Idi na sadržaj

Šehid

S Wikipedije, slobodne enciklopedije

Šehid (arapski: شهيدšahīd, doslovno 'svjedok; preneseno: žrtva ili mučenik') jeste religiozni termin u islamu, koji doslovno znači "svjedok". To je titula koja se daje muslimanima nakon smrti ako umru ispunjavajući religijske zapovijedi ili tokom rata za vjeru (džihada). Termin nema samo religijsku konotaciju; također se često koristi na Indijskom potkontinentu od strane Hindusa i Sika kao ekvivalent za mrtvaca. Arapski kršćani koriste ovaj termin da opišu ljude ubijene u toku rata ili na dužnosti.

Šehidom se smatra osoba kojoj je mjesto u raju (Džennetu) obećano, prema ajetu iz Kur'ana, iz sure Ali Imran, 169. ajet:

arapski: وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاء عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ

  • u prijevodu značenja: Nikako ne smatraj mrtvima one koji su na Allahovu putu izginuli! Ne, oni su živi i u obilju su kod Gospodara svoga.

Poginuli borci tokom rata u BiH konsenzusom se nazivaju šehidima ako su pripadali bošnjačkom korpusu.

Često se u novije vrijeme šehidima nazivaju (samoprozvano) bombaši samoubice, s čim se ne slaže većina islamske uleme objašnjavajući takvu akciju izvršavanjem samoubistva, a što je, po islamu, veliki grijeh.

Također pogledajte

[uredi | uredi izvor]