SVD Dragunov
SVD Dragunov | |
---|---|
Upotreba | |
U službi | 1963 - do danas |
Korisnici | SSSR |
Ratovi | Vijetnamski rat, Rat u Iraku 2003. |
Proizvodnja | |
Proizvođač | Izmaš, Ordnance Factories Organisation, Norinco |
Opis oružja | |
Težina | 4,3 kg |
Dužina | 1225 mm |
Dužina cijevi | 620 mm |
Kalibar | 7,62x54 mm |
Domet | 800 m |
Maks. domet | 1.300 m |
Spremnik municije | 10 metaka |
Brzina zrna | 830 m/s |
SVD Dragunov je sovjetska snajperska puška koju je konstruirao ruski reprezentativac u streljaštvu Jevgenij Dragunov.
Razvoj
[uredi | uredi izvor]Krajem 1950tih objavljen je konkurs za izradu poluautomatske (samopuneće) snajperske puške za sovjetsku vojsku. Na konkursu je pobijedio kolektiv na čelu s konstruktorom Evgenijem Dragunovom, a 1963. u vojno naoružanje je uvedena puška koja je nazvana po imenu njenog konstruktora (snajperska puška Dragunov). Specijalno za ovu snajpersku pušku bio je napravljen „snajperski” puščani metak sa zrnom koje ima čeličnu jezgru, iako puška može koristiti čitav spektar domaćih metaka 7,62x54R.
Opis
[uredi | uredi izvor]SVD se pokazala vrlo dobrom u sukobima u Afganistanu, Čečeniji i ostalim žarištima u raznim zemljama svijeta i predstavlja jedan od najtraženijih ratnih trofeja. Stran stručnjaci su pisali o snajperskoj puški Dragunov: Nema ništa nepotrebno. Ništa komplicirano niti osjetljivo za rukovanje. Sve što vam preostaje je – nišani i pali. U švicarskom vojnom časopisu Schweizer Waffen-Magazin 1989. objavljen je članak posvećen ovom oružju. U njemu je pisalo: Sovjetska snajperska puška Dragunov za klasično rusku municiju kalibra 7,62 H54 mm sa prstenastim obodom na dnu čahure ubraja se u rijetke kolekcionarske predmete na Zapadu. Jednu od njih smo podvrgli praktičnoj provjeri… Snajper Dragunov je vrlo dobro konstruiran. Usprkos tradicionalnim kanonima projektiranja preciznog oružja, bivši sportski strijelac Dragunov svoju pušku je napravio kao lahko oružje. Norme NATO-a za snajperske puške propisuju maksimalni efektivni domet od 600 jarda (548,6 m) u seriji od 10 hitaca – 15 inča (38,1 cm). Sovjetska snajperska puška Dragunov s lahkoćom nadilazi te zahtjeve. Trzaj je umjeren, bez obzira na relativno krupan metak. Puške Dragunov poznate su po tome da pouzdano funkcioniraju u najsloženijim okruženjima bez potrebe za posebno pedantnim održavanjem.
U konstrukciji SVD koristi se isti rad automatike kao i kod automata Kalašnjikov, ali s izmijenjenim sistemom korištenja energije plinova. Osim osnovnog optičkog nišana sa fiksnim povećanjem 4H na ovu pušku se mogu postaviti i noćni nišani. Na ranijim verzijama kundak i obloge bili su izrađeni od drva, dok je na savremenijim verzijama obloga izrađena od plastike, kundak može biti drven ili polimerski. Na puškama s oznakom SVD-S postoji poseban polimerski rukohvat i metalni preklopni kundak. Jedna od karakteristika snajperske puške Dragunov je cijev s posebnim dodatkom za montiranje bajoneta.[1]
Modifikacije
[uredi | uredi izvor]Na bazi snajperske puške Dragunov izveden je cijeli niz modifikacija. Puška s oznakom SVD-S sa skraćenom cijevi i kundakom na sklapanje izrađena je specijalno za padobranske jedinice. Civilni lovački karabini „Medvjed” (danas se ne proizvode) i „Tigar” vrlo su traženi.
Kopije i klonovi snajperske puške Dragunov proizvode se i u inostranstvu, a među njima se mogu naći prilično vjerne kopije (na primjer kineska puška Tip 85 kalibra 7.62x54R), kao i imitacije na temelju konstrukcije automata Kalašnjikov, poput jugoslavenske poluautomatske snajperske puške Zastava M91.
Još jedna modifikacija je puška s oznakom SVU (skraćena snajperska puška) po sistemu „bullpup”. Tvorcima ove modifikacije uspjelo je bez negativnih učinaka skratiti cijev za 100 mm. Na puški je također smanjen stepen zvuka pucnja, što osigurava mogućnost maksimalnog maskiranja snajperista u uvjetima gradske borbe. Aktivno se koristi u specijalnim jedinicama vojske, policije i ostalih vojnih struktura u Rusiji.
Početkom 1990tih izrađen je takozvani „snajperski automat” s oznakom SVD-SVU-AS (skraćena snajperska puška, automatska, s nožicama). Osnovni naručioci su specijalne jedinice MUP-a (MVD).
U maju 2013. “Ižmaš” je predstavio prvi model snajperske puške VS-121 koji je rađen na temelju snajperske puške Dragunov. Primjena konfiguracije „bullpup” učinila je oružje kompaktnijim, boljim i uravnoteženijim. VS-121 je opremljena taktičkim prigušivačem. Osim toga, na pušku se mogu montirati svi savremeni optičko-elektronički uređaji za snajpere. Model je sada u fazi ispitivanja.
Korisnici[2]
[uredi | uredi izvor]- Afganistan
- Albanija
- Bangladeš
- Bjelorusija
- Bugarska
- Češka
- Finska
- Indija
- Irak
- Iran
- Kazahstan
- Kina
- Kirgistan
- Mađarska
- Mongolija
- Nikaragva
- Pakistan
- Poljska
- Rusija
- Slovačka
- Sirija
- Tadžikistan
- Turkmenistan
- Turska
- Ukrajina
- Uzbekistan
- Venecuela
- Vijetnam
Također pogledajte
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ "Arhivirana kopija". Arhivirano s originala, 14. 11. 2014. Pristupljeno 4. 2. 2014.CS1 održavanje: arhivirana kopija u naslovu (link)
- ^ Rottman, Gordon (2011). The AK-47 Kalashnikov series assault rifles. Great Britain: Osprey Publishing. ISBN 978-1-84908-461-1.