganglija.

Ostale lokacije migracije:

Prvo sistematsko proučavanje nervnog grebena u ljudi je pripremljen nakon pretrage 185 serijskih presjeka embriona, uz pomoć grafičke rekonstrukcije. Identificirano je čak četrnaest imenovanih topografskih dijelova grebena, a od osam od njih vode porijeklo ganglije. Važna otkrića u ljudskom grebenu uključuju slijedeće.

  • (1) Indikacija mezencefalnog neuralnog grebena se nazire već u fazi 9, a trigeminalna, lica i postslušne komponente mogu biti otkrivena u fazi 10.
  • (2) Greben nije uočen na razini dijencefalona 2. Iako prije slušnog grbena iz neuronskih nabora nema kontinuiteta (faza 10), slobodne zone grebena su uskoro uočljive (faza 11) u RH.1, 3 i 5.
  • (3) Migracija kranijalnog neuralnog grebena iz faze neuronskih savijanja, na neurosomatskom spoju počinje prije zatvaranja rostralnog neuropora, a kasnije i ćelije grebena se ne akumuliraju iznad nervne cijevi.
  • (4) Trigeminusna , lična , jezično-farinksne i vagusne ganglije, koje se razvijaju od grebena, migriraju prije nego se spoje neuronski nabori, a dalje primaju doprinose iz krovne ploče nervne cijevi, nakon fuzije nabora.
  • (5) Nazalni greben i terminalni-vomeronazalni kompleks su posljednje komponente kranijalnog grebena se najkasnije pojavljuju (u fazi 13) i traju duže.
  • (6) Optički, mesencefalni, istmični, dopunski i podjezični greben ne formiraju ganglije. Vratna ganglija 1 se od nervnog grebena odvaja početkom i nije pro-ganglija.
  • (7) Lobanjske ganglije koje su izvedene iz nervnog grebena pokazuju specifičan odnos prema individualnim neuromerama i rombomerama su bolje poznate nego slušni primordium, koji se spušta tokom faza 9-14.
  • (8) Epifarinksne plakode farinksnih lukova doprinose kranijalnim ganglijama, iako nije tipski od 1. luka.
  • (9) U nervnom grebenu rombomera 6 i 7 koji migrira na ždrijelni luk 3 i odatle kljunom do truncus arteriosus su identificirani u fazi 12, po prvi put u kod ljudi, kao kardijalni greben.
  • (10) Smatra se da u hipoglosusnom grebenu ćelije koje prate miotome 1-4 i čine hipoglosusni ćelije kabla, u fazama 13. i 14.
  • (11) Potiljačni greben, koji se kod ljudi odnosi na somite 1-4, razlikuje se od kičmenih uglavnom po tome što ne razvija ganglije.
  • (12) Okcipitalni i kičmeni dijelovi grebena migriraju dorzoventralno i čini se da prolaze kroz sklerotome prije diferencijacije u labave i guste zone.
  • (13) Embrionski primjeri sinoftalmije i anencefalije se navode da naglase ulogu nervnog grebena u razvoju kranijalnih ganglija i lobanje.

Također poglegajte

[uredi | uredi izvor]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ "The Neural Crest". Pristupljeno 31. 5. 2009.
  2. ^ "brainstem". The Free Dictionary (Medical Dictionary izd.). Farlex.
  3. ^ Brain Stem na US National Library of Medicine Medical Subject Headings (MeSH)
  4. ^ a b Pritchard T. E., Alloway D. (1999): Medical neuroscience. Hayes Barton Press, ISBN 978-1-59377-200-0:http://books.google.com/books/about/Medical_neuroscience.html?id=m7Y80PcFHtsC[mrtav link].
  5. ^ a b Butler A. B., Hodos W. (2005): Comparative vertebrate neuroanatomy: evolution and adaptation. Wiley-Blackwell, ISBN 978-0-471-21005-4.
  6. ^ http://books.google.com/?id=3nO6ggvV1PUC&dq=%22Comparative+vertebrate+neuroanatomy:+evolution+and+adaptation%22.
  7. ^ Hall J. E., Guyton A. C. (2006): Textbook of medical physiology, 11th edition. Elsevier Saunders, St. Louis, Mo, ISBN 0-7216-0240-1.
  8. ^ Međedović S., Maslić E., Hadžiselimović R. (2000): Biologija 2. Svjetlost, Sarajevo, ISBN 9958-10-222-6.
  9. ^ Warrell D. A., Cox T. M., Firth J. D. (2010): The Oxford Textbook of Medicine Arhivirano 21. 3. 2012. na Wayback Machine (5th ed.). Oxford University Press
  10. ^ Lacosta AM; Muniesa P; Ruberte J; Sarasa M; Domínguez L (august 2005). "Novel expression patterns of Pax3/Pax7 in early trunk neural crest and its melanocyte and non-melanocyte lineages in amniote embryos". Pigment Cell Res. 18 (4): 243–51. doi:10.1111/j.1600-0749.2005.00238.x. PMID 16029418. Nepoznati parametar |name-list-format= zanemaren (prijedlog zamjene: |name-list-style=) (pomoć)[mrtav link]
  11. ^ Lallier TE (1991). "Cell lineage and cell migration in the neural crest". Ann. N. Y. Acad. Sci. 615: 158–71. doi:10.1111/j.1749-6632.1991.tb37758.x. PMID 2039141.[mrtav link]

Vanjski linkovi

[uredi | uredi izvor]