Izet Nanić
| Izet Nanić | |
|---|---|
).jpg) | |
| Rođenje | 4. oktobar 1965.[1] Bužim, SFRJ[1] |
| Smrt | 5. august 1995 (29 godina)[1] Bužim, Republika Bosna i Hercegovina[1] |
| Nacionalnost | Bošnjak |
| Supružnik | Sefija Remetić |
| Pripadnost |  Republika Bosna i Hercegovina |
| Čin | Brigadni general[1] |
| Ratovi | Rat u Bosni i Hercegovini[1] |
| Vojska | Armija Republike Bosne i Hercegovine[1] |
Izet Nanić (4. oktobar 1965 – 5. august 1995.) bio je bosanskohercegovački brigadni general. Tokom rata u Bosni i Hercegovini bio je komandant 505. bužimske viteške brigade 5. korpusa Armije Republike Bosne i Hercegovine.[1]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Izet Nanić je rođen u Bužimu, od majke Rasime i oca Ibrahima, kao drugi od sedam sinova. Osnovnu školu je završio u Bužimu sa odličnim uspjehom, a srednju vojnu (opću) školu završio je u Zagrebu 1984. godine. Po završetku srednje škole upisuje Vojnu akademiju u Beogradu (smjer Ratno vazduhoplovstvo i protivzračna odbrana – RV PVO) gdje provodi dvije godine (1984–1986) te jednu godinu u Sarajevu. Vojnu akademiju završava u Zagrebu 1987. godine.
Brak i djeca[uredi | uredi izvor]
Oženio se 6. augusta 1987. Sefijom (djev. Remetić) iz Varoške Rijeke. U braku su dobili troje djece: kćerku Izetu (1988), sina Nevzeta (1991) i sina Ibrahima (1993).
Ratna historija[uredi | uredi izvor]
Svoju službu u JNA, kao poručnik RV PVO, provodi u Kragujevcu da bi nakon četvrte godine rada napustio JNA početkom 1992. godine. Nakon napuštanja JNA dolazi sa porodicom u Bužim, gdje uzima aktivno učešće u organizaciji odbrane i formiranju prvih vojnih jedinica. Formira Štab Teritorijalne odbrane (ŠTO), a 1. augusta 1992. postavljen je na dužnost komadanta ŠTO Bužim. Osnivač je 105. Bužimske udarne krajiške brigade koja je formirana 15. augusta 1992 (kasnije 105. BUMB - 505. Viteška mtbr). Formira specijalne jedinice ČSN-BSN "Hamza" i IDV "Gazije" 5. korpusa Armije Republike Bosne i Hercgovine. Kao komandant brigade učestvovao je u ofanzivnim i defanzivnim operacijama 5. korpusa ARBiH, kao što su Oganj 92, Munja 93, Sloboda 94, Breza 94,[2][3] Mostobran 94, Spržena zemlja i Oluja.
Smrt[uredi | uredi izvor]
U Bužimu je njemu i bratu Nevzetu podignut spomenik u dolini pokraj Bužima. Posthumno mu je dodijeljeno priznanje "Orden heroja oslobodilačkog rata" 1998. godine i unaprijeđen je u čin brigadnog generala.
U znak sjećanja na dostignuća u ratu u Bosni i Hercegovini, generala Izeta Nanića, 505. vitešku brdsku brigadu 5. korpusa Armije RBiH i sve šehide u Bužimu se svake godine održava manifestacija pod nazivom "Slobodarski dani viteškog grada Bužima" u periodu od 4. do 15. augusta.[4]
Odlikovanja[uredi | uredi izvor]
- Ratno priznanje Zlatni ljiljan (14. 8. 1994)
- Orden heroja oslobodilačkog rata (posthumno, 1998)
Također pogledajte[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b c d e f g h "Generali ARBiH". camo.ch. Arhivirano s originala, 4. 4. 2019. Pristupljeno 22. 11. 2014.
- ^ "Kako je Izet Nanić polomio krila Mladićevom 1. krajiškom korpusu". nap.ba. Pristupljeno 14. 1. 2019.
- ^ "Muzej u Bužimu čuva Mladićeve dokumente: Srebrenica se ne bi desila da je uhapšen". vijesti.ba. Pristupljeno 14. 1. 2019.
- ^ "HEROJ OSLOBODILAČKOG RATA – IZET NANIĆ". heroji.ba. Pristupljeno 2. 5. 2017.
Vanjski linkovi[uredi | uredi izvor]
 |
Commons ima datoteke na temu: Izet Nanić |
