Ethernet

Ethernet (IEEE 802.3) je mrežna tehnologija za LAN mreže, temeljena na frame načinu rada. To znači da se podaci šalju u paketima koji su prilagođeni za slanje preko računarske mreže. Definira umrežavanje i signaliziranje za fizički sloj, te frame formate i protokole za MAC, odnosno podatkovni sloj OSI modela. Ethernet, poznat i pod imenom IEEEs 802.3, je postao najrasprostranjeniji standard za računarske mreže koji se počeo uzdizati ranih 1990-tih pa sve do danas gdje drži primat, te je skoro u potpunosti zamijenio ostale mrežne tehnologije za LAN mreže kao što su Token Ring, FDDI te ARCNET.

Historija

Ethernet mreža je prvi put testirana, odnosno stvorena 1973. godine na Xerox Palo Alto istraživačkom centru (PARC), gdje je Bob Metcalfe prvi put stvarno isprobao umrežavanje Altro računara i printera. Brzina te mreže je bila oko 3 Mbps. Usto, osmislio način umrežavanja računara gdje će svi računari dijeliti jedan kabel preko kojeg će dobijati informacije u zavisnosti od potrebe. To znači, ako je računar prikopčan na kabel, on ima mogućnost komunikacije sa drugim prikopčanim računarom.

Princip rada

Ethernet se sastoji od tri dijela:

• Fizičkog medija preko kojeg putuju informacije u računarskoj mreži (UTP kabel itd.)
• Protokola, odnosno skupa pravila za kontrolu pristupa na mediju
• Ethernet paketa u kojima se prenose podaci koji su ustvari grupe bitova organizovanih u polja

Da bi računari u mreži radili potrebno je da svi razumiju isti protokol (set pravila za stvaranje paketa podataka), odnosno da rade po njegovim pravilima. Ethernet protokol određuje da svaki paket završi na zadanoj adresi, pošto po propisu Etherneta svaki paket podataka mora imati adresu odredišta i adresu izvora. Svaki računar u Ethernet mreži ima 48-bitni ključ poznat kao MAC adresa čiji je glavni zadatak osiguravanje različite adrese za računar u mreži. MAC adresa se još zove i hardverska adresa koja je unikatna za svaki proizvedeni Ethernet uređaj. Uređaj preko kojih računar, koji je priključen na Ethernet mrežu, prima podatke se naziva mrežna kartica, koja se najčešće nalazi u sastavu jedne obične matične ploče.

U jednoj Ethernet mreži ne postoji centralni nadzor, te su svi korisnici jednaki. To znači da svi dijele propusnost mreže tako da nijedan korisnik u mreži ne može zauzeti čitav medij samo za sebe. Pošto se podaci u Ethernet mreži šalju serijski u manjim paketima, velika je mogućnost da se da u isto vrijeme dva ili više korisnika šalju neki podatak na istoj mreži. Da bi se desilo slanje podataka računar mora provjeriti medij, pa tek kada ustanovi da je slobodan počinje prijenos nekog podatka. Taj mehanizam kontrole se naziva MAC (Medium Acces Control) dok se on temelji na CSMA/CD (Carrier Sense Multiple Access with Collision Detection) protokolu.

On se brine za ravnopravno stanje u jednoj računarskoj mreži, ali se brine i za spriječavanje sukoba koje se mogu desiti ako računari u mreži u isto vrijeme ustanove da je medij slobodan. Tada CSMA/CD mehanizam zaustavlja slanje paketa te ga odgađa za ponovno slanje, koje se praktično dogodi u mikrosekundama zbog čega korisnik to i ne primjeti. No ako se kojim slučajem paket 16 puta odbije zbog zauzetosti onda se korisnik obavijesti o nastaloj grešci na mreži, dok on može tek kasnije pokušati slanje podatka.

Za umrežavanje Ethernet mreža najviše se koristi UTP (Cat-5) kabel koji je potisnuo ranije korišćeni koaksijalni i AUI kabel. Oprema za Ethernet mreže je veoma jeftina, jer kako je mrežna kartica već obično na matičnoj ploči sve što treba je da imamo UTP kablove i po potrebi (ako se radi o većim mrežama) mrežne switcheve ili hubove. Brzine se kreću od 10, najčešće 100 Mbps, dok se u posljednje vrijeme sve češće promovira brzina od 1 Gbps.

Također pogledajte

• Ethernet umrežavanje
• Računarske mreže
• Mrežni protokol
• Mrežna kartica
• RJ-45

Bibliografija

• Baraonica, Damir (2000). "Umrežavanje računara"; II poglavlje, 5-12

Vanjski linkovi

• Formati Ethernet paketa
• Brzina...